Απογοήτευση…
Δημήτρης Συρμάτσης
Η χθεσινή εικόνα με τους λιγότερους διαδηλωτές από ποτέ στην ιστορία των κινητοποιήσεων στα εγκαίνια της ΔΕΘ ήταν απογοητευτική.
6000 μόνο; Την ώρα που κάποτε μόνο ένα από τα τρία μεγάλα μπλοκ είχε αυτόν τον αριθμό; Και προφανώς πρέπει να προβληματίσει. Γιατί δεν αποτελεί πλέον, μαγνήτη για τους πολίτες η κορυφαία διαδήλωση της χρονιάς.
Μπορεί κάλλιστα να υποστηρίξει κανείς ότι είναι απότοκο γενικότερα της αποστροφής του κόσμου από διεκδικήσεις μέσω των διαδηλώσεων ακολουθώντας συνδικάτα και κόμματα.
Ένα πολύ μικρό μέρος της κοινωνίας πλέον πιστεύει ότι αν βγει σε μια πορεία θα στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση και αυτή θα το λάβει σοβαρά υπόψιν και θα αλλάξει την οικονομική της πολιτική. Εκτιμώ ότι και ένα μέρος αυτών που συμμετέχουν αν τους ρωτούσες χθες θα σου έλεγαν ότι δεν έχουν τέτοια ελπίδα.
Φταίνε τα συνδικάτα; Φταίνε τα κόμματα; Δεν φταίει κανείς απλά άλλαξαν οι εποχές; Οι πορείες μήπως είναι πια ξεπερασμένες; Μήπως ένα φόρουμ αντίστοιχα με αυτά που μας τα παρουσιάζουν όλα ωραία και αναπτυξιακά, έλεγε την πραγματική αλήθεια για όσα συμβαίνουν στον κόσμο της εργασίας θα είχε περισσότερη διάδραση;
Αν γινόταν ένα Ergasionomist πχ με την συμμετοχή όλων των εκπροσώπων εργαζομένων, όλων των κλάδων με σκοπό να ενημερώσουν, να αποκαλύψουν, να αντιτείνουν στην εκάστοτε κυβερνητική εικόνα. Όχι μία συνέντευξη τύπου όπως αυτής της ΓΣΕΕ, όχι μια απλή παρουσίαση έρευνας. Αλλά ένα τριήμερο συνέδριο από την Πέμπτη μέχρι το Σάββατο. Ένας νέος θεσμός και για τη Θεσσαλονίκη και για την χώρα.
Σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει. Η χθεσινή εικόνα αδικεί και τα συνδικάτα και τα κινήματα και τα κόμματα. Και πρέπει η αλλαγή να δρομολογηθεί από σήμερα.