Εξεταστική για ΟΠΕΚΕΠΕ, καλά θα πάει κι αυτό…

Ζήσαμε την εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη. Τραγωδία στα Τέμπη, τραγωδία και στη Βουλή. Παραδέχθηκαν άπαντες – ακόμη και ο Πρωθυπουργός – ότι δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Όταν το παραδέχθηκαν βέβαια τα κυβερνητικά στελέχη είχαν βγει εκατομμύρια στους δρόμους. Υπό την πίεση της κοινής γνώμης κάνεις πίσω βήματα. Μετά όμως ξεκίνησε η “αντεπίθεση” και με τον ΟΠΕΚΕΠΕ επανήλθαμε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Αντί για προανακριτική, αντί να αποφασίσει κατευθείαν ο φυσικός δικαστής και όχι η Βουλή, ξανά εξεταστική σε βάθος χρόνων γιατί είναι διαχρονικό πρόβλημα με τις αγροτικές επιδοτήσεις.

Βέβαια, ορισμένοι μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί ότι για την ελληνική κοινωνία και την ευρωπαία εισαγγελέα η υπόθεση – σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι υπόθεση κυρίως από το 2019 και μετά. Της διακυβέρνησης της ΝΔ.

Γνωρίζοντας λοιπόν τι εστί εξεταστικές από το παρελθόν, περιμέναμε αυτή να ξεκινήσει κάπως διαφορετικά. Να δείξει ότι κάτι αλλάζει, ότι θα γίνει ουσιαστική κουβέντα, ότι η Βουλή θα αποφασίσει ότι βάζει το δάχτυλο στην πληγή κι ας πονάει. Και ας αναδείξει δικές της αβελτηρίες πρώτα. Γιατί συγνώμη, το πάρτι δεν έγινε μόνο γιατί βρέθηκε μια τρύπα στο διαχειριστικό και την γραφειοκρατία αλλά γιατί εκείνοι που είναι στο ελληνικό κοινοβούλιο και έχουν την ευθύνη δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους.

Αντ’ αυτού ξεκινήσαμε με ένα θέατρο του παραλόγου. Αντί να επιτελεί το ρόλο της – την αποκάλυψη της αλήθειας και την απόδοση ευθυνών – η διαδικασία θυμίζει περισσότερο μια κακοσκηνοθετημένη παράσταση, όπου ο κάθε πολιτικός φορέας προσπαθεί να αποκομίσει μικροκομματικά οφέλη.

Προσωπικά μου είναι ακατανόητο γιατί να αποκλειστούν οι μάρτυρες που ζητά η αντιπολίτευση. Κυρίως οι πρωταγωνιστές των σκανδάλων. Καθώς το να καλέσεις τον Πρωθυπουργό στην Εξεταστική είναι σαν να τον κατηγορείς για εσχάτη προδοσία. Χάνεται το μέτρο. Αλλά είναι δυνατόν να μην καταθέσουν πρόσωπα που η μαρτυρία τους θα βοηθούσε στο να συνειδητοποιήσουν άπαντες τι πραγματικά συμβαίνει; Ίσως όχι όσοι ελέγχονται και από την δικαιοσύνη ή εκτιμάται ότι θα κληθούν στο κοντινό μέλλον. Αλλά η άρνηση και μόνο, σαν κίνηση, υπονομεύει την αξιοπιστία της εξεταστικής, αλλά και δημιουργεί εύλογες υποψίες για το που θα καταλήξει.

Και το κερασάκι στην τούρτα, το επιστέγασμα του παραλόγου το αίτημα της κυβερνητικής πλειοψηφίας να καταθέσουν μάρτυρες που δεν βρίσκονται πλέον εν ζωή. Αυτό δεν το λες ευτράπελο, δεν μπορείς να γελάσεις, μπορείς μόνο να αναλογιστείς τι προεργασία έγινε. Γονατογράφημα που μας έλεγαν οι παλιοί μας διευθυντές.

Η σοβαρότητα της διαδικασίας χάνεται και η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς διαβρώνεται.Αν συνομιλήσεις με αγρότες για την υπόθεση που τους αφορά άμεσα, θα αντιληφθείς από τα πρώτα δευτερόλεπτα την οργή τους. Ήξεραν τόσα χρόνια το πάρτι με τις επιδοτήσεις. Δεν ήξεραν το ύψος. Και τις πολιτικές προεκτάσεις ήξεραν. Διακομματικές πολιτικές προεκτάσεις. Αλλά αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων δεν προσφέρει τίποτα στην αγροτική κοινότητα. Παρακολουθούν απογοητευμένοι ένα θέατρο σκιών που δεν λύνει τα προβλήματά τους.

Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι, για ακόμη μια φορά προσβάλλεται η νοημοσύνη μας. Άντε μετά να τους εμπιστευτείς…