Η Ευρώπη σε αδιέξοδο: Μεταναστευτικό, ατολμία και γεωπολιτικά παιχνίδια
Ανεπιθύμητη η ΕΕ στη Λιβύη, ανεξέλεγκτες οι ροές στα ευρωπαϊκά σύνορα, ανίσχυρες οι ευρωπαϊκές αρχές: όταν η πολιτική ορθότητα γίνεται αυτοχειρία.
Ανεπιθύμητη η ΕΕ στη Λιβύη, ανεξέλεγκτες οι ροές στα ευρωπαϊκά σύνορα, ανίσχυρες οι ευρωπαϊκές αρχές: όταν η πολιτική ορθότητα γίνεται αυτοχειρία.
Ήλθαν, δεν είδαν κανέναν, και απήλθαν ντροπιασμένοι. Χθες η ενωσιακή αντιπροσωπεία για θέματα μετανάστευσης διατάχθηκε από τον πολέμαρχο Χαφτάρ να εγκαταλείψει άμεσα το λιβυκό έδαφος ως ανεπιθύμητη, και η Γηραιά Ήπειρος υπέστη ακόμη μία συμβολική ήττα.
Οι αλλεπάλληλες αποβιβάσεις αρχίζουν να θυμίζουν την αντίστοιχη κρίση του 2016, με μια θεμελιώδη διαφορά: τώρα δεν μετακινούνται πρόσφυγες εξαιτίας πολεμικών συγκρούσεων σε Συρία, Ιράκ και Αφγανιστάν. Τώρα μετακινούνται κυρίως άνθρωποι σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, δηλαδή μετανάστες. Και δεδομένου ότι εισέρχονται χωρίς να τηρούν τις νόμιμες διαδικασίες, χαρακτηρίζονται παράνομοι μετανάστες. Άλλωστε η εικόνα εκατοντάδων νεαρών ανδρών και απειροελάχιστων γυναικόπαιδων πολύ δύσκολα θυμίζει προσφυγιά.
Εκτός από εδώ, το φαινόμενο έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις σε Μάλτα, Ισπανία και Ιταλία, με την ύφεση των προηγούμενων ετών να αποτελεί παρελθόν. Οι χωρίς εμφανή πολιτική ή περιβαλλοντική αιτία μετακινήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι ανθρώπινες ροές αυξομειώνονται ανάλογα με τις διαθέσεις εξωτερικών παικτών. Οι παίκτες αυτοί επιδιώκουν συγκεκριμένα ανταλλάγματα από επιμέρους ευρωπαϊκά κράτη, ή και από ολόκληρη την ΕΕ. Εκμεταλλεύονται συστηματικά την ατολμία της Ευρώπης να ελέγξει επιτυχημένα τη μετανάστευση επ’ ωφελεία της ίδιας μα και εκατομμυρίων αναξιοπαθούντων του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Στις δικές μας ακτές λοιπόν καταφθάνουν και κατόπιν “χάνονται” άτομα χωρίς διαβατήρια αλλά με καλά κινητά, για τα οποία οι αρχές γνωρίζουν ελάχιστα. Είναι γνωστό ότι τα κυκλώματα διακινητών προτρέπουν σε καταστρατήγηση της υφιστάμενης νομοθεσίας, με αποτέλεσμα την εκμετάλλευση βασικών ανθρωπιστικών ιδεωδών. Εκμετάλλευση που αναπόφευκτα οδηγεί σε ενστικτώδη κοινωνική δυσαρέσκεια, που με τη σειρά της υποδαυλίζει το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία.
Ταυτόχρονα, η περιοχή μας περιφέρονται βετεράνοι των πρόσφατων πολέμων σε Αφρική και Ασία, στους οποίους προστίθενται κοινοί ποινικοί. Όλοι μαζί συνιστούν δυνητική απειλή για τη δημόσια ασφάλεια, ως εγκληματίες ή ως ξένα ενεργούμενα. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, άπαντες προωθούνται στην ηπειρωτική Ελλάδα. Με απλά λόγια, απλώς χώνουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί.
Όπως αντίστοιχες ευρωπαϊκές υπηρεσίες, η ΕΥΠ, το ΛΣ, η ΕΛΑΣ και οι ΕΔ δείχνουν αδύναμες να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το πρόβλημα. Η αδυναμία τους οφείλεται στην τυπολατρική τήρηση ξεπερασμένων ορθοπολιτικών κανόνων. Κατά συνέπεια, τα αρμόδια όργανα περιορίζονται σε ακαδημαϊκές διαπιστώσεις και σε κούφιες απειλές όταν απαιτείται αποφασιστική δράση. Η Γηραιά΄Ηπειρος αυτοκτονεί φλυαρώντας.