«Το τραγούδι είναι η ανάσα της ανθρωπότητας» – Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στο Block 33 (ΦΩΤΟ)

«Όλοι οι άνθρωποι παντού στο κόσμο τραγουδούν και ειδικά σε αυτήν εδώ την χώρα που βουλιάζει δεκαετίες τώρα σαν τον Τιτανικό, εμείς είμαστε πάντα εδώ και τραγουδάμε. Δεν σταματήσαμε ποτέ, κανένας από μας, ποτέ στις προσωπικές μας τραγωδίες ούτε στις συλλογικές».

Με αυτά τα ειλικρινή λόγια ξεκίνησε και τις δύο βραδιές στο Block 33 τη συναυλία του ο αγαπημένος Αλκίνοος. Με άλλα λόγια, ξεκαθάρισε τη θέση του και τους λόγους για τους οποίους δεν ανέβαλε ούτε ακύρωσε την εδώ και καιρό προγραμματισμένη επίσκεψή του στην πόλη μετά το τραγικό έγκλημα των Τεμπών. Ένας καλλιτέχνης, που είναι πάντα παρών και με την τέχνη του και στην πράξη, δίπλα στους κοινωνικούς αγώνες, πιο καρδιακός από όλα τα υπαγορευμένα, ξύλινα, κενού περιεχομένου κι άκρως επικίνδυνα λόγια δήθεν συγγνώμης από τον πρωθυπουργό και το συνάφι του. Παρών στην δολοφονία Φύσσα με το τραγούδι «Πάντα θα ξημερώνει», παρών στην υπόθεση των Σταγιατών με το αντίστοιχο τραγούδι, παρών με την βροντερή δημόσια τοποθέτησή του για την πολιτική επιλογή της υποβάθμισης των πτυχίων των καλλιτεχνών και του πολιτισμού γενικότερα.

Ήταν δύσκολο να ξεκινήσουμε με την παρέα να πάμε στην από καιρό sold out συναυλία. Δεν υπήρχε ούτε η διάθεση ούτε η ψυχολογία μετά από ένα τριήμερο διαμαρτυρίας στους δρόμους της πόλης, ματ και χημικά παντού,  κλίμα συλλογικού πένθους, να καθίσουμε σε ένα τραπέζι σε ένα κέντρο διασκέδασης. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι εκ των προτέρων ξέραμε πως το να πάμε θα ήταν ένα μοίρασμα με τους υπόλοιπους θαμώνες αλλά και με τους καλλιτέχνες.  Τόσο η ποιότητα του ανθρώπου αυτού, όσο και το είδος το οποίο υπηρετεί είναι απόλυτα ταυτόσημα με τον Άνθρωπο και την υπαρξιακή και κοινωνική τοποθέτηση απέναντι στα πράγματα. Όπως λέει ο στίχος « κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις».  Και όλες μας οι πράξεις ακόμη και ο τρόπος διασκέδασης είναι με κάποιο τρόπο πολιτική επιλογή.

Βέβαια για να μην είμαστε άδικοι, η άποψη μας είναι πως τελικά δεν πρέπει να επικρίνουμε κανέναν. Το πένθος το περνά ο καθένας με τον δικό του τρόπο.  Όσοι καλλιτέχνες ακύρωσαν, καλώς έπραξαν. Όσοι όχι, πάλι το ίδιο. Για παράδειγμα η Πάολα, εντελώς αντιδιαμετρική καλλιτεχνική φιγούρα πραγματοποίησε την εμφάνισή της κανονικά και προς τιμή της, χάρισε τα χρήματα στο νοσοκομείο της Λάρισας για την περίθαλψή των τραυματιών της σύγκρουσης.

Ας πράττει ο καθένας ό,τι θέλει. Όλοι κρίνονται και κρίνονται συν τω χρόνω και όχι μεμονωμένα. Αυτούς με τους οποίους πρέπει να είμαστε απόλυτοι και απαιτητικοί είναι οι υπεύθυνοι για αυτό το μελετημένο έγκλημα και να διεκδικήσουμε πίσω μαζί με την δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια στις ζωές μας.

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μαζί με τους εξαιρετικούς Σταύρο Λάντσια, Μιλτιάδη Παπαστάμου, Γιώτη Κιουρτσόγλου και Μιχάλη Καπηλίδη απάλυναν λίγο την οδύνη μας, μας έκαναν να γελάσουμε με το χιούμορ και την ενέργειά τους και όσοι ήμασταν εκεί, αν «νιώθουμε τον κόσμο να ξεμακραίνει» με μια πνοή σιγοτραγουδώντας μελαγχολικά επί σχεδόν τρεις ώρες, ανασάναμε με την όμορφη κατάθεση ψυχής αυτού του υπέροχου ανθρώπου που κάθε φορά που τον συναντούμε τον αγαπάμε πιο πολύ.