Άλκη, συγγνώμη εκ μέρους όλων

Είναι δύσκολο να βρεις τις λέξεις για να περιγράψεις το πόσο έχουμε αποτύχει ως κοινωνία. Το πρωί της Τρίτης μάθαμε για την στυγερή δολοφονία του Άλκη. Ο Άλκης ήταν 19 ετών. Τον σκότωσαν στο ξύλο και τον έσφαξαν με δρεπάνι.

Από την πρώτη στιγμή, στο άκουσμα της θλιβερής είδησης το μυαλό μου πήγε στην οικογένεια του αδικοχαμένου παιδιού. Τί μπορούμε, αλήθεια, να πούμε ως κοινωνία σε αυτούς τους ανθρώπους;

Στα ερωτηματικά που θα έχει για μια ζωή η μάνα του 19χρνου Άλκη ποια απάντηση θα δώσουμε; Γιατί δολοφονήθηκε εν ψυχρώ το παιδί της; Ένα παιδί που μεγάλωσε με όνειρα και φιλοδοξίες, μπήκε στο πανεπιστήμιο και είχε όλη την ζωή μπροστά του να βιώσει εμπειρίες, να γνωρίσει τον κόσμο, να ερωτευτεί, να ζήσει…

Η απάντηση της σάπιας κοινωνίας που έχουμε δημιουργήσει είναι “γιατί ήταν Άρης”. Σταμάτησε εδώ η ζωή ενός νέου ανθρώπου λοιπόν  για τον Άρη, τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ.

Ο Άλκης περπατούσε στον δρόμο με τους φίλους του και αυθόρμητα, όταν ρωτήθηκε «τι ομάδα είσαι», είπε «Άρης». Τότε ορισμένοι υπάνθρωποι, τέρατα, τον έσφαξαν, τον σκότωσαν. Ένα παιδί 19 ετών. Εν ψυχρώ. Του έκοψαν το νήμα της ζωής μια για πάντα, τον στέρησαν από τους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι είναι οι μόνοι που θα τραβήξουν την ανηφόρα. Όλοι εμείς αργά ή γρήγορα θα ασχοληθούμε με κάτι άλλο και έπειτα με κάτι άλλο κτλ…

Όπως γίνεται πάντα σε ανάλογες στιγμές διάφοροι καταδίκασαν την βία, έχυσαν κροκοδείλια δάκρυα και έστειλαν το μήνυμα τους για να μην ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο.  Πολύ φοβάμαι όμως ότι κάτι τέτοιο μοιάζει ουτοπικό. Και μοιάζει ουτοπικό γιατί δεν έχουμε το σθένος οι πολλοί -εξακολουθώ να πιστεύω πως είμαστε πολλοί- να απομονώσουμε τους λίγους. Τα παράσιτα. Αυτούς που δεν έχουν αγάπη μέσα τους. Δεν αγαπούν την ομάδα. Δεν είναι ΠΑΟΚ, Άρης, Ηρακλής. Είναι δολοφόνοι.

Πρέπει άπαντες να αναλογιστούμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Πρώτη απ’ όλους η Πολιτεία, η οποία οφείλει έστω και τώρα να ασχοληθεί με τους ηθικούς αυτουργούς, το σύστημα που προωθεί το μίσος και τη βία με αφορμή τα οπαδικά και να εμβαθύνει για να βρουν τα πραγματικά αίτια που ωθούν, ειδικά τους νέους ανθρώπους, σε αυτές τις πράξεις.

Οι παράγοντες των ομάδων να πάψουν να συντηρούν την απύθμενη τοξικότητα και από κοινού να παρέμβουν δυναμικά και να πετάξουν έξω από τα γήπεδα όλους αυτούς που έχουν καταφέρει να διώξουν τις οικογένειες και τα μικρά παιδιά από τα γήπεδα. Πρέπει οι ΠΑΕ να σταθούν απέναντι από αυτούς του υπανθρώπους και όχι στην πρώτη ευκαιρία να τρέχουν να τους μαζέψουν κάτω από τις “φτερούγες” τους.

Ο Άλκης παρακάλεσε σπαρακτικά να σταματήσουν να τον χτυπάνε. Η κραυγή αυτή ας  είναι η αφορμή να αλλάξουμε προς το καλύτερο την κοινωνία μας, η οποία σκότωσε ακόμη ένα παιδί της…