Και ειρήνη και φθηνή ενέργεια όμως

Η ειρήνη στην Ουκρανία έχει δρόμο ακόμη. Αλλά φαίνεται ότι ένα μονοπάτι σχηματίστηκε.

Θα είναι βαρύ το τίμημα – εκτιμώ – εδαφικά για την Ουκρανία όμως οι εγγυήσεις ασφαλείας για την επόμενη μέρα και τα χρήματα για όπλα και ανοικοδόμηση φαίνεται να μπαίνουν πιο μπροστά σε σχέση με τις περιοχές που έχει καταλάβει ήδη ο ρωσικός στρατός.

Η πληγή του πολέμου μετά την ρωσική εισβολή πρέπει να επουλωθεί. Θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα σίγουρα για τους δύο λαούς. Και εκλογές μπορεί να δούμε στην Ουκρανία που μπορούν να αλλάξουν έτι περαιτέρω τα δεδομένα.

Η Ευρώπη θα κληθεί να εκταμιεύσει ένα τεράστιο χρηματικό απόθεμα για την στήριξη της Ουκρανίας υπό τον φόβο μιας τρίτης εισβολής σε καμία δεκαετία. Καθώς όταν υπάρχουν το 2014 και το 2022, ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι το 2030 δεν θα επαναληφθεί;

Μετά τον Ουκρανικό λαό – κυρίως – και τον Ρωσικό, οι επιπτώσεις του πολέμου “χτύπησαν” και τους λαούς αρκετών ευρωπαϊκών χωρών λόγω της τεράστιας ενεργειακής κρίσης.

Ο πόλεμος, πέρα από την ανθρώπινη τραγωδία που προκάλεσε, λειτούργησε ως καταλύτης για μια πρωτοφανή οικονομική αναταραχή, με τις τιμές της ενέργειας να εκτοξεύονται στα ύψη.

Η διακοπή της ροής του φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου, που επί δεκαετίες τροφοδοτούσε την ευρωπαϊκή βιομηχανία και τα νοικοκυριά, έχει οδηγήσει σε ένα ντόμινο αρνητικών συνεπειών. Η ακρίβεια έχει γίνει δυσβάσταχτη, με τους λογαριασμούς ρεύματος και θέρμανσης να αποτελούν αιτία “εγκεφαλικού” για πολλούς πολίτες.

Παράλληλα, οι επιχειρήσεις, από τις μικρές και μεσαίες έως τις μεγάλες βιομηχανίες, αγωνίζονται να επιβιώσουν απέναντι στο αυξημένο κόστος παραγωγής, με αποτέλεσμα να απειλούνται με λουκέτο και να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η Ευρώπη κατέφυγε σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG) από άλλες χώρες. Όμως η τιμή του LNG είναι σημαντικά υψηλότερη, μετακυλίοντας το κόστος στον τελικό καταναλωτή.

Η επιστροφή στην ομαλότητα περνάει αναπόφευκτα μέσα από την επαναλειτουργία των αγωγών και την επανάληψη της ροής του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Μια τέτοια κίνηση, σε συνδυασμό με την επίτευξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, θα μπορούσε να επιφέρει άμεση αποκλιμάκωση στις τιμές της ενέργειας, να μειώσει τον πληθωρισμό και να δώσει μια ανάσα στην οικονομία.

Πολύ φοβάμαι ότι ούτε αυτό θα γίνει, ούτε οι άρσεις των κυρώσεων προς τη Ρωσία. Δεν υπάρχει τέτοια διάθεση από τους ηγέτες της ΕΕ. Πρέπει όμως να πιεστούν από τους πολίτες.

Ο τερματισμός του πολέμου αφορά πρώτιστα την επίλυση της γεωπολιτικής διαμάχης, όμως η ενεργειακή οπτική για τρίτες χώρες όπως η Ελλάδα είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Η ειρήνη και το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο δεν είναι ασύμβατες έννοιες, αλλά δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.