Στον αστερισμό των Τραμπ και Πούτιν

Ίσως τελικά αυτή να είναι η μεγάλη αλήθεια της εποχής μας: τα πρωτόκολλα, τα χαμόγελα, οι γκριμάτσες και οι γαστρονομικές λεπτομέρειες έχουν περισσότερη πέραση από τις ίδιες τις αποφάσεις.

Η Άνκορατζ, η παγωμένη γωνιά της Αλάσκας, βρέθηκε προχθές στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος. Όχι για κάποιο ιστορικό ορόσημο ειρήνης, αλλά για το υπερθέαμα που στήθηκε γύρω από τη συνάντηση Τραμπ – Πούτιν. Κόκκινο χαλί, στρατιωτική βάση, καλοστημένα χαμόγελα και δηλώσεις σε ρυθμό prime time. Αν κάποιος περίμενε ουσία, μάλλον απογοητεύτηκε· αν όμως ζητούσε κοσμικότητες, βρήκε θησαυρό.

Συνάντηση Τραμπ-Πούτιν: «Πρόοδος» χωρίς επίτευξη συμφωνίας για εκεχειρία στην Ουκρανία – Ως «εποικοδομητική» και «παραγωγική» χαρακτήρισαν τη συνομιλία οι δύο ηγέτες

Ο Τραμπ και η τέχνη του σόου

Ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε όπως τον ξέρουμε: γεμάτος αυτοπεποίθηση, σαν σταρ σε δική του παραγωγή. Μίλησε για «συμφωνίες που έρχονται», για «μεγάλη δύναμη» της Ρωσίας και για την ανάγκη η Ουκρανία να «βρει έναν δρόμο». Ήταν ο γνώριμος Τραμπ: δραματικός, τηλεοπτικός, περισσότερο performer παρά διαπραγματευτής.

Ο Πούτιν, ο ψυχρός συμπρωταγωνιστής

Απέναντί του, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έπαιξε τον ρόλο που κατέχει άριστα: τον ψυχρό, ανέκφραστο ηγέτη που δεν αποκαλύπτει τίποτα. Καμία δέσμευση, μόνο υπαινιγμοί. Για τον ίδιο, το γεγονός και μόνο ότι μοιράστηκε το κάδρο με τον Αμερικανό πρόεδρο ήταν μια νίκη επικοινωνίας. Σαν να λέει: «Η εικόνα μιλάει από μόνη της».

Ζελένσκι: «Θα συναντηθώ με τον Τραμπ»

Τι έμεινε περισσότερο; Οι κοσμικές λεπτομέρειες

Το μενού με φιλέ μινιόν και κρεμ μπρουλέ που… διέρρευσε από ξεχασμένο εκτυπωτή και τελικά δεν σερβιρίστηκε ποτέ.

Η επιστολή της Μελάνια Τραμπ που μιλούσε για «το μελωδικό γέλιο των παιδιών», πιο κοντά σε lifestyle στήλη παρά σε διπλωματικό κείμενο.

Ο Σεργκέι Λαβρόφ με φούτερ «СССР», μια ειρωνική πινελιά που έγινε viral πριν καν κλείσει η συνάντηση.

Η ουσία; Εκτός κάδρου

Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν άλλαξε. Ουδεμία εκεχειρία, ουδεμία σαφής συμφωνία, καμία πρόοδος στα ανοιχτά ζητήματα. Όλα έμειναν όπως πριν· μόνο οι φωτογραφίες γέμισαν τα πρωτοσέλιδα.

Πριν από τη σύνοδο Τραμπ-Πούτιν, ευρωπαϊκή διπλωματική πίεση, ρωσική προέλαση

Η γοητεία του θεάματος

Ίσως τελικά αυτή να είναι η μεγάλη αλήθεια της εποχής μας: τα πρωτόκολλα, τα χαμόγελα, οι γκριμάτσες και οι γαστρονομικές λεπτομέρειες έχουν περισσότερη πέραση από τις ίδιες τις αποφάσεις. Τα διεθνή ΜΜΕ ασχολήθηκαν περισσότερο με το πώς προφερόταν το όνομα «POO-tihn», παρά με το γιατί δεν υπήρξε καμία ουσιαστική εξέλιξη για τον πόλεμο.

Ο κόσμος αποχώρησε χορτασμένος από εικόνα, αλλά πεινασμένος από περιεχόμενο. Και κάπως έτσι, η συνάντηση της Αλάσκας έμεινε στην ιστορία όχι ως βήμα ειρήνης, αλλά ως ακόμη ένα καλοστημένο κοσμικό event.