Η ΠΟΛΗ-τιστική ατζέντα του TheOpinion
Θεάματα που μπορείς να παρακολουθήσεις στη Θεσσαλονίκη, από 1 έως 7 Δεκεμβρίου.
theopinion
Κι από αύριο…καλό και εορταστικό μήνα! Παρόλο που αυτήν την εβδομάδα, και συγκεκριμένα την Τετάρτη, «κλέβει την παράσταση» το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Αριστοτέλους με τον Αντώνη Ρέμο να δίνει το μουσικό «παρών», μην ξεχνάς ότι οι σκηνές της Θεσσαλονίκης σφύζουν από καλλιτεχνικά δρώμενα.
Στο TheOpinion επιλέξαμε μερικά από αυτά, ελπίζοντας να βρουν τη θέση τους στο πρόγραμμά σου και να προσθέσουν περισσότερη «μαγεία» στην περίοδο που διανύουμε.
Θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ
«ΜΕΔΟΥΣΑ», με την Πηνελόπη Αναστασοπούλου | Κείμενο: Μιχάλης Καραγιάννης | Σκηνοθεσία: Αντώνης Καραγιάννης | 6 & 7 Δεκεμβρίου
Η Πηνελόπη Αναστασοπούλου ενσαρκώνει μια σύγχρονη «Μέδουσα», που «σπάει τη σιωπή» και μετατρέπει τον πόνο σε κραυγή.
Η Μέδουσα, η όμορφη ιέρεια της θεάς Αθηνάς, βιάζεται από τον Ποσειδώνα και τιμωρείται από τη θεά. Χάνει τα μαλλιά της, μεταμορφώνεται σε τέρας και γίνεται σύμβολο τρόμου.
Μα, στην πραγματικότητα, είναι το πρόσωπο κάθε γυναίκας που κακοποιήθηκε και δεν δικαιώθηκε ποτέ. Είναι το πρόσωπο κάθε γυναίκας που φίμωσαν, κάθε ψυχής που μετατράπηκε σε πέτρα για να σωπάσει.
Θέατρο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ
Χριστόφορος Ζαραλίκος: «200+4 Χρόνια Δανεικά, 1821-2025» | 5 – 7 Δεκεμβρίου
Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος και ο Πιτσιρίκος, μετά από λαϊκή απαίτηση, έγραψαν την εορταστική και πατριωτική παράσταση με τίτλο «200+4 Χρόνια Δανεικά, 1821-2025», που είναι συνέχεια της εορταστικής και πατριωτικής παράστασης «1821-2021, Διακόσια Χρόνια Δανεικά»· μια παράσταση που «έσπασε» τα ταμεία, απέσπασε πολλά «μπράβο» και κατάφερε να φέρει ακόμα και τους μπράβους στο θέατρο -και μάλιστα πάνω στη σκηνή- αφού ο διαχρονικός και μοναδικός στόχος του Χριστόφορου Ζαραλίκου είναι να τους φέρει όλους στο θέατρο για να τους εκπολιτίσει και να διευρύνει τους ορίζοντές τους, ώστε να βγάλουν τον καλλιτέχνη που κρύβουν βαθιά μέσα τους.
Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ
«Πλαστελίνη», του Vassily Sigarev | Μετάφραση: Γιώργος Κουτλής | Σκηνοθεσία: Στέλιος Βραχνής | 1 & 2 Δεκεμβρίου
Γραμμένη το 2001, όταν ο συγγραφέας ήταν μόλις 23 ετών, η «Πλαστελίνη» αποτελεί ένα αυτοβιογραφικό δράμα ενηλικίωσης μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Με ωμό ρεαλισμό και τρυφερό βλέμμα, ο Sigarev υπογράφει ένα εμβληματικό σύγχρονο έργο για μια γενιά που δεν πρόλαβε να μιλήσει και ένα θεατρικό χρονικό για την πτώση από την αθωότητα.
Ο ανήσυχος σκηνοθέτης, από την πλευρά του, καταθέτει το πιο προσωπικό θεατρικό του εγχείρημα: ένα πορτρέτο της γενιάς των ’00s, ηττημένης και απομονωμένης, που αναμετριέται με την ταχύτητα και τη βία της εποχής.
«Πετριχώρα», η ιστορία του γιοφυριού της Άρτας | Δραματουργία: Αμαλία Κοντογιάννη | Σκηνοθεσία: Χάρης Θώμος | 3 & 4 Δεκεμβρίου
Βασισμένη στο θρυλικό δημοτικό τραγούδι «Το Γιοφύρι της Άρτας» και τις βαλκανικές εκδοχές του, η «Πετριχώρα» μάς βυθίζει σε μια άλλη πραγματικότητα, παρουσιάζοντας την ιστορία της Λυγερής από την πρώτη επαφή της με τη μοίρα έως την τελική προδοσία από τον Πρωτομάστορα και τους υπόλοιπους συντοπίτες της, και το τραγικό χτίσιμό της στα θεμέλια του γεφυριού.
«1984» του George Orwell, με τον Γιώργο Παπαγεωργίου | Απόδοση – Θεατρική διασκευή: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου | Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου | 5 – 7 Δεκεμβρίου
Ένας ηθοποιός – performer παίζει όλους τους ρόλους της ιστορίας του Winston Smith, μιλώντας συχνά εξ ονόματος του ιδίου ή των προσώπων που τον περιβάλλουν, έχοντας μαζί του τέσσερις μουσικούς επί σκηνής.
Η πρωτότυπη μουσική και τα ηχητικά τοπία του Αλέξανδρου – Δράκου Κτιστάκη αναδεικνύονται βασικά πεδία της παράστασης: σκαριφήματα παιδικών τραγουδιών (τα θραύσματα μνήμης του Winston Smith) μπλέκονται με τον υπόκωφο ρυθμικό θόρυβο των εμβατηρίων (ο κόσμος του Μεγάλου Αδερφού), για να μετουσιωθούν, τελικά, στις μελωδίες εκείνες που τραγουδούν ακατάπαυστα τις χαμένες λέξεις: ελευθερία, αυτοδιάθεση, ισότητα, δικαιοσύνη, σε μια εποχή που η ελευθερία εκχωρείται, πλέον, ελεύθερα.
Η σύγχρονη ανάγνωση του «1984» είναι μια υπενθύμιση να προσπαθούμε να διακρίνουμε τον άνθρωπο μες στο σκοτάδι.
Θέατρο Ράδιο Σίτυ (Radio City Theatre)
«Η Γυναίκα που μαγείρεψε τον άντρα της» της Debbie Isitt, με τους: Άννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους, Λαέρτη Μαλκότση, Έλενα Χαραλαμπούδη | Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος | 5 – 7 Δεκεμβρίου
Ένα ερωτικό τρίγωνο εκρήγνυται μέσα από ένα δείπνο με απρόβλεπτο μενού. Ένας άντρας αφήνει τη σύζυγό του για μια νεότερη γυναίκα. Όταν διαπιστώνει ότι η μαγειρική της δεν ικανοποιεί ούτε το στομάχι ούτε την ψυχή του, επιστρέφει στην πρώην και εκείνη του προτείνει ένα τελευταίο δείπνο.
Τι σερβίρει, όμως, μια απατημένη γυναίκα σε έναν άπιστο σύζυγο;
Θέατρο Τ
«Πάντοτε ζήλευα τα αποδημητικά πουλιά», ένας μονόλογος για την Παλαιστίνη | Μετάφραση κειμένων Rachel Corrie: Νάνση Τρικαλίτη | Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Γκιζώτης | 1 & 2 Δεκεμβρίου
Αντλώντας έμπνευση από τα ημερολόγια και τις επιστολές της Rachel Corrie, της νεαρής Αμερικανίδας ακτιβίστριας που το 2003, στον απόηχο της δεύτερης Ιντιφάντα, ταξίδεψε στην Παλαιστίνη για να λειτουργήσει ως ανθρώπινη ασπίδα και να προστατεύσει τη ζωή και τα σπίτια απλών πολιτών, η παράσταση επιχειρεί να μειώσει την απόσταση ανάμεσα στις ειδήσεις και την πραγματικότητα, θέτοντας ένα καίριο ερώτημα: Σε ποιον κόσμο θέλουμε να ζούμε;
«Το Δάνειο», του Jordi Galcerán | Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαλάκος | 5 – 7 Δεκεμβρίου
Μία αποτυχημένη αίτηση δανείου στην τράπεζα θα φέρει έναν νεαρό υπάλληλο στα όριά του και θα δοκιμάσει την ακεραιότητα της επαγγελματικής αλλά και της προσωπικής του ζωής.
Ο Galcerán γράφει μια εξοργιστική κωμωδία, μέσω της οποίας σχολιάζει την ανθρώπινη όψη του καπιταλιστικού συστήματος. Διακοποδάνεια τέλος. Πλέον, το χρήμα έχει το κόστος του.
Εσύ, μέχρι πού θα έφτανες για τρία χιλιάρικα;
Θέατρο Τεχνών Θεσσαλονίκης
«ΡΟΖΑ», εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα «Ρόζα» του Maurice Pons | Κείμενο: Ιωάννης Καμπούρης, Ανδρομάχη Μπάρδη | Σκηνοθεσία: ο θίασος | 4 – 6 Δεκεμβρίου
Εμπνευσμένοι από το μυθιστόρημα «Ρόζα» του Maurice Pons, τέσσερις ηθοποιοί αποπειρώνται να σκηνοθετήσουν από κοινού μια παράσταση που θέτει τα εξής ερωτήματα: Υπάρχει ευτυχία σε αυτόν τον κόσμο ή μόνο έξω από αυτόν; Ποιος είναι, τελικά, ευτυχισμένος; Μήπως από την ευτυχία μάς χωρίζει απλώς μια πόρτα; Μήπως επιλέγουμε τη δυστυχία, γιατί φοβόμαστε τι μπορεί να υπάρχει πίσω από αυτήν την πόρτα; Μήπως, τελικά, ο Παράδεισος είναι εδώ; Ή μήπως δεν είναι;
Η παράσταση, με έναν ανάλαφρο τρόπο, επιδιώκει να συζητήσει τη ματαιότητα –ή μη– της ύπαρξης, μέσα από την ιστορία ενός ολόκληρου στρατού που ήρθε αντιμέτωπος με μια αινιγματική ταβερνιάρισσα.
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
«Το τέλος του έρωτα», του Pascal Rambert | Μετάφραση: Νικολίτσα Αγγελακοπούλου | Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Αποστολόπουλος | 3 -7 Δεκεμβρίου
Μέσα σε μια αίθουσα μπαίνει ένας Άντρας και μια Γυναίκα.
Ένας Καλλιτέχνης και η Μούσα του. Μια τελευταία συνάντηση.
Μια τελευταία τελετή.
Αυτήν τη στιγμή, σε αυτόν τον χώρο, η απόφαση έχει παρθεί. Η σχέση τους διαλύεται, ο γάμος τους βρίσκεται υπό αίρεση, ο έρωτάς τους είναι νεκρός.
Δύο διαφορετικές οπτικές και δύο διαφορετικοί χαρακτήρες στα όρια του… πολέμου.
Ποιος από τους δύο θα καταφέρει να επιβιώσει, βγαίνοντας από αυτό το δωμάτιο;
Πολυχώρος Τέχνης Alte Fablon
«ραΔΥΟφωνο», μια μουσική αναδρομή στη ρετρό αστική κουλτούρα του ’40 –’60 | Σκηνοθεσία: Σοφία Καρακάντζα | 4 Δεκεμβρίου
Το «ραΔΥΟφωνο» είναι μια ωδή στον λυρισμό και την κομψότητα του παρελθόντος. Μια μουσική παράσταση που δεν απευθύνεται μόνο στους νοσταλγούς, αλλά και σε κάθε θεατή που επιθυμεί να ανακαλύψει, να νιώσει και να θυμηθεί την Ελλάδα του ρομαντισμού, των ραδιοφώνων και των λουστραρισμένων παπουτσιών.
Πολυχώρος WE
Social Waste | 5 Δεκεμβρίου
Με φρέσκο υλικό από τον νέο τους δίσκο «Rebelde» και τραγούδια που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία: «Του κόσμου τα λιμάνια», «Με τον καιρό να ‘ναι κόντρα», «Του Χρόνη», οι Social Waste υπόσχονται μια βραδιά γεμάτη ρυθμό, μνήμη και πολιτισμό.
Μην ξεχνάς ότι στον επίσημο λογαριασμό του TheOpinion στο instagram κληρώνουμε προσκλήσεις, για να απολαμβάνεις τις θεατρικές και μουσικές παραστάσεις με τα αγαπημένα σου πρόσωπα.
Μέχρι την επόμενη φορά, καλή θέαση/ακρόαση!