Μονόπλευρες μεταρρυθμίσεις

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ φυσικά δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Παρόμοια φαινόμενα ασυδοσίας έχουμε δει σε πολεοδομίες, σε ΟΤΑ, σε εφορίες, και σε κρατικούς διαγωνισμούς. Συνέβησαν πολλά μετά το 2010, μα το Δημόσιο εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως λάφυρο από τους εκάστοτε κυβερνώντες.

Η υπόθεση του αμαρτωλού οργανισμού αποτελεί ακόμη μια περίπτωση ελλιπούς λογοδοσίας και ελέγχου, έργο του γνωστού βαθέος κράτους σε αγαστή συνεργασία με πολιτικάντηδες. Παρά το μεταρρυθμιστικό προφίλ της, η κυβέρνηση δυστυχώς διατήρησε αυτό τον πελατειακό μηχανισμό.

Το σκάνδαλο μας βοηθά να κατανοήσουμε γιατί η Ελλάδα αδυνατούσε επί δεκαετίες να αποκτήσει κτηματολόγιο, αποτύπωση δασών και χάρτες βοσκοτόπων • γιατί η Δικαιοσύνη όλο μεταρρυθμίζεται και όλο μένει ίδια • γιατί οι ηλεκτρονικές προμήθειες εφαρμόστηκαν μετά από έξωθεν πιέσεις • γιατί η ψηφιοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών ακόμη και τώρα προχωρά επιλεκτικά • γιατί η Παιδεία δεν αναμορφώνεται προς όφελος των μαθητών και φοιτητών • γιατί, τελικά, δεν υπάρχει κανένας τομέας του κρατικού μηχανισμού που να μην έχει λειτουργήσει, έστω και για λίγο, ως μέσο εξαγοράς ψήφων.

Η αλόγιστη σπατάλη, οι μαϊμού επιδοτήσεις, η υποταγή του εθνικού συμφέροντος στο κομματικό μας οδήγησαν στα μνημόνια, με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να πληρώνουν το τίμημα ακόμη και σήμερα. Επτά χρόνια μετά τη λήξη της κρίσης, οι συνέπειες της εξακολουθούν να βασανίζουν τις μη διαπλεκόμενες ΜΜΕ, δηλαδή όσες δεν έχουν την προνομιακή μεταχείριση των…πελατών του ΟΠΕΚΕΠΕ. Μικρότερα εμπορικά και εργοστάσια κλείνουν, ενώ τα υγιή μεγάλα αλλάζουν χέρια. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, η αγορά είναι πια αγνώριστη, με τα μικρά καταστήματα να μένουν ξενοίκιαστα ακόμη και στους -μόνο τρεις πια- εμπορικούς δρόμους.

Τεκμήρια, κάρτα εργασίας, διασταυρώσεις, αυστηρότερο κανονιστικό πλαίσιο: πλέον το κόστος των μεταρρυθμίσεων ουσιαστικά αφαιρείται από το -εκ νέου συρρικνωμένο- διαθέσιμο εισόδημα μικρών επιχειρηματιών και αυτοαπασχολούμενων μα και των υπαλλήλων τους, διότι αυτοί απλώς δεν διαθέτουν τις δυνατότητες φοροδιαφυγής των μεγάλων ομίλων. Πρόκειται για τους ομίλους εκείνους που συχνά ευθύνονται και για τη χειραγώγηση των τιμών στα βασικά καταναλωτικά είδη.

Από την πλευρά της όμως τι κάνει η κυβέρνηση ώστε να μοιραστούν τα βάρη πιο δίκαια; Δημοσιεύει λίστες οφειλετών που συχνά πάσχουν από αντικειμενική αδυναμία πληρωμής, και εξαρθρώνει τη μαφία των λουκουμάδων. Και φυσικά μιλά όμορφα.