“Το DNA μου μέσα…”
Η πολιτική σκηνή μοιάζει συχνά με οικογενειακό τραπέζι την Κυριακή. Όλοι γνωρίζονται, όλοι συγγενεύουν, και η καρέκλα περνάει από γενιά σε γενιά ως… κειμήλιο
Το θέμα του διορισμού του αδελφού ενός υπουργού, με βιογραφικό να το ζηλεύει και ο… υπουργός, θύμισε πόσο αμείλικτοι (δεν) είναι σε κάτι τέτοια αρχηγοί κομμάτων, πρωθυπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι κλπ
Η πολιτική σκηνή μοιάζει συχνά με οικογενειακό τραπέζι την Κυριακή. Όλοι γνωρίζονται, όλοι συγγενεύουν, και η καρέκλα περνάει από γενιά σε γενιά ως… κειμήλιο. Οι πολιτικοί έχουν έναν συγγενή στη Βουλή, στο δήμο, στην περιφέρεια, στο υπουργείο και ούτω καθεξής. Βγάζω τους κουμπάρους γιατί κινούνται κάτω από δημοσιογραφικά ραντάρ. Άλλωστε, δύσκολα θα βρεις πρωθυπουργό που να μην έχει, π.χ., μια αδελφή βουλευτή και πρώην υπουργό που έκανε δικό της κόμμα, με γιο πρώην περιφερειάρχη και δήμαρχο, που έχει θείο και παππού πρωθυπουργούς.
Ξαδέλφια δεν ψάχνω, γιατί το κείμενο θα γίνει “σεντόνι”, αλλά αν το αποφασίσουν, συμπληρώνουν μέχρι και υπουργικό συμβούλιο! Τι να γίνει, αν ο μπαμπάς ή η μαμά δεν υπήρξαν βουλευτές και υπουργοί, με κομματικούς στρατούς πώς μπορείς πχ να γίνεις βουλευτής, περιφερειάρχης, υποψήφιος πρόεδρος κόμματος ή Ευρωπαίος Επίτροπος; Και αυτά δεν συμβαίνουν τώρα, συμβαίνουν εδώ και χρόνια.
“Η… κατάρα του ονόματος”
Υπάρχει βέβαια και πρώην πρωθυπουργός, πρόεδρος δύο κομμάτων, με πατέρα πρωθυπουργό και ιδρυτή κόμματος, ενώ ο παππούς του, ναι, κι αυτός ήταν πρωθυπουργός. Ένας ακόμη πρώην πρωθυπουργός είχε θείο πρωθυπουργό και πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τον αδελφό του θείου βουλευτή και υπουργό. Τέλος πρώην πρόεδρος κόμματος έχει κόρη που έγινε πρόεδρος της Βουλής και μετά ίδρυσε και δικό της κόμμα, κάνοντας βουλευτή τον σύντροφό της. Κι όλα αυτά με ψηφοφορίες και με τη βούλα των νόμων, όπως ακριβώς και ο διορισμός του μικρότερου αδελφού του υπουργού δικαιοσύνης με το βιογραφικό να το ζηλεύει και ο υπουργός.
Σύγκλιση κομμάτων στα… σόγια
Στο δε νησί με τα απέραντα βοσκοτόπια και τα αμέτρητα ζώα, βουλευτής και υπουργός έχει αδελφό βουλευτή, με τον πατέρα τους να έχει πολιτική παρουσία. Σε άλλο νησί με λιγότερες καλλιεργήσιμες εκτάσεις, δύο αδέλφια βουλευτές κρατούν τα ηνία. Στο παρελθόν και αρχηγός ακροδεξιού κόμματος είχε τη σύζυγο στη Βουλή. Ακόμα και μικρά κόμματα της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έχουν τις δικές τους «δυναστείες». Η πολιτική της μεταπολίτευσης μοιάζει με οικογενειακή επιχείρηση, ενώ την ίδια ώρα καταγράφεται ένα παράδοξο, οι κανονικές οικογενειακές επιχειρήσεις, δηλαδή οι μικρομεσαίοι, να εξαφανίζονται. Η μόνη «οικογενειακή μπίζνα» που δείχνει να αντέχει είναι η εξουσία κι αν δεν είσαι γιος, κόρη, αδελφός ή ξάδελφος υπουργού, πρωθυπουργού ή βουλευτή, μάλλον χρειάζεσαι… καλύτερο γενεαλογικό δέντρο.
Τα παράδοξα συνεχίζονται
Για την ιστορία, το 1974, η πρώτη Βουλή της Μεταπολίτευσης είχε 80 βουλευτές με συγγενικούς δεσμούς σε παλιούς πολιτικούς. Μέχρι το 1993, ο αριθμός έπεσε στους 37, αλλά το 2019, 40 βουλευτές εξακολουθούσαν να κουβαλούν οικογενειακό DNA. Παρόλο που ο κόσμος ξαναψηφίζει αυτές τις οικογένειες και “νομιμοποιεί” με αυτόν τον τρόπο την οικογενειοκρατία, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς καταρρέει. Κι άλλο παράδοξο. Στις εκλογές του 2023, το 46,3% των Ελλήνων δεν πάτησε στα εκλογικά κέντρα, ενώ στις ευρωεκλογές του 2024 η αποχή εκτοξεύτηκε στο 58,8% ! Με την Ελλάδα να σκοράρει 49/100 στον δείκτη διαφθοράς της Transparency International, δεν είναι παράξενο που το 54% των Ευρωπαίων πιστεύει ότι οι διαγωνισμοί μας είναι «στημένοι».
Εσύ ποιανού είσαι;
Ακόμη και εργαζόμενοι –όχι μόνο μετακλητοί, αλλά και μόνιμοι της Βουλής– είναι συγγενείς βουλευτών και υπουργών. Πιθανότατα δεν είναι τυχαίο που αρκετοί σύζυγοι σε όλα τα ΄κόμματα βρίσκονται στα πολιτικά γραφεία από το πρωι ως το βράδυ, διότι η εργατική νομοθεσία λεει ξεκάθαρα ότι ακόμη κι αν είσαι συγγενής πρέπει να αμείβεσαι. Αλλά φαντάζομαι η Επιθεώρηση Εργασίας δεν είχε τέτοιου είδους καταγγελίες ώστε να παρέμβει αρμοδίως. Όσο για τα παιδιά και τα εγγόνια πρωθυπουργών, προέδρων, υπουργών «παίρνουν σειρά» συνοδεύοντας επίσημες και ανεπίσημες αποστολές των δικών τους πχ στο Περιβόλι της Παναγιάς και κανείς δεν εκπλήσσεται. Έτσι γίνεται στις οικογενειακές επιχειρήσεις, η «πελατεία» περνά από γενιά σε γενιά…
@karapanagiotidu