«Προπονητοφαγία», το εθνικό μας σπορ

Δεν πέρασε πάρα λίγος καιρός από την ημέρα, που γράφαμε στο TheOpinion για την… δίχως λόγο απαξίωση στα πρόσωπα των Στέφανου Τζίμα και Μπάμπη Κωστούλα, δύο παιδιών που έκαναν νωρίς το «άλμα» για τον «μαγικό κόσμο» της Premier League.

Ξεκίνησαν τα εγχώρια πρωταθλήματα και ήδη άρχισε και η… εγχώρια απαξίωση. Παίκτες, πρόεδροι, τεχνικοί διευθυντές, ουδείς δεν… γλιτώνει. Αλλά ένας είναι ο «αγαπημένος» των Ελλήνων. Προπονητής. Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω ψάξει, αλλά πιθανότατα να είμαστε η χώρα με τις κατά μέσο όρο περισσότερες απολύσεις προπονητών στον κόσμο ανά έτος.

Εθνικό μας σπορ η «προπονητοφαγία». Έχει γίνει συνήθεια ακόμη και στις χαμηλότερες κατηγορίες.

Μετά από μόλις μία αγωνιστική, ο Ηρακλής ανακοίνωσε το διαζύγιο με τον Μπάμπη Τεννέ. Πριν το 2-2 με τον Αστέρα Β’, δεν ήξεραν ποιες είναι οι δυνατότητες-αδυναμίες του έμπειρου προπονητή; Έπρεπε να χαθεί ακόμη ένα καλοκαίρι για να διαπιστωθεί; Αντίστοιχα και στον Παναθηναϊκό, που το καλοκαίρι έμεινε ο Ρουί Βιτόρια, ωστόσο υπήρχε από νωρίς ένα… περίεργο κλίμα, σε περίπτωση που έρθουν «γκέλες» νωρίς, κάτι που όντως έγινε. Το ίδιο και στον Άρη, ο οποίος με ένα ολοκαίνουριο ρόστερ ίσως περίμεναν να… πετάει φωτιές κατευθείαν. Σίγουρα δεν χρειάζεται ρόστερ που «πετάει φωτιές» για να αποκλείσεις την Αράζ, αλλά εκεί φαίνεται και στο κατά πόσο στηρίζεις το οικοδόμημα που δημιουργείς με συνεχείς προσθαφαιρέσεις.

Τις περισσότερες φορές, αυτές τις κινήσεις το ποδόσφαιρο τις… τιμωρεί. Εκτός και αν όλοι νομίζουν πως θα κάνουν ότι και ο Ολυμπιακός που άλλαξε 4 προπονητές, 50 παίκτες και πήρε το Conference. Αυτά γίνονται μία στο… εκατομμύριο.

Για παράδειγμα, η Λίβερπουλ μάλλον δεν ήξερε που άφησε τόσα χρόνια τον Κλοπ και στη συνέχεια δεν σταματιόταν ούτε με… κόκκινο φανάρι. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός που λέει και η παροιμία και στο ποδόσφαιρο ισχύει. Αρκεί να υπάρχει η πίστωση του και όχι στην πρώτη-δεύτερη «στραβή» όλα -ξανά- από την αρχή.

Υ.Γ Προφανώς και υπάρχει η πιθανότητα να δοθεί ο χρόνος, το πρότζεκτ να μην πετύχει και να «χαθούν» χρήματα και χρονιές, αλλά και αυτό μέσα στο ποδόσφαιρο είναι. Γι’ αυτό είναι το πιο απλό και ταυτόχρονα το πιο… πολύπλοκο και όμορφο άθλημα.