Υπάρχει χώρος για τον Αλέξη Τσίπρα;

Αυτό είναι το πιο κρίσιμο ερώτημα για το νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα.

Ο πρώην πρωθυπουργός έχει πάρει την απόφαση του. Την επιστροφή σε ηγετικό πολιτικό ρόλο. Εκτός του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ολοφάνερο ότι δεν εκφράζει πλέον τον πρώην προεδρό του. Ίσως γιατί εκτιμά ότι έκλεισε ο κύκλος του. Αλλά αντί να κάνουμε υποθέσεις το φρονιμότερο είναι να ακούσουμε τις δικές του εξηγήσεις.

Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν επιστρέφει για να εκφράσει το πολιτικό κενό που υπάρχει σε αυτό που έχει ήδη ονομαστεί “αναζητώντας τον αντίπαλο του Μητσοτάκη”.

Υπάρχει όμως πραγματικό κενό αυτή τη στιγμή στην Κεντροαριστερά; Ποιο είναι το σημερινό τοπίο;

Το ΠΑΣΟΚ έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων ως αξιωματική αντιπολίτευση αλλά ασθμαίνοντας φτάνει δημοσκοπικά ένα 15%. Με αυτό το ποσοστό δύσκολα απειλείς το πρώτο κόμμα, ότι ποσοστό και αν έχει εκείνο. Εντός του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν στρατόπεδα και έριδες που προκαλούν κάθε τρεις και λίγο εσωκομματική γκρίνια. Προεκλογικά θα εκλείψουν αυτά, αλλά οι πληγές θα είναι πάντα ανοιχτές.

Παρόλα αυτά, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμια σχέση με το 2012, τότε που τον προσπέρασε για πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Υπάρχει μια συμπαγής μάζα ψηφοφόρων, παραδοσιακών και νεότερων που δύσκολα μπορείς να το φανταστείς κάτω από το 10%. Εκτός κι αν υπάρξει διάσπαση. Εκεί όλα αλλάζουν.

Η Πλεύση Ελευθερίας σε κάποιες έρευνες αντέχει σε υψηλές πτήσεις. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει κερδίσει ένα μεγάλο μέρος της νέας γενιάς αλλά και του αντισυστημικού κοινού. Η καταγγελτική τακτική της όμως είναι αποκρουστική για τις μεγαλύτερες γενιές αλλά και ένα κομμάτι ψηφοφόρων που ζητούν λύσεις στα προβλήματα και όχι φωνές και κατηγορώ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να βρίσκεται σε ένα διαρκές βέρτιγκο. Ο Σωκράτης Φάμελλος έχει σταματήσει την κατρακύλα και την απαξίωση και έχει δώσει ξανά σοβαρότητα εντός και εκτός Βουλής. Όμως είναι το κόμμα που επηρεάζεται περισσότερο από τα σχέδια του Αλέξη Τσίπρα. Με τα όσα ακούσαμε όσοι καλύψαμε δημοσιογραφικά το συνέδριο, συμπεραίνουμε ότι το κόμμα θα μοιραστεί στα δύο. Ένα 80% θα ακολουθήσει τον Αλέξη και ένα 20% θα προσπαθήσει να κρατήσει ζωντανό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η Νέα Αριστερά μπορεί να έχει ισχυρή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση όμως μετά δυσκολίας εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις. Και αυτή θα επηρεαστεί από το κόμμα Τσίπρα.

Το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη μοιάζει πλέον να έχει τραβήξει το δικό του δρόμο, με οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα, με μέλη και στελεχιακό δυναμικό που αν δεν αργήσουν οι εκλογές θα το φέρουν εντός Βουλής. Με την σημερινή σύνθεση οι Kasselistas δεν θα “μαγευτούν” από την έλευση Τσίπρα.

Συνυπολογίζοντας ότι δεν βρισκόμαστε στο 2015 όπου μαζικά ψηφοφόροι του ΚΚΕ ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ για την “Πρώτη Φορά Αριστερά” φαίνεται ότι τα κουκιά είναι πολύ μετρημένα για τον Αλέξη Τσίπρα.

Τα “τζαρτζαρίσματα” θα είναι καθημερινά. Δεν θα δέχεται πυρά μόνο από τη Νέα Δημοκρατία, δεν θα είναι μόνο οι εθνικοπατριώτες που θα θυμίζουν την Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά θα κληθεί να απαντά καθημερινά σε Ζωή, Βαρουφάκη, Πολάκη, Κασσελάκη συν σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ που θέλει να πάρει κι αυτό την μεγάλη του εκδίκηση.

Στην πολιτική όταν σε χτυπούν πολλοί συνήθως σε κάνουν πόλο αλλά είναι τόσο κατακερματισμένος ο χώρος που οι κινήσεις για διεμβολισμό μοιάζουν αδύνατες. Εκτός αν ο πρώην πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να κοιτάξει μόνο μπροστά και να απευθυνθεί απευθείας στην κοινωνία. Και να έχει το κουράγιο να μαζέψει ξανά έναν έναν τους ψηφοφόρους.