Φαιδρά Πορτοκαλέα #003: Το Ραντεβουδείο, η Καρεκλοπαραχώρηση, ο χρησμός, το Αποτύχαμε, το σοκ, ο Ροδίτης, η αποθήκη ύπνου και η ιερή υποδοχή…….

Γραφείο Πρωθυπουργού στη Βόρεια Ελλάδα ή Το Ραντεβουδείο: Το πιο ωραίο… αχρείαστο γραφείο της χώρας.

Υπάρχουν χρήσιμα γραφεία, υπάρχουν και ωραία γραφεία κι έπειτα υπάρχει και το Γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βόρεια Ελλάδα, ένα ωραιότατο γραφείο, στρωμένο, τακτοποιημένο, με ωραία καρέκλα, ωραία ταμπέλα, ωραία επίπλωση  αλλά δυστυχώς, κανείς δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς κάνει.

Κατά δήλωση, ιδρύθηκε για να συνδέει το Μαξίμου με τον παλμό της Βόρειας Ελλάδας, στην πράξη, το μόνο που συνδέει είναι την Αθήνα με το αεροδρόμιο «Μακεδονία», για τα πήγαινε έλα του επικεφαλής  Μιχάλη Μπεκίρη, ο οποίος, αν και όχι Θεσσαλονικιός, προσπαθεί με αυταπάρνηση να καταλάβει τι παίζει στον Βορρά. Με μια διακριτική λεπτομέρεια: συνήθως του τα λένε λάθος. Όπως τότε με την υποψηφιότητα Ζέρβα, που του μεταφέρθηκε το κλίμα της πόλης  και μάλλον το μπέρδεψε με το κλίμα του Σέιχ Σου.

Το γραφείο έχει εξελιχθεί σε ένα είδος πολιτικού ραντεβουδείου, όποιος έχει παράπονα, πηγαίνει, εκτονώνεται, ακούγεται  κι έπειτα όλα συνεχίζουν όπως πριν…. Δεν έχει περάσει νομοσχέδιο, δεν έχει λυθεί κανένα  πρόβλημα, δεν έχει γίνει επανάσταση, μόνο ραντεβού, φωτογραφίες, χειραψίες και δελτία τύπου με τίτλους όπως: «Ο Πρωθυπουργός ακούει τη Βόρεια Ελλάδα», το θέμα βέβαια  είναι αν την καταλαβαίνει.

Αν αύριο το πρωί έκλεινε το γραφείο, πιθανότατα δεν θα το καταλάβαινε κανείς. Η αλήθεια είναι σκληρή: το γραφείο θα μπορούσε κάλλιστα να μην υπάρχει, κανείς δεν θα το αναζητούσε, κανείς δεν θα έβλεπε διαφορά. Είναι σαν τα μίνι μπαρ στα ξενοδοχεία, υπάρχει αλλά απλά  δεν το ανοίγεις ποτέ και άμα το ανοίξεις, σε χρεώνουν ακριβά για κάτι που δεν χρειαζόσουν εξαρχής.

Η γραφειοκρατία είναι η τέχνη του να κάνεις το εφικτό ακατόρθωτο

 Javier Pascual Salcedo, Ισπανός συγγραφέας

Ανάπλαση ΔΕΘ σε κρίση: Την έφαγε η γιούχα, το βίντεο και το Food Festival

 Η αλήθεια  είναι πως η ανάπλαση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης δεν σκόνταψε σε πολεοδομικές μελέτες ή γραφειοκρατικά θηρία, σκόνταψε σε… βίντεο και γιουχαΐσματα.

Κατά τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έφτασαν στ’ αυτιά μας από τις καρδερίνες μας με ανθρώπινη φωνή που πετούσαν πάνω από το Μαξίμου Πρωθυπουργός είχε αρχικά δώσει τη σιωπηλή του ευλογία  σαν να λέμε, “οκ, προχωράτε, παιδιά, κι εγώ μαζί σας”, μέχρι που του δείξανε ένα βίντεο από εκδήλωση: Πρωταγωνιστής ο Πρόεδρος της ΔΕΘ, Τάσος Τζίκας, σε ρόλο που κυμαινόταν κάπου ανάμεσα σε αγχωμένο παρουσιαστή καλοκαιρινού γάμου και νταή σε επιτροπή γονέων. Η σκηνή κορυφώνεται με γιουχαΐσματα στην καθηγήτρια Ιφιγένεια Καμτσίδου,  από ανθρώπους, που λένε οι φήμες ότι έχουν εργολαβική σχέση με την Έκθεση!!!!! Το οπτικοακουστικό υλικό ήταν τέτοιο, που λέγεται πως το μοντάζ το αρνήθηκαν ακόμα και οι πιο σκληροί editors του Netflix.

Δεύτερο καμπανάκι: Ο προϋπολογισμός. Κάποιος επενδυτής κοίταξε τα νούμερα, κοίταξε το σχέδιο, μετά κοίταξε τα άστρα και έφυγε διακριτικά, στα χρηματοοικονομικά του οράματος, ο λογαριασμός  δεν έβγαινε, εκτός αν επένδυε ο Παναμάς, το Μονακό και το Ταμείο της Γιαγιάς από τα Λαγυνά μαζί…… επένδυση χωρίς επενδυτές είναι, σαν ταινία χωρίς θεατές: μόνο ο σκηνοθέτης την καταλαβαίνει.

Και τρίτον, το  πρόσφατο Food Festival, εκεί οι επαγγελματίες της περιοχής πήραν μια πικρή (και άγευστη) πρόγευση του μέλλοντος. Ο τζίρος τους έπεσε στα τάρταρα, ενώ μέσα στην Έκθεση στήθηκε πρόχειρα μια προσομοίωση Mall  με εισιτήρια εισόδου, καντίνες και συναυλίες , “Αν αυτό είναι το αύριο”, φώναξαν, “δώστε μας πίσω το χθες με τα ψυγεία-πάγου και τα λουκάνικα αέρος”.

Έτσι λοιπόν, ο Πρωθυπουργός έκανε ανάπλαση στη στάση του και  η ανάπλαση της ΔΕΘ, από mega project, ξανάγινε… μέγα μυστήριο. Και τώρα που αλλάζει η σελίδα, κάπου στο Μαξίμου έχει πέσει στο τραπέζι (πάντα σύμφωνα με τις φήμες) κι η αντικατάσταση του Τάσου Τζίκα και του στενού του συνεργάτη Κυριάκου Ποζρικίδη, διότι όταν το σενάριο αλλάζει, δεν γίνεται να μείνει ίδιος ο αφηγητής. Κι όταν έχεις συνδέσει την  θητεία σου με ένα σχέδιο ανάπλασης που επισήμως εγκαταλείφθηκε σίγουρα όπως αλλάζει  ο θίασος όταν το έργο περνάει από κωμωδία σε δράμα έτσι πρέπει να υπάρξει αποχώρηση…. Βέβαια δεν ήταν δυνατόν να μην προσφύγουμε στην Πυθία μας να μας δώσει χρησμό για το θέμα της καρεκλοπαραχωρήσεως  και σας τον παραθέτουμε «Αν είναι να φύγεις, φύγε πριν αρχίσουν τα εγκαίνια και οι κορδέλες τότε η αποχώρηση μοιάζει με σοφία. Αν περιμένεις να τελειώσουν, φύγε αθόρυβα, σαν να μην ήσουν ποτέ. Αν μείνεις στη μέση, θα καείς και από τα φλας και από τα παρασκήνια. Γιατί στο τέλος, όταν αλλάζει το έργο, αλλάζουν και οι πρωταγωνιστές  κι ο θίασος δεν περιμένει όσους ξέχασαν τα λόγια τους»

.

Είναι ωραίο να ονειρεύεσαι μεγαλόπνοα σχέδια. Αρκεί να μην σου τα γιουχάρει η πραγματικότητα

Φαιδρά Πορτοκαλέα

ΟΠΕΚΕΠΕ: Ο Οργανισμός Που Καλλιέργησε Μόνο Ατιμωρησία

Αποδείχθηκε ότι στην Ελλάδα δεν χρειαζόμαστε αγρότες με χωράφια, αρκούν κάτι φίλοι, κάτι μπατζανάκηδες, λίγη δημόσια γη, μερικά ανύπαρκτα κατσίκια, και  τσουπ εμφανίζεται η «επιδότηση» σαν βλίτο στην άνοιξη, ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν ήταν οργανισμός: ήταν σχέδιο marketing για την απάτη.

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία μίλησε για οργανωμένο κύκλωμα λες και περιέγραφε μαφιόζικη σειρά του Netflix. Το ελληνικό κράτος, πάλι, ήταν στον ρόλο του κομπάρσου που δεν διάβασε το σενάριο.

Και τότε, συνέβη το αναπάντεχο: ο Κυριάκος Μητσοτάκης βγήκε και είπε, χωρίς “αν” και “αλλά”, τη φράση: «Αποτύχαμε», σοκ,  Πρωθυπουργός παραδέχτηκε λάθος στην Ελλάδα, αν το έλεγες αυτό σε καφενείο στην Καρδίτσα, θα σου πέταγαν το τάβλι.

Ναι, μπορεί να το είπε ήπια, μπορεί να το είπε μετά το πρόστιμο-μαμούθ των 392 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά τουλάχιστον, το είπε. Σε μια πολιτική κουλτούρα όπου φταίνε πάντα οι “άλλοι”, αυτό μοιάζει με επανάσταση ή με σαρδάμ, θα δείξει η συνέχεια.

Τέσσερις  υπουργοί παραιτήθηκαν, όχι γιατί διώκονται,  προς Θεού!  αλλά γιατί υπάρχει ακόμα το ανέκδοτο της «πολιτικής ευθιξίας» και στην Ελλάδα, ευθιξία σημαίνει: φεύγεις πριν σε ρωτήσει η Ευρώπη ποιος έκλεψε τις χρηματοδοτήσεις της. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είχε 6 προέδρους σε 5 χρόνια κι ο έλεγχος γινόταν όπως ελέγχεις τα μακαρόνια αν είναι έτοιμα: τα πετάς στον τοίχο και βλέπεις αν κολλάνε, ε, εδώ… κόλλησαν εκατομμύρια. Αν δεν γίνει κάτι ουσιαστικό τώρα, το «αποτύχαμε» θα εξελιχθεί σε νέο εθνικό ρητό, κεντήστε το και σε μαξιλάρι.

Η πολιτική είναι η τέχνη του να βρίσκεις προβλήματα, να τα διαγνώσεις λάθος και να εφαρμόζεις τη θεραπεία στον λάθος ασθενή

Γκρούτσο Μαρξ, διάσημος Άγγλος  κωμικός του 20ού αιώνα

Όταν σώζεις 40 εκατομμύρια, σου παίρνουν τηλέφωνο… για να παραιτηθείς

Εδώ στην πορτοκαλιά μας , το ‘χουμε πει, όποιος πάει να ξεσκεπάσει λαμόγια , καλό είναι να έχει και ρούχο καθαριστηρίου, γιατί θα τον πνίξουν με λάσπη.

Ο Ροδίτης Γιάννης Παπάς, υφυπουργός ναυτιλίας κάποτε (διότι τώρα τυγχάνει τέως και καθείς καταλαβαίνει γιατί), είχε το ατυχές ελάττωμα να κάνει τη δουλειά του. Δηλαδή να ελέγχει πού πάνε τα λεφτά του ελληνικού λαού. Και τι έκανε; Ξετρύπωσε ένα ωραιότατο λαμογιοπάρτι, με επιδοτήσεις που μοιράζονταν λες και ήταν κουφέτα σε πανηγύρι του Αϊ-Γιάννη. Αποτέλεσμα; Το ελληνικό Δημόσιο γλίτωσε 40 εκατομμύρια ευρώ……

Σωθήκαμε δηλαδή, αλλά όχι όλοι, γιατί ο Παπάς, αντί να πάρει μετάλλιο, πήρε… πόρτα. Αποπέμφθηκε τόσο αθόρυβα όσο ανοίγει ένας φάκελος με μίζες, εξαϋλώθηκε σε μια θερινή ροή μετακινήσεων. Ενοχλούσε, λέει, ε  ναι: η τιμιότητα είναι φασαριόζικη, ιδίως σε κυβερνητικά σαλόνια όπου προτιμούν να μην ταράζονται τα νερά και να μη μιλάει κανείς για τίποτα.

Ηθικό δίδαγμα; Αν θες να κάνεις καριέρα στην πολιτική, μην κάνεις το λάθος να δουλέψεις. Πήγαινε για καφέ, πες δυο λόγια για «ψηφιακή σύγκλιση» και άσε τις επιδοτήσεις να κάνουν τον κύκλο τους, σαν τη σαλάτα στο τραπέζι της παρέας.

Όταν η πολιτεία τιμά τούς κακούς, οι αγαθοί απογοητεύονται

 Δημοσθένης

Πανόραμα: Η αποθήκη ύπνου που… ξυπνά με απορριμματοφόρα

Για δεκαετίες, ο Δήμος Πυλαίας-Χορτιάτη πορεύεται αταλάντευτα υπό την καθοδήγηση του ακατάβλητου Ιγνάτιου Καϊτεζίδη, του δημάρχου που δεν παραιτείται ούτε από την επιμονή, ούτε από την καρέκλα. Και όταν κάποιος τόλμησε να χαρακτηρίσει το Πανόραμα, το διαμάντι του δήμου του, ως «αποθήκη ύπνου», ο δήμαρχος είπε: «Ως εδώ!» Και σήκωσε το γάντι ή μάλλον… το σκουπιδιάρικο.

Έτσι, πλέον, στο Πανόραμα δεν κοιμάται κανείς, όχι γιατί ξύπνησε η αστική συνείδηση,  μα γιατί στις 12 τα μεσάνυχτα  περνάει το απορριμματοφόρο. Όσοι κοιμόντουσαν, τώρα έχουν το προνόμιο να ξυπνούν από τον γλυκό ήχο της συμπίεσης των απορριμμάτων. Ο δήμαρχος κήρυξε τον πόλεμο στον ύπνο. Ποιος είπε ότι η αριστοκρατία κοιμάται ήσυχα στις βίλες της; Όχι πια!

Ωστόσο, ενώ τα σκουπίδια μαζεύονται με επιμέλεια, οι λακκούβες στους δρόμους παραμένουν αναλλοίωτες, σχεδόν μνημειακές. Σε κάθε στροφή, μια νέα ευκαιρία να κάνεις ευθυγράμμιση, να αλλάξεις αμορτισέρ ή να γνωρίσεις τον τοπικό μηχανικό. Οι δρόμοι του Πυλαίας-Χορτιάτη θυμίζουν σκηνικό από πόλεμο ή καμπάνια κατά των αναρτήσεων των αυτοκινήτων…….

Κι έτσι, στο Πανόραμα (το καταφύγιο των “μεγάλων πορτοφολιών)  οι κάτοικοι δεν απολαμβάνουν πια ύπνο, ούτε δρόμους, αλλά τουλάχιστον έχουν έναν δήμαρχο που δεν κοιμάται ποτέ. Μπορεί να μην έχει ασφαλτοστρώσει, αλλά έχει εξασφαλίσει την πρωτιά του στις εκλογές, με ή χωρίς απορρίμματα.

Μην ανησυχείτε για την καθαριότητα των δρόμων φροντίζουμε να μην βλέπετε καθαρά τις λακκούβες

ΑΝΩΝΥΜΟΣ

Αθωνική Υποδοχή με το Ζόριον

Στο Άγιον Όρος έφτασε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και  κατά τα φαινόμενα , τον υποδέχτηκαν όλοι,  δηλαδή… περίπου οι μισοί, ή έστω οι μισοί από τους μισούς, που όμως έπαιξαν για όλους. Δεν βγήκε και επίσημο ανακοινωθέν, γιατί όταν ορισμένοι πατέρες είδαν το ελικόπτερο του Πρωθυπουργού, δεν έκαναν το σταυρό τους,  έκαναν πίσω ολοταχώς.

Κατά τις μοναδικές πληροφορίες, 7 με 10 μονές κράτησαν στάση «νήψης»  και σιωπής», δηλαδή: δεν πήγαν, όχι από ασέβεια, αλλά … λόγω ψυχρότητας, αιτία, ο πρόσφατος νόμος για τον πολιτικό γάμο ομοφύλων, που άνοιξε διάπλατα τις πύλες της θεολογικής γκρίνιας.

Στην υποδοχή εμφανίστηκαν περίπου 10 μονές, οι άλλες; είτε δεν βρήκαν ράσο να φορέσουν, είτε έκαναν πως δεν άκουσαν το καμπανάκι. Όμως το Μαξίμου, με θεία επιφοίτηση, θεώρησε πως όλες ήταν εκεί, αφού δεν βγήκε διάψευση, όλα καλά. Η Ιερά Επιστασία, πάλι, κράτησε low profile, για να μην πει κανείς πως τα πήρε… ελέω ταμείων.

Η λεπτομέρεια; Ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε 100 εκατομμύρια ευρώ για τη συντήρηση και την ανακαίνιση των μονών. Μια υπόσχεση που, ως εκ θαύματος, απάλυνε την ασκητική αυστηρότητα ορισμένων και μετέτρεψε την «ιερά αγανάκτηση» σε «ταπεινή κατανόηση».

Τελικά, ο Μητσοτάκης κοινώνησε επικοινωνιακά, πήρε κι ένα Άγιο Δώρο για το δρόμο και άφησε πίσω του ένα Όρος όχι ενωμένο, αλλά «συντηρητικώς συγκεχυμένο».

Η αμαρτία ξεκινά όταν ο άνθρωπος προσπαθεί να πείσει τον Θεό για κάτι… που ξέρει ότι είναι λάθος

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος., Πατέρας της Ορθοδοξίας