Το πριν και το μετά μιας δημόσιας βρύσης 100 ετών στη Θεσσαλονίκη (ΦΩΤΟ)

Δεν ξέρω πόσοι από μας είμαστε ικανοί να σηκωθούμε από τον καναπέ στον ελεύθερο χρόνο μας για να πάμε να ρίξουμε δουλειά για έναν κοινό σκοπό. Καλοί στη θεωρία, αλλά στην πράξη, κάπου το χάνουμε. 

Θαυμάζουμε όμως όλοι το αποτέλεσμα, ιδίως όταν αυτό έρχεται μετά από μεγάλη προσπάθεια και επιμονή. Να ένα παράδειγμα, για το οποίο ίσως θα έπρεπε να βοηθήσουν και φορείς, εκτός από το Σωματείο Εργαζομένων της ΕΥΑΘ, που βοήθησε ως σωματείο:

Μετά τη διάνοιξη – ολοκλήρωση της περιφερειακής οδού, μια παλιά βρύση στην περιοχή Κρυονερίου, 50 μέτρα πιο πάνω από το πάρκο Κρυονερίου στην Τούμπα, «θάφτηκε» στη λάσπη, αφου βρίσκονταν μέσα στο ρέμα Κρυονερίου με το σημείο να είναι απροσπέλαστο καθώς «σκεπάστηκε» από τη γέφυρα της Περραιβού.

Πρόκειται για την πηγή στο δάσος Κρυονερίου, μία πηγή ενός αιώνα, που οι περίοικοι γνώριζαν την ύπαρξή της και βρήκαν την ευκαιρία να την αναδείξουν, μετά την καθαίρεση της γέφυρας.

«Το γνωρίζουν άραγε όλοι πως η βρύση αυτή είναι ενός αιώνα;  Και έπειτα από τόση ιστορία βυθίστηκε στην λάσπη μετά την ολοκλήρωση της περιφερειακής οδού. Αφού φρόντισε για το ξεμπάζωμά της το Σωματείο Εργαζομένων της ΕΥΑΘ κάποιους μήνες πριν, με ελάχιστους εθελοντές αλλά πολλή ενέργεια την περασμένη Κυριακή είδε ξανά το φως του ήλιου. Έχει γίνει αίτημα εκ νέου στον Δήμο Θεσσαλονίκης ώστε σε συνεργασία με την ΕΥΑΘ να υδροδοτηθεί. Με λίγη ακόμη δουλίτσα και ξεσκόνισμα θα μπορούμε και πάλι να χαρούμε και να δροσιστούμε στην… αιωνόβια βρύση Κρυονερίου! Ευχαριστούμε πολύ όλους τους εθελοντές!».

Αυτό είναι το μήνυμα της Πρωτοβουλίας κατοίκων Κρυονερίου – Άνω Τούμπας για τον καθαρισμό και ανάδειξη της βρύσης της γειτονιάς τους! «Αναμένουμε την σύνδεση του νερού απο τον Δήμο Θεσσαλονίκης ώστε να την αξιοποιήσουν οι περιπατητες του Σέιχ Σου», προσθέτουν και ευχαριστούν και τους εργαζόμενους του Σωματείου της ΕΥΑΘ.

Αποτέλεσμα;

Δείτε το πώς ήταν πριν η βρύση αυτή των 100 ετών:

Και δείτε πώς έγινε τώρα: 

Το ωραιότερο βέβαια είναι ότι και το πάρκο Κρυονερίου, στα 50 μέτρα πιο κάτω, είχε εγκαταλειφθεί και κινδύνευε μάλιστα με… τσιμεντοποίηση, και διασώθηκε χάρη στην επιμονή των κατοίκων της περιοχής, που έτρεξαν σε δημοτικά συμβούλια, έψαξαν έγγραφα, κινητοποιήθηκαν. Επέμειναν. Ασχολήθηκαν. Και τα κατάφεραν.