19+1 Ταινίες που σε μεταφέρουν αμέσως σε μεγάλες πόλεις (VIDEO)

Στις καλύτερες στιγμές της, η ζωή στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται μπορεί να είναι απολύτως κινηματογραφική—είτε περπατάς στο Central Park, κρυμμένος κάτω από ένα πανό στη Fifth Avenue στη βροχή, είτε πίνεις ένα μαρτίνι σε ένα υπέροχο, παλιό μπαρ.

Αν έχεις ιδιαίτερη τύχη, μπορεί ακόμη και να ζήσεις μια πραγματική, κινηματογραφική στιγμή: μια τυχαία γνωριμία στο τρένο Q πάνω από τον East River, ας πούμε, ή ένα κλεμμένο φιλί περπατώντας χέρι-χέρι σε ένα δρόμο γεμάτο brownstones στο West Village. Ο βόμβος και ο ρυθμός της πόλης είναι απλώς γεμάτος γοητευτικές λεπτομέρειες—γι’ αυτό, για δεκαετίες, τα boroughs της υπήρξαν το σκηνικό για μερικές από τις πιο αστείες, ρομαντικές και βαθιά συγκινητικές στιγμές του κινηματογράφου.

Όποιο κι αν είναι το αγαπημένο σου είδος—μιούζικαλ, θρίλερ, αστυνομικά δράματα, ρομαντικές κωμωδίες—εδώ είναι μια λίστα με τις καλύτερες ταινίες της Νέας Υόρκης.

The Seven Year Itch (1955)

Μία από τις πιο διαχρονικές εικόνες του Μανχάταν. Αυτή της Marilyn Monroe να στέκεται πάνω από μια σχάρα του μετρό, με το λευκό της φόρεμα να ανεμίζει γύρω της. Αυτή η εμβληματική σκηνή—στη γωνία της 52ης με τη Lex—είναι από την κωμωδία του Billy Wilder του 1955, The Seven Year Itch, για έναν ανήσυχο σύζυγο (Tom Ewell) που μαγεύεται από μια γειτονική ξανθιά (Monroe, φυσικά).

West Side Story (1961)

Από το καλλιτεχνικό πρόλογό της (με γραφικά Saul Bass σε μπλοκ χρωμάτων, εντυπωσιακές λήψεις από ψηλά και τη σαγηνευτική μουσική του Leonard Bernstein!) έως το συγκλονιστικό φινάλε της, η West Side Story θέτει υψηλά τον πήχη για τις ταινίες της Νέας Υόρκης. Υπό τη διεύθυνση του Robert Wise και του σκηνοθέτη-χορογράφου Jerome Robbins (που επίσης ανέλαβε την αρχική θεατρική παραγωγή), οι παιδικές χαρές και οι πυροσβεστικές σκάλες του Upper West Side αποτέλεσαν το πλαίσιο για μια επική και διαχρονικά γοητευτική αστική ιστορία αγάπης.

Breakfast at Tiffany’s (1961)

Βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Truman Capote του 1958, η ταινία του Blake Edwards παίρνει το όνομά της από την αγάπη της πρωταγωνίστριας Holly Golightly για τα παράθυρα του Tiffany & Co., με ένα δανέζικο γλυκό στο χέρι. Η επίσκεψη στο φημισμένο κοσμηματοπωλείο στη Fifth Avenue είναι η λύση της όποτε νιώθει τα “mean reds” να την κυριεύουν (διαφορετικό από το blues). Γιατί; “Η ηρεμία και η υπερήφανη εμφάνισή του,” εξηγεί η Golightly (Audrey Hepburn ντυμένη Givenchy). “Δεν μπορεί να σου συμβεί κάτι πολύ κακό εκεί.”

The Group (1966)

Γεννημένος στη Φιλαδέλφεια αλλά μεγαλωμένος στο Μανχάταν, ο σκηνοθέτης Sidney Lumet γύρισε σχεδόν όλες τις ταινίες του—από το 12 Angry Men του 1957 έως το Before the Devil Knows You’re Dead του 2007—στη Νέα Υόρκη. Μια ιδιαίτερα διασκεδαστική είναι η The Group, η σαπουνόπερα προσαρμογή του μυθιστορήματος της Mary McCarthy του 1963, όπου οι καλεσμένοι σε γάμο γευματίζουν στο κομψό παλιό Brevoort Hotel πριν ακολουθήσουν το ζευγάρι στο μετρό (και ρίξουν ρύζι στις σκάλες πίσω τους).

The Way We Were (1973)

Η Barbra Streisand και ο Robert Redford ζωντανεύουν την οθόνη—και κάνουν βόλτα με βάρκα στη λίμνη του Central Park!—σε αυτήν την κλασική δραματική ρομαντική ταινία του Sydney Pollack, με μουσική από τον Oscar-winning Marvin Hamlisch. Αν και η ταινία δεν διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου στη Νέα Υόρκη, τα σκηνικά του Μανχάταν προσφέρουν μια αμετάκλητα ρομαντική άποψη της πόλης τη δεκαετία του ’30, ’40 και ’50.

Metropolitan (1990)

Η πικάντικα αστεία indie ταινία του Whit Stillman—τοποθετημένη «όχι πολύ καιρό πριν», σύμφωνα με μια κάρτα τίτλου—επικεντρώνεται σε μια ομάδα πλουσίων φοιτητριών της Νέας Υόρκης (και σε μια κοκκινομάλλα outsider από το Upper West Side) κατά τη διάρκεια της περιόδου των debutante balls, στο χειμερινό τους διάλειμμα. Αυτό που εύκολα θα μπορούσε να ήταν ένα σατιρικό σχόλιο για τους απομονωμένους πλούσιους του uptown, αποδεικνύεται τελικά μια πολύ γοητευτική μελέτη για την πολιτική ταυτότητας, τις εφηβικές αγωνίες, το strip poker και τον έρωτα ανάμεσα σε κοινωνικά τμήματα στη χιονισμένη Park Avenue. (Σημ.: Για μια λίγο πιο σκληρή συνέχεια, δείτε το The Last Days of Disco—το φόρο τιμής του Stillman στη downtown club σκηνή και τους αδέξιους θαμώνες της—του 1998, με τις Chloë Sevigny και Kate Beckinsale.)

The Prince of Tides (1991)

Στην ταινία The Prince of Tides, βασισμένη στο δημοφιλές μυθιστόρημα του Pat Conroy του 1986, ο πρωταγωνιστής—ο δύστροπος Tom Wingo, γεννημένος στη Νότια Καρολίνα και υποδυόμενος από τον Nick Nolte—φτάνει στη Νέα Υόρκη αποφασισμένος να τη μισήσει. Όμως, καθώς ερωτεύεται τη ψυχίατρο της αδελφής του, Dr. Susan Lowenstein (Barbra Streisand, που επίσης σκηνοθετεί), ερωτεύεται παράλληλα και την πολυσύχναστη, εκρηκτική πόλη της. Σύντομα τον βλέπουμε να παίζει ποδόσφαιρο στο πάρκο, να περπατάει δίπλα από το Corner Bookstore στη 93η Οδό και Madison Avenue, να αποχαιρετά με τρυφερότητα στο πολυσύχναστο Grand Central Station και να χορεύει αργά στο Rainbow Room.

Crooklyn (1994)

Άλλη μια ταινία του Spike Lee, το Crooklyn ήταν ένα βαθιά προσωπικό και μελαγχολικά γλυκό έργο για τον σκηνοθέτη, εμπνευσμένο από τη δική του παιδική ηλικία στο Brooklyn (και συν-συγγραφόμενο από τη sœur του, Joie, και τον αδερφό του, Cinqué). Τοποθετημένη στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η ταινία ακολουθεί την Troy (Zelda Harris), ένα νεαρό κορίτσι που μεγαλώνει στη ζωντανή και αδυσώπητη γειτονιά Bed-Stuy μαζί με τους γονείς της (Alfre Woodard και Delroy Lindo) και τους τέσσερις αδελφούς της.

Vanya on 42nd Street (1994)

Ήταν μια γοητευτική ιδέα: Κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90, μια ομάδα ηθοποιών, ανάμεσά τους οι Julianne Moore, Wallace Shawn και Lynn Cohen, συναντιόταν για περιοδικές πρόβες του Uncle Vanya του Anton Chekhov, υπό την επίβλεψη του σκηνοθέτη André Gregory, χωρίς να σκοπεύει να το ανεβάσει πραγματικά. (L’art pour l’art, πράγματι.) Όταν, αργότερα, αυτή η ψευδοπαραγωγή άνοιξε σε μικρούς κύκλους φίλων και οικογένειας, ο Gregory σκέφτηκε να καταγράψει τη δράση και τελικά προσέλαβε τον σκηνοθέτη Louis Malle (που είχε σκηνοθετήσει τον Shawn και τον Gregory σε άλλο μανχάταν masterpiece, το My Dinner With Andre του 1981). Ο Malle απαθανάτισε τους ηθοποιούς εν δράσει στο μεγαλόπρεπο αλλά φθαρμένο New Amsterdam Theatre στη West 42nd Street, χωρίς κοστούμια ή πραγματικό σκηνικό—μια τέλεια σύμπλευση τέχνης και ζωής.

Uptown Girls (2003)

Ανάμεσα στα πολλά γοητευτικά σημεία της Νέας Υόρκης στην ταινία Uptown Girls, με πρωταγωνίστριες τις Dakota Fanning και Brittany Murphy, είναι η παλιά βιτρίνα του Bendel’s, η Christie’s, το Metropolitan Museum of Art και το Cooper Hewitt Museum (που εδώ υποδύεται ένα κορίτσι σχολείο), η Sheep’s Meadow και η Bow Bridge στο Central Park, καθώς και η βόλτα με το Tea Party στο Coney Island.

Saving Face (2004)

Στην ταινία Saving Face, το ντεμπούτο μεγάλου μήκους της Alice Wu, πρώην μηχανικού λογισμικού και πλέον σκηνοθέτιδας, η Michelle Krusiec υποδύεται τη Wilhelmina “Wil” Pang, μια χειρούργο στη Νέα Υόρκη που διαχειρίζεται δύο απαιτητικές σχέσεις: με τη συντηρητική μητέρα της (Joan Chen), η οποία μένει έγκυος εκτός γάμου και μετακομίζει μαζί της, και με τη φίλη της, Vivian (Lynn Chen), την οποία φοβάται να φιλήσει δημόσια. Με γυρίσματα σε Brooklyn, Queens και Manhattan, η ταινία προσφέρει μια συγκινητική ματιά στην queer κινεζο-αμερικανική εμπειρία—και, φυσικά, πολλά όμορφα αστικά τοπία.

The Squid and The Whale (2005)

Γραμμένη από τον Noah Baumbach, παραγωγή του Wes Anderson, και με αξέχαστες ερμηνείες από τους Laura Linney, Jeff Daniels, Jesse Eisenberg και Owen Kline, αυτή η ημι-αυτοβιογραφική indie ταινία είναι ένα ερωτικό γράμμα στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1980. Ενώ ο τίτλος της τιμά το εμβληματικό διόραμα του γιγάντιου καλαμαριού και της φάλαινας στο American Museum of Natural History, η κάμερά της εστιάζει περισσότερο στην γραφική γειτονιά του Park Slope στο Brooklyn, όπου δύο αγόρια αντιμετωπίζουν ταραγμένες καταστάσεις από το διαζύγιο των γονιών τους.

Rent (2005)

Βασισμένο σε μιούζικαλ του Broadway εμπνευσμένο από τη La Bohème του Puccini, το Rent φωτίζει με χαρά (και τραγικότητα) μια ανομοιογενή ομάδα καλλιτεχνών, περιπλανώμενων, χρηστών ηρωίνης και ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS στο Alphabet City, στο “τέλος της χιλιετίας.” Ακόμη κι αν τραγούδια όπως τα “Seasons of Love” και “Take Me or Leave Me” φαίνονται σήμερα σχετικά τυπικά για το μουσικό θέατρο, η ταινία διατηρεί κάτι ξεκάθαρα Νεοϋορκέζικο, ενώ συγκέντρωσε ξανά μεγάλο μέρος του αρχικού καστ της σκηνικής παραγωγής.

Sex and the City (2008)

Η Νέα Υόρκη συχνά περιγράφεται ως η πέμπτη πρωταγωνίστρια του Sex and the City, και η πρώτη κινηματογραφική εκδοχή της σειράς υιοθετεί πλήρως αυτή την αλήθεια. Συγκεκριμένα: η στιγμή του ονειρεμένου γάμου που καταλήγει σε αποτυχία της Carrie στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης· η επανένωση της Miranda και του Steve στη μέση της γέφυρας του Brooklyn· η έξοδος για κοκτέιλ της Carrie και της Louise στο Bemelmans Bar του Carlyle Hotel· και, φυσικά, το παραμυθένιο, ευτυχισμένο φινάλε στο City Hall.

Frances Ha (2013)

Γυρισμένη σε λαμπερό ασπρόμαυρο, η αστείρευτα γοητευτική κωμωδοδραματική ταινία του Noah Baumbach, με πρωταγωνίστρια και συνερμηνεύτρια τη Greta Gerwig, αποτυπώνει την πόλη με όλη την οικειότητα, τον ρομαντισμό και το μυστήριο που συνοδεύουν το να βρεις τον δρόμο σου σε αυτήν μετά το κολέγιο.

Ocean’s Eight (2018)

Η ανανεωμένη, πλήρως γυναικεία εκδοχή του Ocean’s του 2018 διαδραματίζεται στο Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης, όπου μια κομψή ομάδα κλεφτών προσπαθεί να πραγματοποιήσει μια σύνθετη ληστεία κατά τη διάρκεια του ετήσιου Met Gala. (Χωρίς να υπερβάλλουμε, ας πούμε απλώς ότι η Vogue συνέβαλε λίγο ώστε το πάρτι να φανεί αυθεντικό.)

If Beale Street Could Talk (2018)

Από τον σκηνοθέτη του Moonlight, Barry Jenkins, το If Beale Street Could Talk—βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του James Baldwin του 1974 και με πρωταγωνιστές τους Stephan James, Kiki Layne, Brian Tyree Henry και Regina King (σε μια ερμηνεία που κέρδισε Όσκαρ)—αποτυπώνει το Harlem της μέσης δεκαετίας του ’70 με πλούσια, ζωγραφικά χρώματα.

On the Rocks (2020)

Στην ταινία On the Rocks, η σκηνοθέτιδα Sofia Coppola επανασυνάντησε τον Bill Murray για μια κωμωδοδραματική ιστορία πατέρα-κόρης, που διαδραματίζεται σε μερικά από τα πιο όμορφα στέκια του Μανχάταν: το Bemelmans Bar στο Carlyle, το Indochine, το 21 Club… και η λίστα συνεχίζεται. (Κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 2020, όταν το φαγητό σε εσωτερικούς χώρους ήταν ακόμη απαγορευμένο λόγω της πανδημίας COVID-19, και για ένα διάστημα η ταινία φαινόταν τόσο ρομαντική και απομακρυσμένη όσο μια εποχής δράμα.) Η Rashida Jones υποδύεται τη Laura Keane, μια συγγραφέα που έχει μπλοκάρει, η οποία, υποψιαζόμενη ότι ο σύζυγός της (Marlon Wayans) μπορεί να έχει εξωσυζυγική σχέση, εμπλέκεται σε μια ανακριτική αποστολή υπό την ηγεσία του απερίσκεπτου πατέρα της (Murray).

In the Heights (2021)

Βασισμένο στο μιούζικαλ που κέρδισε Tony του Lin-Manuel Miranda και της θεατρικής συγγραφέα Quiara Alegría Hudes, το In the Heights αποτίει με αγάπη φόρο τιμής στη σε μεγάλο βαθμό ντομινικανή γειτονιά του Washington Heights στο βόρειο Μανχάταν. Ως εκ τούτου, τα γυρίσματα περιλαμβάνουν σημεία όπως το J. Hood Wright Park, την Highbridge Pool, τη γωνία της 175ης Οδού με την Audubon Avenue και τον σταθμό μετρό της 191ης Οδού.

Anora (2024)

Σε μια ιστορία από την ανέχεια στον πλούτο που κάνει την υπόθεση του Pretty Woman να φαίνεται ήπια, μια στρίπερ και σεξουαλική εργάτρια από το Brooklyn (Mikey Madison) ερωτεύεται τον γιο ενός Ρώσου ολιγάρχη (Mark Eydelshteyn). Είναι μια άγρια διαδρομή γεμάτη σεξ, ναρκωτικά και υπέρογκα χρηματικά ποσά—μέχρι που όλα τελικά καταρρέουν. Με σκηνικά γυρισμάτων στο Brighton Beach, το Coney Island και το Sheepshead Bay, προσφέρει, όμως, και μια συναρπαστική ματιά σε μια πλευρά της Νέας Υόρκης που σπάνια εμφανίζεται σε ταινίες και τηλεόραση.

«Κακές ιδέες»: Πότε θα κάνει πρεμιέρα η πολυαναμενώμενη σειρά Διονύση Ατζαράκη (VIDEO)