Ελληνική Λύση: Κατέθεσε εκ νέου πρόταση για την ελληνική ΑΟΖ

Επανέρχεται η Ελληνική Λύση στην πρόταση για άμεση ανακήρυξη ΑΟΖ, με κατάθεση σχετικής πρότασης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. 

Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, η πρόταση της Ελληνικής Λύσης έχει ήδη διανεμηθεί στις κοινοβουλευτικές ομάδες και το κόμμα καλεί το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων να την υπερψηφίσουν.

«Η πρόταση της Ελληνικής Λύσης βασίζεται στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας βάσει του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Κάθε παρέκκλιση από το Διεθνές Δίκαιο με μειωμένες επήρειες κλπ, συνιστά απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων, άρα εθνική μειοδοσία», ξεκαθαρίζει.

Η πρόταση

Η πρόταση νόμου έχει τίτλο «Κήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μονομερώς, ελλείψει συμφωνίας με γειτονικά κράτη».

Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση, «στο νόμο 2289/1995 (ΦΕΚ Α΄ 27/8-2-1995), με τίτλο: «Αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και άλλες διατάξεις» και ειδικά στο πρώτο κεφάλαιο για την «Άσκηση των Δικαιωμάτων του Δημοσίου» άρθρο 2 παρ. 1 εδ. γ΄, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 156 παρ.1 του Ν.4001/2011 (ΦΕΚ Α 179/22.8.2011) αναφέρεται ότι: «Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ` ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».

Επομένως η χώρα μας έχει ήδη δια νόμου καθορίσει τη μέθοδο οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ ελλείψει συμφωνίας με άλλα γειτονικά κράτη. Και σε ότι αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αυτή έχει ήδη συντελεστεί με τις ανωτέρω διατάξεις, σε ότι δε αφορά την ΑΟΖ, αυτή έχει μεν οριοθετηθεί, αλλά μένει μόνο να κηρυχθεί επίσημα δια νόμου και να κατατεθούν συντεταγμένες στον ΟΗΕ.

Σημειώνεται δε ότι στη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982), την οποία έχει κυρώσει η χώρα μας από το 1995, αναφέρεται ρητά (Άρθρο 121) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η Υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές».

Η χρονική στιγμή

Όπω; επισημαίνει η Ελληνική Λύση στην αιτιολογική έκθεση, «η Τουρκία, σε αντίθεση με τη χώρα μας, αφενός έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, τόσο στον Εύξεινο Πόντο, όσο και στις νότιες ακτές της στη Μεσόγειο, ενώ απειλεί με casus belli τη χώρα μας, ακόμα και για την περίπτωση επέκτασης στο Ιόνιο Πέλαγος των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ., αφετέρου έχει οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στον Εύξεινο Πόντο, με την πρώην Σοβιετική Ένωση, με τη Βουλγαρία και με τη Ρουμανία. Τελευταία δε, επιχειρεί τετελεσμένα σε βάρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο με τη γνωστή πλην παράνομη συμφωνία της με τη Λιβύη».

Παράλληλα, προσθέτει: «επειδή λοιπόν, δεν έχουμε κάτι άλλο πλέον να περιμένουμε, καθόσον τα υπόλοιπα γειτονικά κράτη διστάζουν να προχωρήσουν μαζί μας σε διμερείς συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ, αν δεν θέλουμε να ενισχύσουμε με την παθητική μας στάση τη δημιουργία τετελεσμένων από την Τουρκία σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, πρέπει άμεσα να ενεργοποιήσουμε τις ανωτέρω διατάξεις, με τις οποίες οριοθετούνται υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ για τη χώρα μας και να προχωρήσουμε στην κήρυξη επίσημα δια νόμου ΑΟΖ για το σύνολο της ελληνικής Επικράτειας. Στη συνέχεια να χαραχθούν γραμμές βάσης από σημεία της ηπειρωτικής και νησιωτικής ακτογραμμής (ενότητα νησιωτικού – ηπειρωτικού εδάφους) με γεωγραφικές συντεταγμένες, οι οποίες θα απεικονιστούν σε χάρτη μεγάλης κλίμακας, αντίγραφο του οποίου θα κατατεθεί έγκαιρα στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.

Η ενέργεια αυτή είναι απαραίτητη και συμφέρουσα τώρα, πριν από τη σύναψη οιασδήποτε συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη (Ιταλία, Αλβανία, Κύπρο, Αίγυπτο, Λιβύη ,Τουρκία)»