Λάλος στο TheOpinion: «Θαρραλέο το κοινό της Θεσσαλονίκης, ο θεατής θα φύγει πλούσιος από την Άλκηστις»
Βλάσης Καμπάνης
Οι αρχές του 2022 βρήκαν τον Δημήτρη Λάλο να κερδίζει το στοίχημα με το θεατρικό κοινό της Θεσσαλονίκης για την «Έκτορος Κάθαρσις» και οι αντίστοιχες του 23′ τον φέρνουν ξανά στην ιδιαίτερη γι’ αυτόν πόλη με την «Άλκηστις» του Ευριπίδη.
Στις 14 και 15 Ιανουαρίου του επόμενου έτους, ο δημοφιλής ηθοποιός θα βρεθεί στη σκηνή του Θεάτρου Αριστοτέλειον στον ρόλο του Άδμητου για δύο παραστάσεις της «Άλκηστις» σε σκηνοθεσία της Έλενας Μαυρίδου, ενός έργου που όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η περιγραφή του «διερευνά τα όρια των παραστατικών τεχνών, του θεάτρου και της περφόρμανς» ενώ «ακροβατεί με χιούμορ ανάμεσα στην τραγωδία και το σατυρικό δράμα».
Ο κ. Λάλος ανεβαίνει στο σχοινί του «TheOpinion» και ξεκινά τη δική του ακροβασία για την μοναδική παράσταση, στη σύνδεση με τη σκηνοθέτιδα, τόσο επί σκηνής, όσο και στου ίδιου του φιλμ της ζωή του, κ. Μαυρίδου.
Ακόμη, τοποθετείται για τις εξελίξεις στον χώρο «της έκτης τέχνης» αναφορικά με το «MeToo» ενώ κλείνοντας δεν μασάει τα λόγια του σχετικά με την απαξίωση των πτυχίων αποφοίτων καλλιτεχνικών σχολών που εξισώνονται με απολυτήρια λυκείου.
Aρχικά, για την παράσταση και τα όσα έχει να πάρει ο θεατής που θα την παρακολουθήσει, ο Δημήτρης Λάλος αναφέρει: «Ο κόσμος θα δει κάτι που δεν θα το έχει ξαναδεί, μία παράσταση που συνδυάζει πολλά είδη και μορφές τέχνης. Μιλάμε για ένα ιδιαίτερο έργο, αινιγματικό, που θεωρείται σατιρικό δράμα. Ένας συγγραφέας όπως ο Ευριπίδης έχει πολλά επίπεδα ανάγνωσης όπως και η σκηνοθεσία. Η Έλενα έχει μακρά πορεία, μάλιστα ο «Λάμπρος» ήταν υποψήφια παράσταση για το βραβείο σκηνοθεσίας Κάρολος Κουν, και συνεχίζει πάνω σε αυτή την τεχνογνωσία. Ο θεατής θα πάρει ένα πολύ πλούσιο υλικό, ζώντας κυριολεκτικά μία παράσταση-γεγονός, θα λάβει κάτι σωματικό πέραν από το εγκεφαλικό κομμάτι. Πιστεύω πως αυτό το στοιχείο πρέπει να έχουν οι παραστάσεις, να είναι γεγονός και όχι μία απλή απεικόνιση ενός έργου».
Μάλιστα, για τη σύνδεση με τη γυναίκα του στην «Άλκηστις», ο κ. Λάλος υπογραμμίζει γι’ αυτή την ιδιαίτερη σχέση πως «γεννάει πράγματα αυτή η αλληλεπίδραση, αν και έχουμε ξαναβρεθεί στη σκηνή για τον Ορέστη στην Επίδαυρο. Είναι ξεχωριστό το πώς μπορούμε να συνδυάσουμε την επαφή που έχουμε στη ζωή με αυτή επί σκηνής μοιράζοντας παράλληλα την ουσία του πράγματος. Ο καθένας θα πάρει από τον άλλο κάτι μοναδικό».
Έπειτα, για το ποδαρικό που κάνει στο επικείμενο έτος, ξανά στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπως και πέρσι, ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος υποκριτικής δηλώνει στο «TheOpinion»:
«Πάντα η Θεσσαλονίκη ήταν μία πολύ ιδιαίτερη πόλη για μένα, την έχω ζήσει από μικρός όταν η αδερφή μου σπούδαζε εκεί. Από εκεί και πέρα, οι αρχές του 2022 με βρήκαν στην πόλη, λίγο πριν καταστραφούν όλα και πάλι. Υπήρχε η αμφιβολία για το αν θα κάνουμε ή όχι την παράσταση ”Έκτορος Κάθαρσις”, και παρόλο που υπήρχε φοβερή έξαρση κορωνοϊού, ο κόσμος είχε έρθει. Το κοινό της Θεσσαλονίκης αποδείχθηκε θαρραλέο και μπράβο του. Χαίρομαι που ξανάρχομαι, σε μία εποχή που τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, και ελπίζω να βελτιωθούν όλο και περισσότερο».
Ακολούθως, ξετυλίγοντας λίγο το κουβάρι των ιδιαιτεροτήτων που ταλάνισαν στο 2022 τον χώρο της υποκριτικής, ο 44χρονος λειτουργός της τέχνης δράττεται της ευκαιρίας να δώσει τη δική του άποψη για τα τεκταινόμενα:
«Αυτές οι αποκαλύψεις ήταν ό,τι πιο ωραίο θα μπορούσε να γίνει, μακάρι να ακολουθήσουν και άλλες ειδικότητες και επαγγέλματα ούτως ώστε να ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο από ανθρώπους που εκμεταλλεύονται την εξουσία τους», είπε για να προσθέσει: «Νομίζω πως το θέατρο δείχνει το φως, το πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα που έρχονται πλέον σε ένα ξέφωτο. Επίσης τα θεάματα επηρεάστηκαν από τον Covid, όμως ο κόσμος μπήκε ξανά στα θέατρα διψώντας να δει παραστάσεις και ποιοτικό θέματα. Όλα αυτά θα φέρουν ένα καλύτερο θέατρο».
Στο φινάλε, δεν θα μπορούσαμε να μην ρωτήσουμε τον Δημήτρη Λάλο για τη θύελλα αντιδράσεων που έχει ξεσπάσει αναφορικά με τις κινητοποιήσεις καλλιτεχνών και σπουδαστών ενάντια στο Προεδρικό Διάταγμα, που βάζει ταφόπλακα στον πολιτισμό.
Ο ίδιος αναφέρει: «Είναι κάτι πάρα πολύ κακό, η πολιτεία δεν μπορεί να δηλώνει ότι οι σχολές είναι αναγνωρισμένες, να δημιουργεί επιτροπές και στο τέλος να τα παίρνει όλα πίσω. Υπήρχε ένα κενό εδώ και καιρό, εγώ προσωπικά όπως ξέρετε έχω μαθητεύσει αλλά δεν έχει σημασία αυτό για μένα, όσο γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έδωσαν χρόνο και χρήματα, ψάχνοντας μία προοπτική. Είναι απαράδεκτη αυτή η εξίσωση γιατί πραγματικά δεν εξισώνει το πτυχίο των δραματικών σχολών, αλλά το εξαφανίζει».
Kλείνοντας, προσθέτει: «Ως άνθρωπος που πιστεύω στη δικαιοσύνη, αυτή είναι αρετή και πρέπει να ασκείται, καλά θα κάνει το υπουργείο και οι αρμόδιοι να βρουν τον πραγματικό της τρόπο. Οι επιτροπές είναι του υπουργείου, η τέχνη είναι ελεύθερη και στο επάγγελμά μας μπορούν να μπουν από ποδοσφαιριστές μέχρι όποιος να ναι. Το θέμα είναι ότι η σχολή του ηθοποιού δεν έχει να κάνει κυρίως με το διάβασμα αλλά με το παίξιμο. Είμαστε λίγοι αλλά έχουμε πολύ δύναμη».