ΝΔ: Παραδίδει τη βουλευτική έδρα του ο Σπύρος Πνευματικός

Ο Σπύρος Πνευματικός παραδίδει τη βουλευτική έδρα του στην Εύβοια, στη Νέα Δημοκρατία.

Πιο συγκεκριμένα, ο Σπύρος Πνευματικός με ανάρτησή του ευχαρίστησε όσους τον ψήφισαν, ωστόσο τόνισε ότι θα παραδώσει τη βουλευτική του έδρα «μετά τον θόρυβο και την ανησυχία που προξένησε σε συναθρώπους μου μια διαστρεβλωμένη ερμηνεία της επιστημονικής και ιατρικής μου υπόστασης με αφορμή μιαν ατυχή αποστροφή δημόσιας συνομιλίας μου, ξεκαθάρισα ότι δεν θα συνεχίσω τη θητεία μου στη Βουλή».

Η παράδοση της έδρας έρχεται μετά από τις δηλώσεις του για τους ασθενείς με καρκίνο, που είχαν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις.

Ειδικότερα, ο κ. Πνευματικός είχε προτείνει ”triage” προκειμένου να μειωθεί το κόστος στα νοσοκομεία και στο ΕΣΥ, δηλαδή διαλογή ασθενών και συγκεκριμένα καρκινοπαθών, στη λογική της αναλογίας «κόστους-οφέλους» (cost benefit ratio).

Ειδικότερα, σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ 100,3 ο κ. Πνευματικός είπε:

«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι “δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας”. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει;

Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πάει στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη γυναίκα μου στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει ήταν πραγματικά πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν… Ακούγεται λίγο κυνικό – Δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο».