«Maestro»: Αξίζει τελικά η δεύτερη σεζόν (VIDEO)
Παρόμοια ιστορία και ύφος με καλύτερο storytelling και γρηγορότερη ένταση υπόσχεται ο δεύτερος κύκλος «Maestro».
Μετά από την πίεση που δέχτηκα, τα πολλά Tik Tok που μοιράζονταν τις εντυπώσεις τους από την δεύτερη σεζόν αλλά και τον φόβο μου μην πέσω πάνω σε spoiller, αποφάσισα να δω όλα τα επεισόδια του Maestro στο Netflix.
Το πρώτο επεισόδιο το είδα την τηλεόραση και αποφάσισα να δω και τα υπόλοιπα με τον ίδιο τρόπο. Έλα όμως που οι παρά πάνω λόγοι με έκαναν σε μια βδομάδα να αλλάξω άποψη και να κάτσω μέσα σε ένα βραδύ και να δω 5 επεισόδια μαζί.
Δείτε εδώ τις εντυπώσεις από το πρώτο επεισόδιο
Χωρίς να κάνω πολλά spoiller, γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, και αφού είδα όλη την σεζόν, θέλω να παρακαλέσω όποιον δεν ξέρει ακόμα τι εστί «Maestro» να δει όλα τα επεισόδια. Πραγματικά το ρίγος και τα πολλαπλά συναισθήματα που εναλλάσσονται κατά την διάρκεια της δεύτερης σεζόν ισοσταθμίζουν και σε συγκεκριμένες σκηνές ξεπερνάνε και την πρώτη.

Τοξικές σχέσεις, ψυχολογική βία, τροχαία, mammy και daddy issues, ναρκωτικά, εφαρμογές γνωριμιών, ομόφυλη βία και πολλά άλλα συνοψίζουν τέλεια την δεύτερη σεζόν. (Μικρό Spoiller). Αγαπημένο ανεπάντεχο love story που προέκυψε ήταν της Χάρις (Χάρις Αλεξίου) και του αστυνόμου που μελετά για τον θάνατο του Χαράλαμπου (Γιάννης Τσορτέκης). Ο Δημοσθένης (Κώστας Μπερικόπουλος) χωρίς να ξέρει την σχέση της με τους βασικούς υπόπτους της δολοφονίας, διεκδικεί την Χάρις και βλέπουμε όλο το γλυκό και ρομαντικό τους φλερτ τους στην Κέρκυρα. Βέβαια, αυτές οι συμπτώσεις στα έργα του Παπακαλιάτη σε χαλάνε λίγο, αλλά εδώ το storyline του έρωτα είναι τόσο μαγευτικό που ξεχνάς την επαναλαμβανόμενη κακή συνήθεια του σεναριογράφου.
Παρόλο που στην προηγούμενη σεζόν μαγευτήκαμε με τα πλάνα από τους Παξούς, σε αυτήν είδαμε με άλλη ματιά την Αθηνά και τα στέκια της αλλά και την Κέρκυρα. Μέσα από τα μάτια της Κλέλιας (Κλέλια Ανδριολάτου), που κάνει φοιτητική ζωή στην Πρωτεύουσα, παρουσιάζονται όλα τα ωραία φοιτητικά μαγαζιά και μια πλευρά της Αθήνας που δεν προβάλλεται τόσο συχνά.

Πέρα από τα ωραία πλάνα και τους έρωτες. το «Maestro in Blue» μπαίνει στα δύσβατα μονοπάτια της σχέσης παιδιών και γονέων και πως επηρεάζουν αυτές τα παιδία στα επόμενα στάδια της ζωής τους. Πως μπορεί αν δέχονται την ψυχολογική βία, να καταπιέζονται ή ακόμα να μιμούνται τις συμπεριφορές τους, τις οποίες σιχαίνονται και οι οποίες τους έχουν δημιουργήσει αρκετά ψυχολογικά. Σίγουρα βασικός άξονας είναι η δολοφονία του Χαράλαμπου και η προσπάθεια όλων να απαλλαγούν από τις ευθύνες τους, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να έχουμε και παράλληλες ιστορίες και περιπέτειες από τους χαρακτήρες.
Ένα άλλο στοιχείο του Παπακαλιάτη, είναι ότι η τελευταία σκηνή πάντα σε αφήνει με κομμένη την ανάσα της. ήταν τόσο σοκαριστική και αναπάντεχη που για να την εμπεδώσω έπρεπε να γυρίσω πίσω και να την ξαναδώ. Σίγουρα μετά από αυτό το φινάλε της άρτιας και πολύ πιο γρήγορης σεζόν θα περιμένεις με ακόμα μεγαλύτερη ανυπομονησία την τρίτη, που μάλλον θα έρθει τον Οκτώβριο.
