Άλλο ο αθλητής Τζόκοβιτς και άλλο οι απόψεις του, δυστυχώς

Νέος Άρης Σερβετάλης μάς προέκυψε. Και είναι και παγκοσμίου φήμης. Τον λένε Νόβακ Τζόκοβιτς και θέλει να έχει τα ίδια δικαιώματα με τους εμβολιασμένους συμπολίτες του, αν και ο ίδιος αρνήθηκε να εμβολιαστεί.

Την ώρα που μιλάμε, ο αθλητής του τένις περιμένει την υπουργική απόφαση για τη βίζα του σε κάποιο ξενοδοχείο της Αυστραλίας κι έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κύμα υποστηρικτών (των απόψεών) του στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη.

Ο Τζόκοβιτς είναι τεράστιος αθλητής κι έχει μεγάλη κοινωνική δράση. Τον αγαπάνε όλοι στη Σερβία και οι λάτρεις του τένις σε όλο τον κόσμο. Εχει τεράστια επιδραστικότητα πράγμα που σημαίνει ότι, ακόμα κι αν διαφωνείς μαζί του, δεν μπορείς να αγνοήσεις τις απόψεις του γιατί ακριβώς αυτές επηρεάζουν μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Αυτό το τελευταίο αποτελεί και τον μοναδικό λόγο για τον οποίο γράφουμε αυτές τις γραμμές και αναπαράγουμε τα ρεπορτάζ που αφορούν την περιπέτειά του στην Αυστραλία. Δεν είναι ο Μπάμπης ο ταξιτζής, ούτε ο Ακης ο Σακισλόγλου ο ξερόλας που λέει ανέξοδα την άποψή του. Είναι μια προσωπικότητα που εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θέλουν να μοιάσουν. Κι αυτό είναι και η τεράστια ευθύνη του την οποία μάλλον δεν έχει κατανοήσει.

Εκτός, φυσικά, κι αν κάποιος που διαβάζει τώρα αυτό το κείμενο θεωρεί πως ο Τζόκοβιτς δεν κάνει κακό με αυτά που υποστηρίζει περί δικαιώματός του να μην εμβολιαστεί όπως και όλη αυτή την προσπάθεια «αγιοποίησης» από την οικογένειά του και ομοϊδεάτες τους στη Σερβία η οποία έχει μεγάλες δόσεις υπερβολής, παραλογισμού και λαϊκισμού. Αν κάποιος θεωρεί πως με την «Ομικρον» να οργιάζει, τις εντατικές να ξεχειλίζουν ανεμβολίαστους ασθενείς  και την παγκόσμια οικονομία να παραπαίει εξαιτίας των νέων Lockdown, ο Τζόκοβιτς δεν αποτελεί ένα κακό πρότυπο, εντάξει, είναι δύσκολο να συνεννοηθούμε. 

Πάντα πίστευα πως οφείλουμε να διαχωρίζουμε την προσωπικότητα ενός αθλητή, καλλιτέχνη, πολιτικού, από τις απόψεις του. Ειλικρινά, δε θα το ήθελα να γίνεται αλλά είναι μια ανάγκη γιατί αν δεν τα διαχωρίσεις, δε θα μείνει κανένα πρότυπο όρθιο αφού οι περισσότεροι έχουν τις ρωγμές τους. Το ίδιο συμβαίνει ξεκάθαρα και με τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Είναι άλλο το να συζητήσουμε για το πόσο σπουδαίος αθλητής είναι κι άλλο να πούμε «συμφωνούμε μαζί του γιατί είναι ένας τεράστιος αθλητής». Είναι άσχετο το ένα με το άλλο. Ο Τζόκοβιτς για τους δικούς του λόγους δεν έχει κάνει το εμβόλιο. Χιλιάδες αθλητές δεν έχουν κάνει το εμβόλιο και θα εκπλαγείτε αν δημοσιευθούν ονόματα σε όλα τα αθλήματα, ωστόσο κανείς από αυτούς τους ανεμβολίαστους αθλητές δεν επιχείρησε να ιδεολογικοποιήσει την επιλογή του ή να γίνει «ήρωας» και «σύμβολο» ανυπακοής και αντίστασης.

Άραγε ο Τζόκοβιτς σε τι ακριβώς κάνει αντίσταση; Σε ένα αγαθό που έχει αποτρέψει εκατομμύρια θανάτους; Και πώς δέχεται να αποτελεί τον «εκπρόσωπο» του άτυπου κινήματος των αρνητών του εμβολιασμού όταν ξεκάθαρα η δική του οικονομική κατάσταση, κοινωνική τάξη, ηλικία και σωματική υγεία δεν έχει καμία σχέση με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά των οπαδών του;

Πήρε τις αποφάσεις του ο Τζόκοβιτς και πλέον όλα μπερδεύονται γλυκά: Η Σερβία, η Ορθοδοξία, η Βαλκανική Ψυχή, η ανυπακοή, η αντίσταση στη νέα τάξη πραγμάτων. Τα πιστεύει και τα λέει. Εχει και πολλά εκατομμύρια δολάρια στο λογαριασμό του και είναι ευκολότερο. Άλλωστε και να προσβληθεί από τον ιό, θα την σκαπουλάρει. Το θέμα είναι εμείς οι υπόλοιποι τι κάνουμε. Ακολουθούμε την τρέλα του; Μένουμε ανεμβολίαστοι; Πιστεύει κανείς πως όταν θα έρθει η ώρα να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο χτυπημένος από κορονοϊό, θα έρθει ο Τζόκοβιτς να τον βγάλει από εκεί;

Υ.Γ.: Σήμερα η συνέντευξη τύπου της οικογένειας του αθλητή τελείωσε απότομα γιατί ειπώθηκε μια «άβολη» ερώτηση από δημοσιογράφο. Η ερώτηση αφορούσε το γεγονός πως ο αθλητής επικαλείται νόσηση στα μέσα Δεκεμβρίου ενώ εκείνες τις μέρες συμμετείχε σε εκδηλώσεις με παιδιά στη Σερβία. Η οικογένεια δεν καταδέχτηκε ούτε καν να διαψεύσει το γεγονός. Τί να πει; Ούτε το «είπαμε ψέματα, ο Τζόκοβιτς δεν έχει νοσήσει», ούτε το «ναι, ήταν θετικός και ήρθε σε επαφή με εκατοντάδες ανθρώπους σε κλειστούς χώρους χωρίς μάσκα», ταιριάζει με το προφίλ ενός «σύγχρονου Ιησού», όπως τον χαρακτήρισε ο πατέρας του! Κι ακόμα συζητάμε; Έλεος με τον κάθε «Ναπολέοντα».