Ένα σκληρό μήνυμα με αποδέκτη προφανώς τον Δήμαρχο Πυλαίας – Χορτιάτη, Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, ανήρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο υποψήφιος Δήμαρχος, επικεφαλής του συνδυασμού “Ορμή.Όραμα.Ομάδα”, Πάρης Τσογκαρλίδης.
Στο κείμενο, γίνεται λόγος για “στασίδια διατήρησης ισχύος”, για “νομή τιμαρίων εξουσίας”, για “έπαρση και αλαζονεία” και για “μεθόδους και πρακτικές, που το μόνο που εξυπηρετούν είναι η παραμονή στην καρέκλα”.
Ποιες είναι άραγε αυτές οι “πρακτικές” που οδήγησαν τον κ. Τσογκαρλίδη σε αυτή την οργισμένη αντίδραση; Όπως μαθαίνουμε από συνεργάτες του, “κάποιοι μάλλον εκνευρίστηκαν από την sold out εκδήλωση που διοργάνωσε στο Money Show και έσπευσαν να μιλήσουν ιδιαιτέρως με όποιον ήταν εκεί”…
Ολόκληρη η ανάρτηση του κ. Τσογκαρλίδη έχει ως εξής:
“Δημιουργός των μεγάλων έργων ή πρωταγωνιστής των μεγάλων συμβιβασμών;
-Η πολιτική είναι ή πρέπει να είναι, για όποιον αποφασίσει να την υπηρετήσει, ένας μαραθώνιος δράσης και προσφοράς, όχι ένα…στασίδι διατήρησης ισχύος και νομής τιμαρίων εξουσίας.
-Στη ρομαντική, δυστυχώς, προσέγγιση της πολιτικής, μπαίνεις και, καθώς τα δίνεις όλα υπηρετώντας τους ανθρώπους που σε επέλεξαν, ταυτόχρονα δείχνεις έτοιμος να αποχωρήσεις, όταν αισθανθείς ότι δεν έχεις να προσφέρεις πια.
-Στην άλλη προσέγγισή της, μπαίνεις στην πολιτική και παραμένεις, με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, ακόμη κι όταν νομοτελειακά δεν έχεις κάτι άλλο να δώσεις.
-Αν κάπου συναντάμε και τις δύο παραπάνω προσεγγίσεις, με πολύ χαρακτηριστικό μάλιστα τρόπο, είναι στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
-Με βάση την κοινή λογική, όταν έχεις το τιμόνι, όταν διοικείς έναν τόπο για 15, 20 ή 25 χρόνια, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα, το αποτέλεσμα είναι να έχεις στερέψει από σφρίγος, ιδέες, διάθεση προσφοράς.
– Δεν είναι κατακριτέο, ούτε παράδοξο. Το κατακριτέο και βλαπτικό συνάμα για τον τόπο, είναι να αρνείσαι να αποδεχθείς αυτόν τον φυσικό κανόνα και να επιχειρείς να τον ανατρέψεις, με μεθόδους και πρακτικές, που το μόνο που εξυπηρετούν είναι η παραμονή στην καρέκλα.
-Με μεθόδους που μετατρέπουν την ισχύ και την εξουσία, από μέσο παραγωγής έργου και βελτίωσης των συνθηκών ζωής των πολιτών, σε εργαλείο εξυπηρέτησης ατομικών φιλοδοξιών και επίτευξης του ενός και μοναδικού σκοπού, τη διατήρησή της.
– Όσο η κλεψύδρα της προσφοράς αδειάζει, τόσο το καλάθι της ιδιοτέλειας και του προσωπικού οφέλους γεμίζει. Αυτή είναι η χρονική στιγμή που ο υπεύθυνος πολιτικός οφείλει να σταματά. Διαφορετικά στρώνεται το έδαφος για την έπαρση και την αλαζονεία.
– Είναι η στιγμή που για να επιβιώσεις πολιτικά, από δημιουργός των μεγάλων έργων, μετατρέπεσαι σε πρωταγωνιστή των μεγάλων συμβιβασμών. Αντί να χαράσσεις στρατηγική για την υλοποίηση συλλογικών σχεδιασμών και οραμάτων για τους πολλούς, ασχολείσαι με τη διαχείριση των φιλοδοξιών των λίγων.
– Αντί με τις αποφάσεις και τις επιλογές σου να εξασφαλίζεις τη συνοχή και τη δικαιοσύνη της κοινωνίας, που σε έχει επιλέξει για ταγό, με μοίρασμα τίτλων, τιμαρίων και θώκων διοίκησης, διασφαλίζεις την ισορροπία της ομάδας με την οποία διοικείς.
– Δυστυχώς, αυτή η κατάσταση είναι παρούσα και στον τόπο μας.
Ως πότε;”
