Εμείς ακόμη… θάβουμε ενώ στην ΕΕ ανακυκλώνουν και επαναχρησιμοποιούν

Οι δήμαρχοι στην Ελλάδα “κρατάνε το πεπόνι και το μαχαίρι”. Είναι αυτοί που αποφασίζουν πώς θα διαχειριστούν τα σκουπίδια, πού θα πάνε τα λεφτά από τους ευρωπαϊκούς και εθνικούς προϋπολογισμούς, και πώς θα στηθούν οι υποδομές για την ανακύκλωση.

Οι πολίτες, από την άλλη, μένουν να “κουβαλάνε” το βάρος ευθυνών που… δεν τους αναλογούν. Γεμάτοι κάδοι, μπερδεμένες οδηγίες και ένα σύστημα που δεν δουλεύει όπως θα έπρεπε. Τηλεφωνούν σε υπηρεσίες, ενημερώνουν πχ για ογκώδη, αλλά δεν έρχονται ποτέ στην ώρα τους ή απλά δεν έρχονται. Το πρόβλημα σαφώς και εντοπίζεται στη ρίζα, δηλαδή στην οργάνωση και στις προτεραιότητες όσων έχουν τις αρμοδιότητες, παίρνουν τις αποφάσεις και τελικά εχουν τις ευθύνες.

Κι εδώ στα… χαμηλά

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες χώρες στην ΕΕ σε ποσοστά ανακύκλωσης, με λιγότερο από 20% των αστικών αποβλήτων να ανακυκλώνονται, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ξεπερνάει το 45%. Η Eurostat, σε πρόσφατα στοιχεία της, δείχνει ότι η Ελλάδα στέλνει ακόμα το 80% των σκουπιδιών της σε χωματερές ή κορεσμένους ΧΥΤΑ (για ΧΥΤΥ ούτε κουβέντα), ενώ “χώρες όπως η Γερμανία και η Σουηδία έχουν φτάσει σε σχεδόν μηδενική… ταφή” σύμφωνα πάντα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ. Το δε Ευρωπαϊκό Περιβαλλοντικό Πρακτορείο (EEA) τονίζει ότι η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να εφαρμόσει αποτελεσματικά τη διαλογή στην πηγή, δηλαδή τη χωριστή συλλογή χαρτιού, πλαστικού, γυαλιού και βιοαποβλήτων, κάτι που είναι βασικό για να πιάσει τους στόχους της ΕΕ για 50% ανακύκλωση μέχρι το 2030.

Από τα λόγια στις πράξεις

Στο νομό Θεσσαλονίκης η κατάσταση φαίνεται ακόμα πιο… ζόρικη. Οι δρόμοι γεμίζουν με ξεχειλισμένους κάδους, που συχνά έχουν από μπουκάλια μέχρι υπολείμματα φαγητού, γιατί δεν υπάρχει σωστή διαχείριση. Με τις πλημμύρες τους βλέπουμε να “κολυμπούν”, με τους καύσωνες να “αχνίζουν”. Οι δήμοι υπόσχονται «νέες υποδομές» και «συστήματα επιστροφής φιαλών», αλλά στην πράξη, αυτά είτε καθυστερούν είτε υπολειτουργούν. Σύμφωνα δε με το δίκτυο Zero Waste Europe η Ελλάδα έχει δεσμευτεί για προγράμματα όπως το DRS (σύστημα επιστροφής φιαλών), αλλά η υλοποίηση “κουτσαίνει”, με ελάχιστα αυτόματα μηχανήματα και επίσης κακή οργάνωση.

“Για όλα φταίνε οι… δημότες”

Οι δήμοι έχουν στα χέρια τους εκατομμύρια ευρώ από ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά κι έκτακτες επιχορηγήσεις λόγω μεγάλων έργων, αλλά αντί να δούμε σύγχρονες εγκαταστάσεις ή τακτική αποκομιδή, βλέπουμε σχέδια στα χαρτιά, “πράσινες συμφωνίες”, επικοινωνιακές πόζες συναρμοδίων και ατέλειωτες δικαιολογίες για καθυστερήσεις. Α, και φυσικά ακούμε ξανά και ξανά το πόσο ασυνείδητοι είναι οι δημότες! Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτοι που δεν έχουν αρμοδιοτητες και ευθύνες. Αυτοί δεν έχουν ούτε πολλα σκουπίδια πλέον, λόγω… ακρίβειας, φόρων και χαμηλών μισθών. Και όταν η ΕΕ πιέζει για αποτελέσματα -διότι τα πρόστιμα πάντα τρέχουν- οι διοικήσεις των δήμων κάνουν αυτό που έμαθαν πολύ καλά, χρόνια τώρα, ρίχνουν το μπαλάκι σε αυτούς τους “ασυνείδητους” και στην έλλειψη χρημάτων. Αλλά και μόνο που βάζουν τους κάδους ανακύκλωσης δίπλα στους κάδους σκουπιδιών αποδεικνύει τη κακή οργάνωση και απαρχαιωμένη αντίληψη για την ευρωπαική διαχείριση του συγκεκριμένου τομέα…

@karapanagiotidu