Όλα στο βωμό του θεάματος

Ξεκίνησε πριν λίγες ώρες το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, μία ακόμη διοργάνωση στα… πόδια των ποδοσφαιριστών. 

Ήταν πέρσι τέτοια εποχή, όταν το θέαμα που παρακολουθούσαμε στο EURO 2024 μας «ανάγκασε» να κάνουμε λόγο για «ξεζουμισμένους» από το φορτωμένο πρόγραμμα αγώνων, ποδοσφαιριστές.

Σαν να μην έφταναν οι πολλοί αγώνες μέσα στη σεζόν για πρωταθλήματα, εγχώρια και ευρωπαϊκά κύπελλα, αλλά και εθνικές ομάδες, συν τα «ενδιάμεσα» EURO και Μουντιάλ, η FIFA αποφάσισε να μετατρέψει το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων από μία διοργάνωση που κάθε ομάδα έπαιζε 1-2 αγώνες (και έπαιζαν σε αυτή μόνο οι πρωταθλητές Ηπείρων), σε μία διοργάνωση που κρατάει ένα μήνα, σαν να λέμε ένα Μουντιάλ Συλλόγων. Και όλα αυτά λίγες ημέρες μετά το τέλος μίας ποδοσφαιρικής χρονιάς. Πότε αυτοί οι παίκτες θα ξεκουραστούν και πότε θα ξεκινήσουν προετοιμασία για την επόμενη σεζόν; Επίσης, το επόμενο καλοκαίρι θα είναι υποχρεωμένοι ξανά να αγωνιστούν σε υψηλότατους ρυθμούς στο Μουντιάλ του 2026. Ωραίο το «πακετάκι» αγώνων που θα λάβουν χώρα στις Η.Π.Α, με διασυλλογικό Μουντιάλ το 2025 και Μουντιάλ εθνικών ομάδων το 2026, αλλά να… δούμε και λίγο μακροπρόθεσμα.

Ποδοσφαιριστές που μπορεί να έχουν συμμετάσχει σε 100+ παιχνίδια σε περίπου 15-16 μήνες, παίζοντας ακατάπαυστα από Κυριακή σε Τετάρτη, από Τετάρτη σε Σάββατο, από Σάββατο σε Τρίτη και… πάει λέγοντας, θα συνεχίσουν με αμείωτες εντάσεις για ακόμη ένα καλοκαίρι, πριν έρθει μία γεμάτη χρονιά με 50-60-70 αναμετρήσεις και «καπάκι» το Μουντιάλ.

Όλα στο βωμό του θεάματος, ωστόσο να δούμε στην πραγματικότητα αν το θέαμα είναι όντως θέαμα και όχι μία… παρωδία, με ομάδες κουρασμένες και «ξενερωμένες». Ακόμη και αν παρακολουθήσουμε το καλύτερο πιθανό θέαμα, ερωτηματικό προκαλεί η κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται οι ποδοσφαιριστές την επόμενη σεζόν και κατά πόσο θα είναι υγιείς, προκειμένου να προσφέρουν αυτό για το οποίο αμείβονται μεν αδρά, αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι και αυτοί άνθρωποι και όχι… μηχανήματα.