Ελβετία: Ο νέος τραπεζικός νόμος απειλεί την UBS με πρόσθετες κεφαλαιακές απαιτήσεις 25 δισ. Δολαρίων

Αυστηρό σχέδιο νόμου προετοιμάζει αυτήν την περίοδο η ελβετική κυβέρνηση για το ρυθμιστικό πλαίσιο των συστημικών τραπεζών.

Σε τροχιά αυστηροποίησης του ρυθμιστικού πλαισίου για τις συστημικές τράπεζες φαίνεται να κινείται η ελβετική κυβέρνηση, προκαλώντας προβληματισμό στην UBS Group, τη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. Στο υπό διαμόρφωση σχέδιο νόμου, που αναμένεται να παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο μέσα στις επόμενες εβδομάδες, περιλαμβάνεται πρόβλεψη για υποχρεωτική αύξηση της δυνατότητας κάλυψης ζημιών από θυγατρικές του εξωτερικού, στο 100% του κεφαλαίου των μονάδων αυτών έναντι 60% σήμερα.

Η εξέλιξη αυτή συνδέεται άμεσα με τη στρατηγική εξυγίανσης του τραπεζικού τομέα στην Ελβετία, στον απόηχο της κατάρρευσης της Credit Suisse το 2023 και της επείγουσας συγχώνευσής της με την UBS. Καθώς η UBS εξελίχθηκε, μετά τη διάσωση, σε μία από τις πιο πολύπλοκες και μεγάλης κλίμακας τράπεζες διεθνώς, οι ρυθμιστικές αρχές Finma και SNB εξετάζουν πλέον μηχανισμούς προστασίας του τραπεζικού συστήματος σε σενάρια κρίσεων.

Η υποχρέωση «πλήρους στήριξης» (full support) θυγατρικών δηλαδή κάλυψης ζημιών χωρίς τη χρήση της μητρικής εταιρείας ως buffer — προκύπτει από τη δομή του ομίλου UBS. Πολλές από τις διεθνείς μονάδες της λειτουργούν ακόμη ως προεκτάσεις της βασικής νομικής οντότητας, κάτι που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την αποσύνδεσή τους σε περίπτωση κρίσης. Η νέα νομοθεσία στοχεύει να επιλύσει αυτόν τον δομικό κίνδυνο με αυξημένες κεφαλαιακές απαιτήσεις.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το κόστος συμμόρφωσης για την UBS μπορεί να φτάσει έως και τα 25 δισεκατομμύρια δολάρια γεγονός που ήδη αποτυπώνεται αρνητικά στην πορεία της μετοχής της. Η τράπεζα, υπό την ηγεσία του CEO Σέρτζιο Ερμότι, έχει ξεκινήσει έντονο παρασκηνιακό lobbying, επιχειρώντας να αποτρέψει την πλήρη εφαρμογή του μέτρου. Τραπεζικά στελέχη επισημαίνουν ότι μια τέτοια απαίτηση θα έθετε την UBS σε μειονεκτική θέση έναντι των ανταγωνιστών της στις ΗΠΑ και την Ασία, όπου οι κεφαλαιακές δεσμεύσεις σε επίπεδο θυγατρικών είναι πιο ευέλικτες.

Το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα στις 6 Ιουνίου, ενώ οι κοινοβουλευτικές διαβουλεύσεις προβλέπονται για το 2027. Αν εγκριθεί, ο νόμος θα τεθεί σε ισχύ το 2029, εκτός κι αν προηγηθεί δημοψήφισμα δυνατότητα που επιτρέπει το ελβετικό σύστημα άμεσης δημοκρατίας. Η συλλογή επαρκών υπογραφών θα μπορούσε να ανατρέψει ή να καθυστερήσει σημαντικά την εφαρμογή του νόμου, ενισχύοντας την αβεβαιότητα γύρω από το ρυθμιστικό περιβάλλον της χώρας.

Πέρα από τις μακροπρόθεσμες συνέπειες, η UBS ενδέχεται να επηρεαστεί πιο άμεσα στον τρόπο που διαχειρίζεται το διαθέσιμο κεφάλαιο: μειωμένα μερίσματα προς τους μετόχους, περιορισμός στις εξαγορές και πιο επιλεκτική στρατηγική ανάπτυξης στο εξωτερικό είναι μερικά από τα σενάρια που βρίσκονται υπό μελέτη στο εσωτερικό της τράπεζας.

Το νομοσχέδιο, αν τελικά προχωρήσει χωρίς σημαντικές αλλαγές, θα σημάνει αλλαγή εποχής για τον ελβετικό τραπεζικό κλάδο, ενισχύοντας τη λογική της «αυτονομίας» των θυγατρικών και περιορίζοντας τη συγκέντρωση κινδύνου στο κέντρο. Η πολιτική και τραπεζική αντιπαράθεση που αναμένεται τους επόμενους μήνες θα καθορίσει αν η Ελβετία θα παραμείνει ένα από τα πιο φιλικά ρυθμιστικά περιβάλλοντα στον κόσμο ή αν θα μεταβληθεί σε πρότυπο προληπτικής αυστηρότητας με σημαντικό κόστος για τους εγχώριους τραπεζικούς κολοσσούς.