Η επιστροφή, η αναπλαστική κωλοτούμπα, η υπουργική βαρηκοΐα, το εκτροχιασμένο έργο και τα άσπρα σημάδια…

Φαιδρά Πορτοκαλέα   #001

«Η Φαιδρά αλλάζει διεύθυνση, όχι όμως και συνήθειες!

Βαρέσαμε το κουδούνι, ανοίξτε μας! Μετά από ολιγοήμερη απουσία, η στήλη που αγαπήθηκε όσο ο σταυρός στο ψηφοδέλτιο και μισήθηκε όσο οι καθυστερήσεις στον ΟΑΣΘ, μετακομίζει  στο TheOpinion.gr  με το ίδιο ύφος, το ίδιο φαρμάκι, και ακόμα πιο αλέγρα διάθεση να ρίχνουμε φως (ή έστω φωτορυθμικά) στις σκοτεινές γωνιές της πολιτικής μας καθημερινότητας.

Και μη ρωτήσετε αν αλλάζει κάτι, όχι, ούτε λέξη, ούτε τόνος, ούτε υπονοούμενο. Αντιθέτως, εδώ στο νέο μας σπίτι, έχουμε πιο πολύ ψηφιακή άπλα για να χωρέσουν όλοι: από δημάρχους που επικοινωνούν με SMS σε συμβούλους που μιλούν μόνο με emoticons, μέχρι επαγγελματίες χειροκροτητές εκδηλώσεων και μόνιμους θαμώνες πίσω από τις μαρκίζες.

Το επιτελείο της στήλης; Πανέτοιμο και αναβαθμισμένο! Οι καρδερίνες με ανθρώπινη φωνή έχουν κάνει γαργάρα για να κελαηδήσουν τα απόκρυφα, οι κουκουβάγιες με κάμερα έχουν στήσει καρτέρι σε συνεδριάσεις και καφενεία, οι καρακάξες κράζουν τραγουδιστά ό,τι οι άλλοι ψιθυρίζουν, και φυσικά, οι Πυθίες και οι Δρυίδηδες βλέπουν μπροστά , τόσο μπροστά που ήδη γνωρίζουν ποιος θα διαψεύσει τα αυριανά μας ρεπορτάζ.

Η στήλη συνεχίζει με το γνωστό μείγμα πολιτικού κουτσομπολιού, πικρού σχολίου, ιστορικών αποφθεγμάτων και ατάκας-φαρμάκι, αν δεν τσούζει, δεν ενημερώνει. Αν κάπου αναγνωρίσετε τον εαυτό σας, ζητήστε φωτογραφία,  όχι διάψευση. Η «Φαιδρά Πορτοκαλέα» επέστρεψε, στο TheOpinion.gr. και αυτή τη φορά, με κιάλια νυχτερινής όρασης.

Η πολιτική δεν είναι θέατρο. Εκεί τουλάχιστον, οι ηθοποιοί ξέρουν πότε να βγουν απ’ τη σκηνή

ΦΑΙΔΡΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑ

«Σχέδιο Ανάπλασης ΔΕΘ: Από το Εμπορικό Κέντρο… στο Κέντρο Υποκλίσεως»

Τελικά, φαίνεται πως στη Θεσσαλονίκη, όταν ο Πρωθυπουργός «ξαναβλέπει τα δεδομένα», κάποιοι ξαναβλέπουν και τον ρόλο τους  κατά προτίμηση με το κεφάλι ελαφρώς γερμένο προς τα κάτω. Μια δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, λιγότερη από 30 δευτερόλεπτα, έφτασε για να ξηλώσει 12 χρόνια “ώριμης” διοικητικής σκέψης, σχεδιασμών, μακετών, τρισδιάστατων παρουσιάσεων και… επιχειρηματικών προσδοκιών.

Ο μέχρι πρότινος θερμός υπερασπιστής του σχεδίου  Πρόεδρος της ΔΕΘ, Τάσος Τζήκας ,που  ήθελε ξενοδοχεία, malls, πάρκινγκ και βραβευμένα αρχιτεκτονικά φαραωνικά κτίρια ξύπνησε ένα πρωί αναγεννημένος: «Δεν χρειάζεται ξενοδοχείο και επιχειρηματικό κέντρο», δήλωσε σχεδόν με οίστρο αγιοσύνης. Λες και κατέβηκε Άγγελος Κυβερνητικής Συνέσεως και του άλλαξε τα αρχιτεκτονικά σχέδια με ραβδάκι.

Το πραγματικό credit, ωστόσο, ανήκει στον Πρωθυπουργό, γιατί εκεί που άλλοι χρειάζονται focus groups, δημοσκοπήσεις και αντιπροσώπους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρειάστηκε απλώς μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη για να αφουγκραστεί, όχι το χώμα, αλλά την αγανάκτηση, όχι τα μπετά, αλλά τους πολίτες. Και έτσι, με στιβαρή ψυχραιμία και ηγετική ηρεμία, τίναξε το σχέδιο στον αέρα όπως ανοίγει κανείς παράθυρο να φύγει η δυσοσμία.

Το αποτέλεσμα; Ένα έργο 350 εκατομμυρίων ευρώ μετατράπηκε σε “ήπιο πάρκο”, η Διοίκηση της ΔΕΘ σε θεατές της ίδιας τους της αμφιταλάντευσης, και η πόλη σε ζωντανό μάθημα πολιτικής κωλοτούμπας. Σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα, όταν ένα σχέδιο αλλάζει τόσο θεαματικά, το επόμενο που αλλάζει είναι η διοίκηση. Αλλά, ως γνωστόν, εδώ είναι Ελλάδα…….

«Η πραγματικότητα δεν ζητάει την άδειά σου για να αλλάξει. Ζητάει την ευθύνη σου για να τη χειριστείς.»

 Τζορτζ Μπέρναρντ Σω

 

«Η Κεραμέως, οι επιχειρήσεις και τα ακουστικά βαρηκοΐας Resound: Η σιωπή κοστίζει»

Καθώς οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις πέφτουν σαν τα φύλλα το φθινόπωρο, όχι επειδή ήρθε ο χειμώνας, αλλά επειδή το κράτος φυσάει τον ανεμοστρόβιλο, η Υπουργός Κεραμέως φαίνεται να ζει σε έναν ήχο-στεγανό θάλαμο. Πιθανότατα,  αλλά λόγω μιας μικρής, ατυχούς τεχνικής λεπτομέρειας: η  επιλεκτική ακοή της. Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται πώς τόσοι σύλλογοι, επιμελητήρια, εμπορικοί φορείς, ακόμα και τα ρολά των καταστημάτων που κατεβαίνουν με οδύνη, να φωνάζουν, να παρακαλάνε, να ουρλιάζουν για ρύθμιση χρεών και αυτή να μην ακούει ούτε τσιριχτό από καλοκουρδισμένη σφυρίχτρα γυμναστή.

Ευτυχώς, υπάρχει λύση, η τεχνολογία μάς σώζει, Τα ακουστικά βαρηκοΐας  Resound (τα καλύτερα λένε) θα μπορούσαν να είναι το δώρο του πρωθυπουργού προς την Υπουργό. Ίσως, αν της φορέσουν ένα ζευγάρι την ώρα του Υπουργικού Συμβουλίου, να καταλάβει ότι το πρόβλημα δεν είναι οι επιχειρηματίες που “δεν τα κατάφεραν”, αλλά η πολιτική που τους έπνιξε και τώρα προσπαθεί να τους πετάξει και μια πέτρα στο χέρι, να βουλιάξουν πιο γρήγορα. Κι ενώ όλοι ζητούν πολλές δόσεις για τα χρέη στον ΕΦΚΑ, εκείνη αναγγέλλει ιδιωτικοποίηση τους μέσω διαγωνισμού, σε 2-3 μήνες, λέει, Ίσως για να τους δώσει χρόνο… να εξαφανιστούν. Γιατί αν δεν υπάρχουν πια επιχειρήσεις, δεν θα υπάρχουν και χρέη! Λύση αλά ελληνικά: εξαφανίζεις το πρόβλημα μαζί με τον ασθενή. Αλλά ας μη γινόμαστε κακοί. Μπορεί η Υπουργός απλώς να μην άκουσε. Γι’ αυτό λέμε: Resound, κυρία μου. Resound. Πριν μείνει μόνο το ηχόκεντρο του ΕΦΚΑ να σας απαντά.

Ίσως ήρθε η ώρα να μιλήσουν κι εκείνοι που τους τέλειωσαν και το ψωμί και η υπομονή. Ίσως, κυρία Υπουργέ, να τους ακούσετε πριν τους αποκαλέσετε κι εσείς “γραφικούς”.

Εμπρός καλές μου καρακάξες ένα  τραγούδι «Κράαα,κραα,κραα….»

«Όταν σου κλέβουν το ψωμί, σε λένε κλέφτη. Όταν μιλάς, σε λένε αναρχικό. Και όταν συνεχίζεις να μιλάς, σε λένε τρελό.»

Μενέλαος Λουντέμης

«Ο Σταθμός του Νέου Παντελεήμονα Πιερίας: Ένα έργο που εκτροχιάστηκε στην αδιαφορία»

Ο Νέος Παντελεήμονας Πιερίας, μια περιοχή με τουριστική δυναμική και στρατηγική γεωγραφική θέση, βρίσκεται εδώ και πάνω από μια δεκαετία σε… αναμονή αποβάθρας. Ο σταθμός του προαστιακού, έργο που παρουσιάστηκε ως “στρατηγικής σημασίας” από τον τότε περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολο Τζιτζικώστα, έχει μείνει στα χαρτιά. Ή, πιο ρεαλιστικά, ούτε καν εκεί — γιατί ακόμα και τα χαρτιά φαίνεται να τα πήρε ο άνεμος της πολιτικής εγκατάλειψης. Ο κ. Τζιτζικώστας, που σήμερα κάθεται σε ευρωπαϊκή καρέκλα ως Επίτροπος Μεταφορών της Ε.Ε., καλό θα ήταν να θυμάται τα… ανεκτέλεστα δρομολόγια του παρελθόντος του. Γιατί το να χαράζεις το μέλλον των ευρωπαϊκών υποδομών, όταν έχεις αφήσει έναν σταθμό-φάντασμα στην αυλή σου, αγγίζει τα όρια της ειρωνείας και της υποκρισίας. Η πολιτική ευθύνη δεν έχει σύνορα  και δυστυχώς, ούτε και το θράσος.

Αλλά τι να πει κανείς και για την Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας, Σοφία Μαυρίδου; Επί χρόνια στην ίδια θέση, γνωρίζει καλά τις ανάγκες της περιοχής. Κι όμως, η παρουσία της στο θέμα είναι τόσο διακριτική που μοιάζει σχεδόν… αόρατη. Πού ήταν η πίεση προς την κεντρική διοίκηση; Πού ήταν οι παρεμβάσεις, οι δημόσιες δεσμεύσεις, οι συγκρούσεις; Αν εξαιρέσουμε ορισμένες τυπικές δηλώσεις και φωτογραφίες σε εκδηλώσεις, η στάση της μοιάζει περισσότερο με αδράνεια παρά με υπευθυνότητα. Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως έχει γίνει ακόμη και σχετική επερώτηση στη Βουλή  κι όμως, καμία κίνηση, κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Και στην περίπτωση αυτή, το «έγκλημα» είναι απέναντι στην κοινή λογική, την ανάπτυξη και τους πολίτες που ακόμα περιμένουν ένα έργο που τους είχε υποσχεθεί η ίδια η Περιφέρεια και η κυβέρνηση της ΝΔ.

Η Πιερία δεν αντέχει άλλη θεσμική αφασία, χρειάζεται φωνή, διεκδίκηση και επιτέλους πράξεις. Γιατί οι μακέτες δεν μεταφέρουν ούτε πολίτες, ούτε τουρισμό. Μόνο υποκρισία.

Το να μην τιμωρείς την αδιαφορία είναι σαν να ενθαρρύνεις το έγκλημα

 Δημοσθένης

«Θεσσαλονίκη: Άσπρα Σημάδια και Μαύρα Μάτια»

Στη Θεσσαλονίκη, όπου το πεζοδρόμιο είναι είδος προς εξαφάνιση και τα τραπεζοκαθίσματα πιάνουν μέχρι και τις γλάστρες, ο Δήμος είπε: «Βάλτε άσπρες γραμμές να φαίνεται τι είναι δικό σας και τι όχι», ωραία ως εδώ, μια συμφωνία κυρίων  όχι ότι έχουμε και πολλούς, αλλά τέλος πάντων.

Κάποιοι επιχειρηματίες, νοικοκυραίοι με τα όλα τους, πήραν μπογιές, χάρακες, και σχεδόν GPS, για να μην ξεφύγουν ούτε εκατοστό, χάραξαν τις γραμμές, καθάρισαν, συμμορφώθηκαν και μετά… κοίταξαν δεξιά κι αριστερά. Και τι είδαν;

Τους «έξυπνους», αυτούς που δεν έβαψαν τίποτα, δεν χάραξαν τίποτα, αλλά άπλωσαν τραπέζια μέχρι τον κάδο απορριμμάτων και τον στύλο της ΔΕΗ. Αυτοί φαίνεται κατάλαβαν καλύτερα τη «χαλαρή» φύση της πόλης, ενώ οι άλλοι… οι «χαζοί», τώρα νιώθουν σαν να πήγαν μόνοι τους φαντάροι.

Και ο Δήμος; Κάθεται, παρακολουθεί, ίσως ελπίζει να βαφτούν οι γραμμές… με τηλεπάθεια. Αντί να επιβάλει ισονομία, απλώς παρατηρεί τη διαφορά μεταξύ «γραφής» και «γραφικότητας». Έτσι φτάσαμε σε ένα νέο είδος επαγγελματία στη Θεσσαλονίκη, τους «Καραγκιοζογραμμιστές» και στους «Καναπεδοκατακτητές».

Ο νόμος δεν ωφελεί αυτούς που δεν θέλουν να τον εφαρμόσουν

Μένανδρος

Και κλείνουμε μ ένα κουίζ

Σε ποιο μέρος της Κεντρικής Μακεδονίας εμπλέκονται ,οι αγελάδες, ο στρατός, δύο αντιπεριφερειάρχες , μία δήμαρχος ,η τοπική πολεοδομία, η αστυνομία και ……τα αεροπλανάκια;;;;;;;;