Ακούσαμε Zari και Μαρίνα Σάττι: Άρτζι Μπούρτζι και Λουλάς 

Είναι λίγο πριν τα μεσάνυχτα Πέμπτη προς Παρασκευή. Κλείνεις την τηλεόραση, δεν θέλεις ούτε να ακούσεις τον Λουτσέσκου μετά από αυτή την εμφάνιση στην Κροατία. 

Ανοίγεις το YouTube να χαλαρώσεις. Θα πετύχεις κανέναν Τσουβέλα, την Χαραλαμπούδη, τους Rec Me. Θα γελάσει λίγο το χειλάκι σου να ξεχάσεις ότι είδες νωρίτερα.

Και προτεινόμενο πρώτο πρώτο το τραγούδι της Μαρίνας Σάττι για την Eurovision. Λες, για να το ακούσω. Γουστάρουμε Σάττι, πολυδιαφημιστηκε η φετινή μας παρουσία, ας ακούσουμε και το τραγούδι που έκανε πρεμιέρα χθες.

Παναγιά μου και Χριστέ μου. Τι είναι ετούτο; Οι πρώτες μου σκέψεις. Παρακολουθώ σχεδόν κοκκαλωμένος. Το βλέπω μέχρι τέλους. Ξανά από την αρχή. Δεν μου έφτανε μόνο μία. Το είδα συνολικά τρεις φορές.

Έψαχνα να βρω κάτι που να μου αρέσει. Ένα στοιχείο. Αλλά δυστυχώς δεν. Μια “βοή”, ένας “θόρυβος” τόσο μουσικός όσο και οπτικός στο video clip. Όλα μια σαλάτα. Τα ελληνικά, το μπουζούκι, η ραπ, τα αγγλικά, το τζατζίκι, ο γύρος, τα αρχαία. Αρτζι Μπούρτζι και Λουλάς.

Μετά βλέπω και τους συντελεστές του τραγουδιού. Η χαρά της Μενδώνη που θέλει ελληνικά τραγούδια στα ξενοδοχεία. Ένα κανονικό ονοματεπώνυμο δεν διαβάζεις. Μόνο ψευδώνυμα. Που θα μπορούσαν είτε εδώ να δημιουργούν είτε στο Μπρονξ. Ξενομανία ολκής.

Δεν ξέρω αν θα περάσουμε στον τελικό ή αν θα σαρώσουμε στο πανηγυράκι της Eurovision. Ποτέ δεν ξέρεις. Αλλα αν αυτό είναι η σύγχρονη ελληνική μουσική εγώ θα μαι με τον Νταλάρα. Χίλιες φορές.