Ο εξυπνότερος λαός του κόσμου χάθηκε στα… ΑΤΜ της Πειραιώς
Και μετά ήρθε ο Πιερρακάκης. Με ένα απλό «δεν θα υπάρχει προμήθεια στις αναλήψεις». Μπαμ. Silence. Πάτωσαν οι θεωρίες.
Γιάννης Καλαϊτζίδης
Ο εξυπνότερος λαός του κόσμου ξαναχτύπησε.
Δεν είναι η ακρίβεια. Δεν είναι οι εξοντωτικοί λογαριασμοί. Δεν είναι τα άδεια ράφια στο τέλος του μήνα, τα ενοίκια που θυμίζουν Μανχάταν ή οι γονείς που κρατάνε τα παιδιά τους μέχρι τα 40 γιατί “δεν βγαίνει”. Είναι τα ΑΤΜ της Πειραιώς.
Αυτά τα καταραμένα ΑΤΜ που άλλαξαν πάροχο.
Και ολόκληρη χώρα κατέρρευσε. Έγιναν threads στο Twitter, podcasts με τίτλους τύπου «Η μεγάλη προδοσία της τραπεζικής εξυπηρέτησης», συνεντεύξεις, Facebook Live, reels, shorts, σχόλια φωτιά και καταγγελίες με caps lock. Σαν να έκλεισαν οι τράπεζες. Σαν να χάθηκαν οι καταθέσεις. Σαν να απαγορεύτηκε η ανάληψη. Σαν να παίζει η εθνική μας ομάδα τελικό και ο τερματοφύλακας να είναι ο ψιλικατζής της γειτονιάς.
Όλοι, φυσικά, ειδικοί: ο κοινωνιολόγος-ψιλικατζής, ο λογιστής-δικαστής, η θεία-τραπεζίτης, ο influencer-οικονομολόγος. Όλοι αναλυτές. Όλοι έξαλλοι. Όλοι πανέτοιμοι να εξηγήσουν την Παγκόσμια Τραπεζική Συνομωσία™ σε ένα story των 15 δευτερολέπτων.
Και μετά ήρθε ο Πιερρακάκης. Με ένα απλό «δεν θα υπάρχει προμήθεια στις αναλήψεις». Μπαμ. Silence. Πάτωσαν οι θεωρίες. Πέσανε κάτω και σπάσανε. Και ξαφνικά, όλοι όσοι “ήξεραν”, εξαφανίστηκαν. Όπως οι λογαριασμοί στο ρεύμα που δεν τους είδε ποτέ κανείς.
Γιατί αυτή είναι η ελληνική κοινωνία: αν το θέμα είναι απλό, θα το περιπλέξουμε. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα, θα το εφεύρουμε. Και αν τελικά μας το λύσουν, θα γκρινιάξουμε που δεν έμεινε κάτι να καταγγείλουμε.
Και στο φινάλε, πάντα, κάποιος θα πετάξει την κορυφαία ατάκα:
«Ε καλά… κάτι παίζεται, δεν μπορεί…»
Μα φυσικά, φίλε μου. Όπως παίζεται κάτι με το 5G, τα τσιπάκια στα εμβόλια και το αν η γη είναι τελικά επίπεδη. Έτσι ακριβώς.
Όταν, βέβαια, έρθει η ώρα να δεις τη ζωή σου, το παιδί σου που φεύγει στο εξωτερικό, το εισόδημά σου που δεν φτάνει ούτε για 15 μέρες, ή την ποιότητα ζωής σου που είναι από meme σε meme…
τότε ξαφνικά, δεν παίζεται τίποτα. Εκεί είναι όλα “δύσκολα”. Εκεί “δεν αλλάζει κάτι”. Εκεί “είναι όλοι ίδιοι”.
Μόνο τα ΑΤΜ μας μάραναν.