Αφήστε την πανεπιστημιακή αστυνομία και φτιάξτε αίθουσες

Δεν θα έπρεπε να πέσει ένας φοιτητής από το παράθυρο κτιρίου του ΑΠΘ για να μάς απασχολήσει το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα της έλλειψης αιθουσών του πανεπιστημίου μας (και όλων των ιδρυμάτων). Οφείλαμε να το έχουμε πάντα σε προτεραιότητα και εν πολλοίς λυμένο.

Οφείλαμε να έχουμε όμορφες αίθουσες, άρτιες υλικοτεχνικές υποδομές, επαρκές διδακτικό προσωπικό, σοβαρές υπηρεσίες γραμματείας, καθαριότητα. Αλλά δεν έχουμε.

Και πώς θα μπορούσαμε να έχουμε όταν ο πρύτανης του ΑΠΘ, με εμμονική λογική, ασχολείται ΜΟΝΟ με το ζήτημα της κατεδάφισης του στεκιού του βιολογικού και της μετατροπής του σε… «βιβλιοθήκη». Την ίδια ώρα που στοχοποιεί τα παιδιά μας για την (λογική ή και υπερβολική) αντίδρασή τους στο θέμα της διάλυσης της κατάληψης, «βάζει» την πανεπιστημιακή αστυνομία μαζί με τα ΜΑΤ στα πανεπιστήμια και – κυρίως – αρνείται να ασκήσει την παραμικρή πίεση προς το υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση ώστε το ίδρυμα να χρηματοδοτηθεί και να βελτιωθεί.

Τρία χρόνια πήγαν χαμένα. Η πανδημία, η κατάληψη της πρυτανείας και η ανακατάληψη της, τα τουρνικέ, οι μπετονιέρες, τα χημικά στον κόσμο, οι κροτίδες στα αφτιά φοιτητών, όλα τα γεγονότα συνηγόρησαν στο να αφήσουμε στην άκρη, σε δεύτερο ρόλο, το πραγματικό αγαθό που παρέχει το πανεπιστήμιο, δηλαδή την μάθηση.

Ευτυχώς ο 19χρονος φοιτητής που έπεσε από το παράθυρο επειδή δεν υπήρχε καμία καρέκλα, κανένα ελεύθερο τετραγωνικό να καθίσει για να παρακολουθήσει το μάθημά του, έχει διαφύγει τον κίνδυνο. Το ίδιο συνέβη και σε όσους μαθητές ήταν μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας όταν τα ΜΑΤ έριξαν δακρυγόνα πριν λίγους μήνες. Το ίδιο επίσης συνέβη και με τον φοιτητή που δέχτηκε βολή κρότου λάμψης αλλά και στους 5.000 θεατές της συναυλίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου στα γρασίδια της φιλοσοφικής. Όλοι τους ήταν τυχεροί μέσα στην ατυχία τους, ωστόσο, αναρωτιέμαι, πρέπει να θρηνήσουμε νεκρό για να καταλάβουν κάποιοι ότι αυτή η κατάσταση μέσα στο ΑΠΘ πρέπει να αλλάξει;

Το ΑΠΘ, αλλά και κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα, χρειάζεται άλλα πράγματα κι όχι αστυνομία. Χρειάζεται λεφτά για να λειτουργήσει σωστά αλλά δεν τα έχει γιατί κάποιοι επιλέγουν να αναφερόμαστε σε αυτό μόνο με αφορμή επεισόδια και καταστροφές.

Οφείλουν όλοι όσοι «έσυραν» μια ολόκληρη κοινωνία στο παιχνίδι του λαϊκισμού τους και μίλησαν για «ανασφάλεια» και «κίνδυνο» των φοιτητών από την ανομία μέσα στο ίδρυμα να απολογηθούν και να μάς εξηγήσουν πώς είναι δυνατόν ένα νέο παιδί να πέφτει από το παράθυρο την ώρα του μαθήματος. Να μάς αναλύσουν γιατί δεν υπήρχε ελεύθερη θέση γι αυτόν και τί έκαναν αυτοί ώστε να αποκτήσει. Οφείλουν να παραδεχτούν ότι η πραγματική ανασφάλεια και ο κίνδυνος είναι να πέσεις από ένα περβάζι στο κενό.

Εννοείται πως την πρώτιστη ευθύνη την έχει ο πρύτανης του ΑΠΘ και πρέπει άμεσα να μας μιλήσει για το πρόβλημα των εγκαταστάσεων του ιδρύματος που διευθύνει. Πάλι οι «κακοί» φοιτητές φταίνε; Πώς θα λύσει το ζήτημα; Πάλι με αστυνομία; Τις ξέρουμε τις απαντήσεις. Ας μη λαϊκίζουμε κι εμείς. Σαφώς και δεν θα λύσει το πρόβλημα με αστυνομία. Με τα χρήματα, όμως, που κόστισε η πανεπιστημιακή αστυνομία, θα μπορούσε να το λύσει.