Μετά τη θύελλα: Το δολάριο παλεύει για την επιστροφή του στην κανονικότητα
Το ερώτημα που πλανάται πλέον είναι αν το αμερικανικό νόμισμα μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως «παγκόσμιο αποθεματικό».
Διονύσης Ασημιάδης
Παρά τις τελευταίες αναταράξεις, η μεγάλη εικόνα εξακολουθεί να δείχνει ένα δολάριο ισχυρό, αλλά πιο ευάλωτο σε εσωτερικούς κραδασμούς.
Μετά από ένα σοκ που αιφνιδίασε τις αγορές την Παρασκευή, το αμερικανικό δολάριο εμφανίζει σήμερα τα πρώτα δειλά σημάδια ανάκαμψης. Η πίεση που δέχθηκε το νόμισμα ήταν από τις εντονότερες των τελευταίων μηνών, καθώς μέσα σε λίγες ώρες έχασε σχεδόν 2% έναντι του γεν και πάνω από 1,5% έναντι του ευρώ. Ο λόγος δεν ήταν ένας, αλλά ένα σπάνιο τρίπτυχο εξελίξεων που κλόνισε τη χρηματοπιστωτική εμπιστοσύνη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες: απογοητευτικά στοιχεία για την αγορά εργασίας, η αιφνιδιαστική αποχώρηση ανώτατου στελέχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και η πολιτικά φορτισμένη αποπομπή της επικεφαλής του Γραφείου Στατιστικής Εργασίας από τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Οι αριθμοί ήταν αποκαλυπτικοί. Ο δείκτης ανεργίας αυξήθηκε στο 4,1%, ξεπερνώντας τις προβλέψεις των αναλυτών που περίμεναν στασιμότητα στο 3,9%, ενώ οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν τον Ιούλιο ήταν μόλις 142.000 αριθμός αισθητά χαμηλότερος από τις 200.000 που ανέμενε η αγορά. Οι επενδυτές ερμήνευσαν τα δεδομένα ως ένδειξη επιβράδυνσης της οικονομικής δυναμικής, γεγονός που άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση για πιθανή μείωση επιτοκίων από τη Fed στο προσεχές διάστημα.
Παράλληλα, η ανακοίνωση της παραίτησης του αντιπροέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, Τζέιμς Μπάλαρντ, προκάλεσε ανησυχία για εσωτερικές διαφωνίες σχετικά με την πορεία της νομισματικής πολιτικής. Η αποπομπή, λίγες ώρες αργότερα, της Νάνσι Μπλέικ από την ηγεσία του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας, προσέθεσε στο ήδη τεταμένο κλίμα, με πολλούς να μιλούν για πολιτική παρέμβαση σε κρίσιμους ανεξάρτητους θεσμούς. Η αλληλουχία των γεγονότων χτύπησε την εμπιστοσύνη των επενδυτών και μεταφράστηκε σε μαζικές εκροές κεφαλαίων από το δολάριο προς «ασφαλή καταφύγια» όπως το γεν και ο χρυσός.
Η σημερινή εικόνα, ωστόσο, δείχνει προσπάθεια συγκράτησης των απωλειών. Ο δείκτης δολαρίου ενισχύεται ελαφρώς στις 98,80 μονάδες, ενώ η ισοτιμία με το γεν σταθεροποιείται στα 147,32. Το ευρώ, το οποίο είχε ενισχυθεί σημαντικά, υποχωρεί ξανά στα επίπεδα του 1,1560. Παρά την ήπια αυτή αντιστροφή, οι χρηματοπιστωτικές αγορές παραμένουν σε καθεστώς επιφυλακής, καθώς κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν το χειρότερο έχει περάσει ή αν απλώς πρόκειται για μια παύση πριν από νέες διακυμάνσεις.
Ο Ιούλιος, πάντως, έκλεισε θετικά για το αμερικανικό νόμισμα, με άνοδο 3,4% σε μηνιαία βάση — επίδοση που αποτελεί την καλύτερη από τον Απρίλιο του 2022. Παρά τις τελευταίες αναταράξεις, η μεγάλη εικόνα εξακολουθεί να δείχνει ένα δολάριο ισχυρό, αλλά πιο ευάλωτο σε εσωτερικούς κραδασμούς και πολιτικές παρεμβάσεις απ’ ό,τι στο παρελθόν. Το ερώτημα που πλανάται πλέον είναι αν το αμερικανικό νόμισμα μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως «παγκόσμιο αποθεματικό» υπό συνθήκες πολιτικής ρευστότητας και θεσμικών αβεβαιοτήτων.
Το επόμενο διάστημα θα είναι καθοριστικό. Με τις αγορές να στρέφουν το βλέμμα στα επικείμενα στοιχεία για τον πληθωρισμό και τις δηλώσεις αξιωματούχων της Fed, η πορεία του δολαρίου θα συνεχίσει να αποτελεί βασικό βαρόμετρο για τη γενικότερη ψυχολογία των επενδυτών. Μέχρι τότε, το μόνο βέβαιο είναι ότι η σταθερότητα δεν είναι δεδομένη και ότι ακόμη και τα πιο ισχυρά νομίσματα μπορούν να κλονιστούν, όταν τα θεμέλια γύρω τους αρχίζουν να τρίζουν.