Μια νέα αστυνομική ομάδα και το πάθος του ΥΠΡΟΠΟ για αρκτικόλεξα

Από τη ΔΑΟΕ μέχρι τις ΟΠΠΙ και την ΟΔΟΣ: πολλές "μάχιμες" αστυνομικές δυνάμεις, αλλά το κοινό έγκλημα παραμένει ατιμώρητο

Μια νέα αστυνομική ομάδα και το πάθος του ΥΠΡΟΠΟ για αρκτικόλεξα

Την επικείμενη ανάπτυξη ένστολων εξειδικευμένων αστυνομικών μέσα σε καταυλισμούς Ρομά ανακοίνωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Σύμφωνα με τον κ. Χρυσοχοΐδη, «Το μήνυμα είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά θέμα αποφυγής του νόμου», ενώ προσέθεσε: «Αυτή η ανοχή που υπήρχε για χρόνια και που για μένα είναι ακατανόητη, αυτή πρέπει να πάρει τέλος».

Αντιδράσεις από τους Ρομά για την εγκατάσταση αστυνομικών στους οικισμούς τους

Ανοχή όντως υπάρχει, και μάλιστα σχεδόν απροκάλυπτη. Τη βλέπουμε καθημερινά, απέναντι σε μικρά μα όχι αδιάφορα παραπτώματα, μακριά από τις γειτονιές που πρόκειται να τεθούν υπό… ασφυκτική επιτήρηση. Κραυγαλέες παραβιάσεις του ΚΟΚ, κυκλώματα επαγγελματικής επαιτείας και παράνομοι ρακοσυλλέκτες είναι οι πιο συνηθισμένες όψεις του φαινομένου.

Περιοδικά δημοσιευόμενα στοιχεία του ΥΠΡΟΠΟ τεκμηριώνουν το κοινό μυστικό: άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως Ρομά φέρονται να ευθύνονται για δυσανάλογα υψηλό αριθμό εξαπατήσεων, κλοπών και ληστειών, ενώ σταδιακά… ανεβαίνουν πίστες ως προς τις παράνομες δραστηριότητες.

Ασχέτως ποια είναι τα βαθύτερα αίτια αυτής της συμπεριφοράς μελών της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας, το φαινόμενο δεν μπορεί να διαιωνίζεται. Η παιδεία αργεί να αποδώσει καρπούς, και η βελτίωση στους δείκτες εγκληματικότητας δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με καρότο· δυστυχώς χρειάζεται και ραβδί.

Παραμένει όμως το ακανθώδες ζήτημα των χαμηλών ή και ανύπαρκτων ποινών. Κάποτε θα πρέπει να διευκρινιστεί πώς κατανέμεται η σχετική ευθύνη μεταξύ του νομοθέτη, των δικαστηρίων και φυσικά της ίδιας της ΕΛΑΣ  –κυρίως της εκ μέρους της μεθόδου συλλογής αποδεικτικών στοιχείων.

Ας μείνουμε όμως λίγο παραπάνω στην ΕΛΑΣ. Όπως ανακοινώθηκε, την αστυνόμευση θα αναλάβει νέα «μάχιμη» δύναμη (όρος μάλλον υποτιμητικός για το υπόλοιπο σώμα), υπαγόμενη στο… ελληνικό FBI. Έτσι αρέσκεται το Υπουργείο να αποκαλεί τη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος (ΔΑΟΕ). Με απλά λόγια, αστυνομικοί που κανονικά ασχολούνται με πολύπλοκες υποθέσεις και ατελείωτες ώρες παρακολουθήσεων, θα παίξουν ρόλο που κανονικά ανήκει στην ΥΜΕΤ (Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης) ή έστω στην ΟΠΚΕ (Ομάδα Πρόληψης και Καταστολής της Εγκληματικότητας). Απομένει να φανεί αν η ΔΑΟΕ θα παραμείνει εξίσου παραγωγική στη βασική της αποστολή.

Κι αφού αναφερθήκαμε σε αρκτικόλεξα, ας μην ξεχνάμε τις ΟΠΠΙ, τις πολυσυζητημένες Ομάδες Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, που θα απάλλασσαν τα ΑΕΙ από καταλήψεις και τραμπουκισμούς. Επίσης, την -πολιτικά ορθή- Ομάδα Διαχείρισης και Οριοθέτησης Συναθροίσεων (ΟΔΟΣ), δηλαδή αγόρια και κορίτσια με γαλάζια μπλουζάκια, που τοποθετούνται ανάμεσα σε διαδηλωτές και ΜΑΤ. Και έτσι συνειρμικά θυμόμαστε τη μη εφαρμογή του Νόμου Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις, σκοπός του οποίου ήταν να πάψει η ταλαιπωρία των πολλών από πορείες με ασήμαντη συμμετοχή.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι οι ελληνικές αρχές δεν διαθέτουν μόνο τον μεγαλύτερο αναλογικά αριθμό αστυνομικών οργάνων στην ΕΕ. Αποδεικνύονται και ιδιαίτερα εφευρετικές στη δημιουργία νέων αρκτικόλεξων, για υπηρεσίες που -τουλάχιστον φαινομενικά- μοιάζουν να καλύπτουν παραπλήσιες ανάγκες, αν όχι ακριβώς τις ίδιες. Υπηρεσίες που συχνά καταλήγουν στα αζήτητα, μα ενδιάμεσα αποκτούν ιεραρχικές δομές και αξιώματα. Ο βαθμός αποτελεσματικότητάς τους απέναντι σε ό,τι πονάει τον μέσο Έλληνα, στο κοινό έγκλημα, μας είναι οδυνηρά γνωστός.