Στη ΔΕΘ, οι τοπικοί φορείς απέτυχαν. Θα επιτύχει το Υπερταμείο;
Υπο νέο μοντέλο διοίκησης της ΔΕΘ ΑΕ αλλάζουν τοπικές ισορροπίες , όμως οι ευθυνες των προηγουμενων διοικησεων για τη στασιμότητα παραμένουν
Φάνης Ουγγρίνης
Σε νομοσχέδιο που συζητείται στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων προσδιορίζεται το νέο μοντέλο διοίκησης της ΔΕΘ ΑΕ. Πιο συγκεκριμένα, ορίζεται πως η εταιρεία θα διοικείται από επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, υπό τη συνδρομή Συμβουλευτικής Επιτροπής. Στο νέο αυτό όργανο θα εκπροσωπούνται όσοι τοπικοί φορείς συμμετείχαν στο διοικητικό σχήμα εκ του καταστατικού. Αν και είχε ήδη γνωστοποιηθεί από τον πρωθυπουργό στους ενδιαφερόμενους, η εν λόγω ρύθμιση προκάλεσε αντιδράσεις.
Πάγια πρακτική του Υπερταμείου είναι να διορίζει σχετικά ολιγομελείς διοικήσεις, στελεχωμένες όσο το δυνατόν πιο τεχνοκρατικά, κάτι που δεν ίσχυε για το έως τώρα σχήμα. Επίσης, παγίως επιδιώκει να ασκεί σφιχτή εποπτεία στις επιχειρήσεις ιδιοκτησίας του, στόχος πολύ δύσκολα εφικτός όταν οι εποπτευόμενοι είναι αιρετοί. Με απλά λόγια, με την υπό συζήτηση ρύθμιση το Υπερταμείο δεν στρέφεται κατά της Θεσσαλονίκης και του λαού της. Απλώς ακολουθεί την πεπατημένη, αντιμετωπίζοντας τη ΔΕΘ σαν οποιαδήποτε ΑΕ του χαρτοφυλακίου του.
Ομολογουμένως, για τη Θεσσαλονίκη η ΔΕΘ δεν είναι μια οποιαδήποτε ΑΕ. Είναι ταυτοτικό και οικονομικό στοιχείο της, αλλά και της υπόλοιπης Κεντρικής Μακεδονίας. Συνεπώς, οι δηλώσεις τοπικών παραγόντων, πως πλέον σχεδόν… υφαρπάζεται ο εκθεσιακός φορέας, σίγουρα θα βρουν ανταπόκριση από τμήματα της τοπικής κοινωνίας. Κυρίως από το τμήμα εκείνο που ζητούσε παραμονή στο κέντρο, διότι αλλιώς “οι Αθηναίοι θα μας πάρουν και την Έκθεση”.
Δυστυχώς, οι ίδιοι τοπικοί παράγοντες και οι προκάτοχοί τους φέρουν βαρύτατη ευθύνη για την κατάληξη των πραγμάτων. Υπό τη δική τους εποπτεία και διοίκηση η Έκθεση ξέπεσε σε κρατικοδίαιτο τριτοκοσμικό γιουσουρούμ, δίχως ρεαλιστική αναπτυξιακή στρατηγική, δίχως πρωτοβουλίες με φαντασία, δίχως καινοτομία στο αντικείμενο. Υπό τη δική τους εποπτεία και διοίκηση το “Μακεδονία” παραχωρήθηκε σαν κοινό περιφερειακό αεροδρόμιο, χωρίς να επιδιωχθεί η αναβάθμισή του σε ευρωπαϊκό hub. Υπό τη δική τους εποπτεία και διοίκηση προωθήθηκε ως… μονόδρομος η -ευτυχώς απορριφθείσα- φαραωνική ανάπλαση, που θα επιβάρυνε τον αστικό ιστό με περισσότερο μπετόν, θα ανέτρεπε την ομαλή λειτουργία της αγοράς εις βάρος πολλών μικρών επιχειρήσεων και θα υπονόμευε τις προοπτικές άλλων, ίσως πιο απαραίτητων, έργων.
Με απλά λόγια, ακριβώς όταν οι τοπικοί φορείς έπρεπε να ορθώσουν ανάστημα απέναντι σε ένα έργο περισσότερο βλαβερό παρά ωφέλιμο, σιώπησαν ή -ακόμη χειρότερα- συναίνεσαν με ενθουσιασμό. Αν και σήμερα δηλώνουν ευτυχείς για την πρωθυπουργική επιλογή, είναι γνωστά και τα εγκωμιαστικά τους σχόλια για την αρχική πρόταση, και οι γκεμπελικές τακτικές από πρόσωπα του περιβάλλοντός τους εναντίον όσων διαφωνούσαν με τον παραλογισμό.
Οι τοπικοί φορείς όντως χάνουν –επίσημα– το προνόμιο να ελέγχουν ολοκληρωτικά τη ΔΕΘ ΑΕ. Επίσημα, επειδή στην πραγματικότητα ποτέ δεν το είχαν. Ωστόσο, τους προσφέρεται η δυνατότητα να επηρεάσουν το μέλλον της μέσα από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Λέγεται πως οι επικεφαλής των εν λόγω φορέων σκόπευαν να συμμετέχουν αυτοπροσώπως στο ΔΣ και όχι δι αντιπροσώπων, όπως συνηθιζόταν. Εφόσον όντως τους ενδιαφέρει το αύριο της Έκθεσης, καλούνται να το αποδείξουν μέσα από αυτό το καινούργιο όργανο. Όσο για την κυβέρνηση, και αυτή καλείται να αποδείξει πόσο σοβαρά βλέπει την όλη περιοχή και τον θεσμό, μέσα από τη νέα σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου.