Η δύναμη του έρωτα επί σκηνής – Η πρεμιέρα της παράστασης «Ρωμαίος και Αννέτα»

Ο ποιητικός λόγος του κειμένου, ο ρομαντισμός αλλά και ο ρεαλισμός αναδεικνύονται μέσα από τις ερμηνείες των ηθοποιών.

Η δύναμη του έρωτα επί σκηνής – Η πρεμιέρα της παράστασης «Ρωμαίος και Αννέτα»

Ένας παφλασμός μιας αγριεμένης θάλασσας υποδέχτηκε τους θεατές στη χθεσινή (13/4) πρεμιέρα της παράστασης «Ρωμαίος και Αννέτα» του Ζαν Ανούιγ, σε σκηνοθεσία Άννα Φόνσου, στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, δίνοντας το στίγμα του έργου που μιλάει για τον έρωτα, σε όλες τις εκφάνσεις του.

Το ρομαντικό δράμα «Ρωμαίος και Αννέτα» του σπουδαίου συγγραφέα Ζαν Ανούιγ θύμισε στους θεατές τον ρομαντισμό, και τη θυσία που χρειάζεται να γίνει για έναν μεγάλο έρωτα.

Ο ποιητικός λόγος του κειμένου, ο ρομαντισμός αλλά και ο ρεαλισμός αναδεικνύονται μέσα από τις ερμηνείες των ηθοποιών.

Η Άννα Φόνσου βάζει τη σκηνοθετική της σφραγίδα στο αγαπημένο έργο του Αλέξη Σολομού, τη μετάφραση του οποίου είχε κάνει ο ίδιος, για αυτό και η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του.

Είναι η πρώτη φορά που το ΚΘΒΕ ανεβάζει έργο του σπουδαίου Γάλλου δραματουργού. Ένα έργο εξαιρετικής μαεστρίας, που με σαρκαστική διάθεση αναμετριέται με την απόγνωση και την απελπισία των χαρακτήρων του.

Ο έρωτας είναι διαχρονικός, το μίσος, η ζήλεια. Και τελικά αυτό που μένει είναι η αγάπη!

Ο «Ρωμαίος και Αννέτα» γράφτηκε το 1945. Ο Ζαν Ανούιγ επαναφέρει στο κείμενο αυτό, βασικούς προβληματισμούς του: την πάλη ανάμεσα στην ελευθερία και την κοινωνία, στο άτομο και τους θεσμούς, στην πρωταρχική δύναμη των συναισθημάτων. Στη ζωή που επιμένει και στον θάνατο που καραδοκεί δίπλα στην ανυποχώρητη δύναμη του έρωτα. Ποιος είναι ο δρόμος που απομένει στον άνθρωπο που αντιστέκεται; Που οδηγούν τα απανωτά «όχι» στον συμβιβασμό και στον κομφορμισμό;

*Κατάλληλο για θεατές άνω των 12 ετών