Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ: Η Ώρα της Δικαιοσύνης και το Βάρος της Ατιμωρησίας
Δεν γίνεται για το σημερινό σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, τα κόμματα να συζητούν για το καλαμπόκι και τους συνεταιρισμούς της δεκαετίας του '80.
Δημήτρης Συρμάτσης
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελεί μία ακόμη θλιβερή υπενθύμιση της διαχρονικής παθογένειας που μαστίζει τον δημόσιο βίο της χώρας μας. Η νέα υπόθεση διαφθοράς αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη για διαφάνεια, λογοδοσία και, κυρίως, απονομή δικαιοσύνης.
Το πολιτικό σύστημα πρέπει να δει την υπόθεση ως μια χρυσή ευκαιρία. Δεν μπορεί και αυτό το σκάνδαλο να αντιμετωπιστεί όπως τα προηγούμενα. Οι σοβαρότατες παρατυπίες και οι ποινικές ευθύνες στην διαχείριση των κοινοτικών πόρων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ξεκάθαρες στην δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Το γεγονός ότι η δικογραφία αφορά και πολιτικά πρόσωπα προσδίδει στην υπόθεση μία ιδιαίτερη βαρύτητα. Δεν πρόκειται απλώς για την κακοδιαχείριση χρημάτων, αλλά για την υπονόμευση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς και την απαξίωση της ίδιας της δημοκρατίας.
Η ελληνική κοινωνία έχει κουραστεί να παρακολουθεί σκάνδαλα να εκτυλίσσονται, με τους υπεύθυνους να παραμένουν συχνά ατιμώρητοι. Η απαίτηση για δικαιοσύνη είναι πλέον πιο ισχυρή από ποτέ. Και όσον αφορά το πρόστιμο των 400+ εκ ευρώ. Είναι αδιανόητο να πληρώνουν για τις ατασθαλίες και τις παραλείψεις κάποιων “επιτήδειων” και “πονηρών” πάλι οι Έλληνες φορολογούμενοι. Αυτό το επαναλαμβανόμενο σενάριο όχι μόνο επιβαρύνει οικονομικά τη χώρα, αλλά και ενισχύει το αίσθημα της αδικίας και της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος.
Το πιο καταστροφικό, ωστόσο, είναι οι «συμψηφισμοί» που συχνά επιχειρούνται από τα πολιτικά κόμματα. Σε μία προσπάθεια να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες ή τα λάθη προηγούμενων κυβερνήσεων, επιχειρούνται συγκρίσεις και αντιπαραθέσεις που στην ουσία συσκοτίζουν την πραγματικότητα και οδηγούν σε μία ατέρμονη στροφή σε έναν φαύλο κύκλο ατιμωρησίας. Δεν γίνεται για το σημερινό σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, τα κόμματα να συζητούν για το καλαμπόκι και τους συνεταιρισμούς της δεκαετίας του ’80.
Μοιάζει να ζούμε και πάλι τη μέρα της μαρμότας και το αποτέλεσμα να είναι πάντοτε το ίδιο: κανένας πολιτικός δεν καταδικάζεται, κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, και η αίσθηση της πλήρους ατιμωρησίας εδραιώνεται.
Η περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ πρέπει να αποτελέσει σημείο καμπής. Η ελληνική Δικαιοσύνη, ανεπηρέαστη από πολιτικές σκοπιμότητες και πιέσεις, να δράσει άμεσα και αποτελεσματικά. Πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος κάθε πτυχή της υπόθεσης, να αποδοθούν ευθύνες σε όλους τους εμπλεκόμενους, ανεξαρτήτως θέσης ή πολιτικής προέλευσης, και να επιβληθούν οι προβλεπόμενες ποινές. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς και να σταλεί ένα σαφές μήνυμα ότι η διαφθορά και η κακοδιαχείριση δεν θα γίνονται πλέον ανεκτές.
Είναι ώρα η πολιτική ηγεσία να αναλάβει τις ευθύνες της. Να αφήσει τη Δικαιοσύνη να επιτελέσει το έργο της απρόσκοπτα και να πάψει να υιοθετεί τακτικές συμψηφισμών που οδηγούν στην ατιμωρησία. Η Ελλάδα, και κυρίως οι Έλληνες πολίτες, αξίζουν ένα κράτος δικαίου, όπου η διαφάνεια είναι ο κανόνας και η δικαιοσύνη απονέμεται χωρίς εξαιρέσεις. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μία ακόμη ευκαιρία να αποδείξουμε, ως χώρα, ότι μπορούμε να ξεφύγουμε από τις παθογένειες του παρελθόντος και να χτίσουμε ένα καλύτερο, πιο δίκαιο μέλλον.