Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Αφιέρωμα – Προτάσεις (μέρος πρώτο)

Η άνοιξη ήρθε και μαζί της το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Μία πολιτιστική διοργάνωση που χρωματίζει την πόλη και αναδεικνύει τον κοσμοπολιτικό της χαρακτήρα.

Ενδεικτικό είναι πως η ταινία τεκμηρίωσης, «Σπίτι από θραύσματα» του Σάιμον Λέρενγκ Βίλμοντ που κέρδισε πέρυσι τον Χρυσό Αλέξανδρο βρίσκεται στην τελικά πεντάδα για το OSCAR της κατηγορίας. Περνάμε όμως σιγά σιγά στις φετινές μας επιλογές. Όπως και τον Νοέμβριο, έτσι και τώρα χωρίζουμε το αφιέρωμά μας σε δύο τμήματα. Ξεκινάμε με το πρώτο και την Τρίτη θα ακολουθήσει το δεύτερο.

Διαβάστε επίσης: Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Ματαιώθηκε η πρεμιέρα – Κανονικά οι προβολές

Αφετηρία την Πέμπτη 2 Μαρτίου με το «La Singla» της Paloma Zapata σε παγκόσμια πρεμιέρα. Η απίστευτη ιστορία ενός θρύλου του χορού μάς μαθαίνει από την αρχή καινούργια βήματα στη σκηνή και τη ζωή. Η Αντόνια Σίνγκλα γεννήθηκε στα προάστια της Βαρκελώνης και έχασε την ακοή της λίγο μετά τη γέννησή της. Έτσι, έμαθε να χορεύει φλαμένκο χωρίς να ακούει τη μουσική. Σε ηλικία 17 ετών άλλαξε τα δεδομένα του κόσμου του φλαμένκο. Την ίδια ημέρα προβάλλεται το ντοκιμαντέρ για την Τζέιν Κάμπιον: Μία γυναίκα του σινεμά στην αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη. Μία αληθινή πρωτοπόρος του σινεμά που κατάφερε να κερδίσει μία μοναδική θέση στο παραδοσιακό ανδροκρατούμενο πάνθεον του κινηματογράφου. Η Julie Bertuccelli σκιαγραφεί το πορτραίτο της με έμφαση στη λεπτομέρεια.

Η Παρασκευή ξεκινάει με το «Όταν ήρθε η άνοιξη στην Μπούτσα» των Mila Teshaieva και Marcus Lenz στην κεντρική αίθουσα το Ολύμπιον νωρίς το μεσημέρι. Μία χειρονομία αλληλεγγύης. Μία πλήρης καταγραφή όσων άφησε πίσω το πέρασμα των Ρώσων από δύο μικρές πόλεις έξω από το Κίεβο μέσα στον χρόνο που μας πέρασε. Το βράδυ επιστρέφουμε στο Ολύμπιον για τη «Φυσική Ιστορία της Καταστροφής» του Sergei Loznitsa. Ένα και μόνο ερώτημα θέτει ο μεγάλος δημιουργός: «Είναι ηθικά αποδεκτό σε έναν πόλεμο να εργαλειοποιείται ο άμαχος πληθυσμός»;

Το Σάββατο μας βρίσκει στο «Εμπρός για Φωτεινές Αλεες». Ένα απόλυτο επίκαιρο έργο που ξεκινάει με τον αγώνα των γυναικών στο Ιράν (2022) και αγγίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο την Ποίηση και συνολικά την Τέχνη. Από εκεί φύγαμε για «Moυσική για Μαύρα Περιστέρια» των Jorgen Leth και Andreas Koefoed. Ένα κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ για τους πιο επιφανείς και παραγωγικούς τζαζίστες της παγκόσμιας σκηνής και μαζί ένα σχόλιο για το τι πάει να πει «αυθεντία» και τι δύναμη μπορεί να έχει ο αυτοσχεδιασμός.

 Κυριακή με «Πολωνικές Προσευχές» και την ιστορία ενός νέου παιδιού που είναι εγκλωβισμένο σε μία συντηρητική, ακροδεξία οικογένεια. Η θρησκεία συνδέεται κατά έναν παράδοξο τρόπο με τα παραπάνω, φτάνει όμως η ώρα που θα κόψει τα δεσμά. Συνέχεια με το «Στην καρδιά της Καμπούλ» που έρχεται να μας διηγηθεί μία ακόμα ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα ευαίσθητη ιστορία από το Αφγανιστάν μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν και φυσικά η «Συμμαχία της Νέας Ορλεάνης» της Barbara Kopple. Eπί διακυβέρνησης Τραμπ ακολουθούμε την πορεία ενός κινήματος για τη φυλετική δικαιοσύνη. Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο αυτούς τους περίεργους καιρούς. Αιοσημείωτη είναι επίσης η προβολή του θρυλικού «Shoah» διάρκειας 566΄στον κινηματογράφο Μακεδονικόν.

 Τη Δευτέρα οπλισμένοι με θάρρος κάνουμε άλλες δύο θαρραλέες στάσεις. Οι «Μεταλλικές Πεταλούδες» μας μεταφέρουν στο 2014 και την ουκρανική γη. Η πολύκροτη ιστορία της πτώσης του αεροσκάφους των αερογραμμών των Malaysian Airlaines. H ανατομία ενός εγκλήματος πολέμου. Κι από εκεί στο «Κλειστό Κύκλωμα» από το Ισραήλ. Μία τρομοκρατική επίθεση σε ένα πολυσύχναστο καφενείο του Τελ Αβίβ. Άραβες και Ισραηλινοί. Μία συνταρακτική κινηματογραφική αναμέτρηση με το τραύμα.

Μία ανάσα και φύγαμε για το δεύτερο μισό και την τελική ευθεία …