Στ. Παραστατίδης: Να ηγηθούν οι ιδέες μας – Δεν εμπνέουμε, σύντροφοι!
«Στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα. Όπως κάναμε πάντα» τόνισε στην κοινή συνεδρίαση του ΠΑΣΟΚ ο Στέφανος Παραστατίδης.
«Στο χέρι μας είναι να τα αλλάξουμε όλα. Με σχέδιο και αυτοπεποίθηση. Όπως κάναμε πάντα» τόνισε στο κλείσιμο της παρέμβασής του στην κοινή συνεδρίαση του ΠΑΣΟΚ ο Στέφανος Παραστατίδης.
Ο βουλευτής Κιλκίς του ΠΑΣΟΚ ανέφερε αρχικά ότι τα όργανα ενός κόμματος είναι σημαντικά. “Ανήκουμε σε ένα σύνολο και πρέπει αυτό το σύνολο να το υπηρετούμε. Το «θα μιλήσω στα όργανα» σημαίνει ότι πιστεύουμε ότι η πολιτική δεν πρέπει να ‘ναι γεμάτη αυτοαναφορικότητα. Ότι εδώ έχουμε ένα κόμμα, μία συλλογικότητα. Όλοι μαζί το έχουμε. Και όλοι μαζί μπορούμε ή να το ζημιώσουμε ή να το ανορθώσουμε».
«Δεν εμπνέουμε, σύντροφοι»
«Θέλω να είμαι ευθύς. Δυσάρεστος μα ευθύς: αυτό που μας λείπει σήμερα, αυτό που έχουμε χάσει στο δρόμο, είναι η πολιτική, η πραγματική πολιτική. Είμαστε ένα κόμμα που σέβεται τη δημοκρατία και τους θεσμούς, διατυπώνει τον ορθό λόγο, δεν εκθέτει τα μέλη του με τις απόψεις του, τεκμηριώνει τις προτάσεις του, προτάσσει το εθνικό συμφέρον. Και δεν είναι ασήμαντα αυτά. Όμως, δεν εμπνέουμε, σύντροφοι. Λείπουν οι φρέσκιες ιδέες, η κοινωνική όσμωση, η κινηματική δράση, η συλλογική αντίληψη, η μεγάλη ματιά. Απουσιάζουν οι ορίζουσες και οι συντεταγμένες που οριοθετούν το ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, τις κοινωνικές μας αναφορές , τις διαιρέσεις και τις συγκρούσεις μας» τόνισε ο Στέφανος Παραστατίδης.
«Ακολουθούμε, δεν ηγούμαστε. Σε ό,τι δε αφορά τη συλλογική μας λειτουργία υπερέχουν οι προσωπικές ατζέντες, όχι η παραταξιακή συνείδηση επικρατεί το πολιτικό κουτσομπολιό, όχι οι ιδεολογικές ζυμώσεις. Κυριαρχούν οι ίντριγκες, όχι η συλλογική προσπάθεια. Πλεονάζουν τα εσωκομματικά μαχαιρώματα, όχι η αλληλεγγύη. Λείπουν οι σφιγμένες γροθιές του αγώνα, περισσεύουν τα σηκωμένα δάχτυλα που δείχνουμε ο ένας στον άλλο» συμπλήρωσε με νόημα.
«Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε έτσι, σύντροφοι. Είναι αδιέξοδο. Χρειάζεται να τα δούμε όλα ξανά από την αρχή. Και να τα δούμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα. Να αναδείξουμε τα κακώς κείμενα, να ασκήσουμε κριτική, να θέσουμε όλα τα ζητήματα στο τραπέζι, περιλαμβάνοντας πάντα και τους εαυτούς μας. Και βεβαίως να είμαστε αυστηροί, τολμηροί. Όμως οφείλουμε να το κάνουμε με λόγο πολιτικό, με τρόπο θεσμικό. Διότι σε κανέναν δεν αξίζει μία απαξιωτική στάση. Γιατί αύριο πρέπει να είμαστε όλοι ξανά μαζί, ενωμένοι, όχι στα λόγια και στα συνθήματα, αλλά στην πράξη» πρόσθεσε.
Εκλογικός απολογισμός
Κάνοντας εκλογικό απολογισμό σημείωσε πως αν δει κανείς το αποτέλεσμα στη βάση των πολιτικών μας προσδοκιών, τότε δεν ήταν καλό το αποτέλεσμα. “Επιτυχημένο αποτέλεσμα για μας είναι αυτό που δημιουργεί ένα στιβαρό σκαλοπάτι για έναν μεγαλύτερο στόχο. Κι ο στόχος αυτός είναι ένας. Ήταν πάντα ένας. Η νίκη της παράταξης στις επόμενες εθνικές εκλογές. Όχι για τις υπουργικές καρέκλες. Αλλά για να εφαρμόσουμε πολιτικές που θα βελτιώνουν τις ζωές των Ελλήνων. Για να σταματήσουμε ένα κλίμα διάχυτης παρακμής. Δεν θέλουμε να είμαστε συμπλήρωμα κάποιας άλλης κυβέρνησης. Θέλουμε να ορίσουμε την κυβέρνηση” σημείωσε.
Ανοιχτό, θεσμικό κόμμα
«Η θεσμική λειτουργία ενός κόμματος δεν είναι απλώς ένα κοινότοπο αίτημα.Διασφαλίζει τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη εντός του κόμματος. Και επιπρόσθετα, την αξιοπιστία. Και κατά συνέπεια τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ μας. Αξιοπιστία σημαίνει, όταν μιλάμε για κράτος δικαίου εκτός των κομματικών τειχών, να έχουμε και ένα κόμμα δικαίου εντός» σημείωσε ο βουλευτής Κιλκίς στη συνέχεια φέρνοντας ένα παράδειγμα.
«Αν το ΠΑΣΟΚ έχει 42 υποψήφιους ευρωβουλευτές, εκ των οποίων η πλειοψηφία θυσίασε χρόνο και χρήματα που δεν είχε, γυρίζοντας ολόκληρη τη χώρα, γνωρίζοντας ότι δεν θα εκλεγεί, και η Χαριλάου Τρικούπη δεν υποστήριξε τον κάθε υποψήφιο από τους 42 με ίσους όρους, τότε δεν έχουμε κόμμα δικαίου. Ούτε βεβαίως αξιοπιστία. Και κατά συνέπεια ούτε εμπιστοσύνη».
«Εμείς θέλουμε ένα ανοιχτό, θεσμικό κόμμα. Συνέχεται με αυτό που είπα για την αξιοπιστία. Δεν το έχουμε σήμερα. Υποβιβάστηκαν ποιοτικά και ποσοτικά οι συμμετοχικές και ανοιχτές διαδικασίες. Απουσίασε ο διάλογος μέσα στα θεσμικά όργανα. Πώς θα μας εμπιστευτεί ο κόσμος όταν μιλάμε για ανοιχτό κόμμα και θεσμική λειτουργία, ενώ τα όργανα δεν έχουν συνεδριάσει ουσιαστικά για πολλούς μήνες;» αναρωτήθηκε.
«Χρειάζεται αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας. Να αφουγκραστούμε το νέο κόσμο στον οποίο ζούμε. Έναν κόσμο χωρισμένο στα δύο, έναν κόσμο στον οποίο δεν μπορούμε απλώς να πούμε ότι οι νέοι απουσιάζουν πολιτικά γιατί λείπουν από τη συνάθροιση στο καφενείο. Γιατί το δικό τους καφενείο βρίσκεται στο κινητό τους τηλέφωνο. Και πρέπει να ενώσουμε αυτούς τους δύο κόσμους. Αυτό προσπάθησα και προσπαθήσαμε να κάνουμε με την προεκλογική μου καμπάνια στο Κιλκίς. Να φέρουμε το καφενείο στο κινητό και το κινητό στο καφενείο. Να φέρουμε τους πολίτες ξανά κοντά, μέσα από μία νέα, πιο οριζόντια λειτουργία· με τη δημιουργία δικτύων στην κοινωνία, στους χώρους δουλειάς, παντού».
Ηγεσία
“Η δημόσια συζήτηση που άνοιξε αφορά και την ηγεσία. Για μένα οι έμμεσες και λανθάνουσες δηλώσεις παρουσίας σε μία μη προκηρυχθείσα (ακόμη) μάχη ηγεσίας που επισπεύδοντες δημοσίευσαν, ανάρτησαν, κοινοποίησαν, δεν είναι συμβατές με τις αρχές και την κουλτούρα του ΠΑΣΟΚ. Δημιουργήθηκε στην κοινή γνώμη μία εικόνα “εφόδου” που εντείνει την απαξίωση. Έχουμε πληρώσει ως χώρος τέτοιες εικόνες στο παρελθόν. Θα πρέπει να αξιολογηθεί λοιπόν η σημερινή ηγεσία; Απαντάω ανεπιφύλακτα, ναι.
Θα πρέπει αυτό να γίνει με τον απολύτως καταστατικό τρόπο, δηλαδή το φθινόπωρο του 2025; – Νομίζω ότι αυτό δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να αξιολογήσουμε τις νέες συνθήκες που έχουμε μπροστά μας. Και με βάση αυτές, τα αρμόδια καταστατικά όργανα να πάρουν τις αποφάσεις τους. Το ζήτημα ηγεσίας έχει τεθεί. Ακόμη και με τον λάθος τρόπο. Δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε. Ούτε μπορούμε να συρόμαστε.
Μήπως όμως πάλι θα πρέπει να γίνει άμεσα; Να στήσουμε αύριο μία κάλπη; Να τρέξουμε άρον άρον να ψηφίσουμε; Να φορτώνουμε τα πάντα στον εκάστοτε πρόεδρο και να αναζητούμε τον επόμενο σωτήρα; Καμία εκλογική διαδικασία, εφόσον δεν προηγηθεί μία πολιτική διαδικασία, δεν θα μας βγάλει από το σημερινό αδιέξοδο».
«Να συναντηθούμε στην κονίστρα των ιδεών και όχι στην πασαρέλα καλλιστείων προσώπων. Αυτός πρέπει να είναι ο γνώμονας της διαδικασίας»