Πάρκα τσέπης και τολμηρές λύσεις για πράσινες πόλεις

Στην Αθήνα συναντούμε μεγάλους κήπους, σχεδιασμένους κάποτε για μια πόλη λίγων εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων. Ωστόσο οι ανάγκες της δεν έχουν πάψει να αυξάνονται. Το κράτος λοιπόν επενδύει, δίνοντας πρόσφατα 370 εκατ. € στην Περιφέρεια Αττικής για ανάπλαση του Φαληρικού Δέλτα.

Η Θεσσαλονίκη, σαφώς πιο τσιμεντένια, διψάει για πράσινο. Άλλωστε φάνηκε από την έντονη δημόσια συζήτηση γύρω από την ανάπλαση της ΔΕΘ. Πιθανές λύσεις; Η “παρκοποίηση” μέρους του Σέιχ Σου, το άνοιγμα περισσότερων στρατοπέδων, και τα λεγόμενα πάρκα τσέπης.

Ειδικά τα τελευταία προσφέρουν απροσδόκητες ανάσες: μικρές, παρατημένες γωνιές μετατρέπονται από σκουπιδότοπους σε τόπους αναψυχής. Σε χώρους επαφής με τη φύση και τους συνανθρώπους. Συνήθως είναι πολύ μικρότερα του στρέμματος, αλλά δεν παύουν να είναι πολύτιμα. Βελτιώνουν το μικροκλίμα και την καθημερινότητα με τρόπο ανεπιτήδευτο.

Ωστόσο δεν επαρκούν. Δεν μπορούν να αλλάξουν ριζικά το τοπίο σε γειτονιές πνιγμένες στο μπετό. Στην Άνω Πόλη σίγουρα βοηθούν. Γύρω από την Εγνατία, πολύ λιγότερο.

Αντί να επιβαρύνουμε κι άλλο τον ιστό της πόλης, χρειαζόμαστε θάρρος. Δυναμικές κινήσεις. Κατεδαφίσεις πολυκατοικιών σε γειτονιές πλέον δυστοπικες, όπως αυτές πάνω από την Κασσάνδρου ή μεταξύ Κων/νου Καραμανλή και Βασ.Όλγας. Μόνο έτσι θα προκύψουν μεγάλοι πνεύμονες, βιώσιμοι και ουσιαστικοί.

Τα εμπόδια δεν είναι τεχνικά. Αν συνεξεταστούν τα ποικίλα οφέλη, δεν είναι καν οικονομικά. Είναι πρωτίστως πολιτικά. Δυστυχώς λείπουν η αναγκαία φαντασία και τόλμη.