Μια «φιλική συνάντηση» με τον Αριστοτέλη στην καρδιά της πόλης

Σε μια εποχή που η φιλοσοφία συχνά φαντάζει απόμακρη, εγκλωβισμένη σε πανεπιστημιακούς διαδρόμους και ξερές ακαδημαϊκές αναλύσεις, ο Βασίλειος Μπετσάκος επιχειρεί κάτι τολμηρό και ταυτόχρονα εξαιρετικά ανθρώπινο.

Να φέρει τον Αριστοτέλη δίπλα μας, όχι ως μνημειώδη φιλόσοφο αλλά ως έναν συνομιλητή με σάρκα και οστά, ως έναν άνθρωπο που κάθεται απέναντί μας και συζητά πίνοντας έναν καφέ. Το βιβλίο Πίνοντας καφέ με τον Αριστοτέλη δεν είναι ούτε μυθιστόρημα ούτε φιλοσοφικό δοκίμιο με τη στενή έννοια είναι ένα υβρίδιο στοχαστικής αφήγησης και διαλόγου, όπου η σοφία του Σταγειρίτη ζωντανεύει μέσα από μια καθημερινή σκηνή οικειότητας.

Η γλώσσα  είναι καθαρή, ρέουσα και γεμάτη στοχαστική ευγένεια. Αποφεύγοντας τον εγκυκλοπαιδισμό, επιλέγεται μια διαλογική, φιλική αφήγηση που αγγίζει τον αναγνώστη χωρίς να τον κουράζει. Το βιβλίο δεν απευθύνεται μονάχα σε όσους έχουν φιλοσοφικές ανησυχίες αλλά και στον  απλό αναγνώστη που επιθυμεί να γνωρίσει τον Αριστοτέλη έξω από τη σκόνη των σχολικών εγχειριδίων. Χωρίς να εκπίπτει σε απλοϊκότητα, μετατρέπει την αυστηρή αριστοτελική σκέψη σε μια εμπειρία διαλόγου  σχεδόν ψυχολογική, σίγουρα ανθρώπινη.

Αν κάτι ξεχωρίζει στο βιβλίο αυτό, είναι η αίσθηση πως ο συγγραφέας δεν γράφει μόνο για τον Αριστοτέλη, αλλά μαζί του. Υπάρχει μια συντροφικότητα που διαπερνά τις σελίδες, σαν να ακούμε τις σκέψεις του φιλοσόφου να αντιλαλούν μέσα στην πόλη που ποτέ δεν έπαψε να τον χρειάζεται. Χωρίς διδακτισμό, χωρίς αυστηρές θεωρίες, αλλά με γνήσιο ενδιαφέρον για το πώς μπορούμε σήμερα να είμαστε ευτυχισμένοι, ενάρετοι και πολιτικά συνειδητοί.

Το Πίνοντας καφέ με τον Αριστοτέλη δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία· είναι μια πρόσκληση να την ξαναβρούμε εκεί που την είχαμε ξεχάσει: στον απλό, καθημερινό διάλογο, στον στοχασμό που γεννιέται ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που κάθονται απέναντι σε ένα τραπεζάκι και συζητούν για το τι έχει σημασία στη ζωή.