Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Ας αποφασίσουν τι ισχύει ή τι... θέλουν να ισχύει για να «ξέρουμε» και εμείς. Γράφει ο Αντώνης Παπαδόπουλος

Δύο μέτρα και δύο σταθμά
ΡΑΦΑΗΛ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ / EUROKINISSI

Μπορεί οι κανονισμοί να έχουν αλλάξει, μπορεί να είναι ξεκάθαροι, ωστόσο εξακολουθούν να τηρούνται δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δυστυχώς, ακόμη και στο υψηλότερο ποδοσφαιρικό επίπεδο, διαιτητές με εμπειρία και παραστάσεις αποφασίζουν όπως… θέλουν ο καθένας και όχι βάση κανονισμών.

Παρακολουθώντας την περασμένη Τετάρτη (05/11) το δεύτερο «πιάτο» των αγώνων της τέταρτης αγωνιστικής της League Phase του UEFA Champions League, ορισμένες αποφάσεις τους ήταν πραγματικά «κάκιστες» και ενώ υπήρχαν φάσεις παρόμοιες, οι αποφάσεις ήταν διαφορετικές.

Με το σκορ στο 0-1 στο 63′, στον αγώνα Άγιαξ – Γαλατασαράι, αμυνόμενος των γηπεδούχων (Μπάας) κάνει χέρι άθελά του, αφού πρώτα η μπάλα βρίσκει στο πόδι (γόνατο) του στην προσπάθεια να απομακρύνει. Ο κανονισμός είναι ξεκάθαρος! Μπάλα που πάει στο χέρι από πόδι ή μετά π.χ από επαφή στο σώμα δεν καθιστά παράβαση. Και ειδικά όταν η μπάλα δεν πηγαίνει προς την εστία. Τι αποφασίστηκε; Πέναλτι και 0-2 για τους Τούρκους, οι οποίοι εν τέλει πανηγύρισαν ένα σπουδαίο διπλό με 0-3, χάρη σε χατ τρικ του Όσιμεν, με τα δύο γκολ να σημειώνονται με πέναλτι.

Λίγα λεπτά αργότερα και με τη συμπλήρωση των 90′ στον αγώνα Μαρσέιγ – Αταλάντα, ο Έντερσον των φιλοξενουμένων κάνει χέρι -άθελά του-, μετά από αποτυχημένο κοντρόλ της μπάλας με το πόδι και μάλιστα ένα χέρι που είναι σαφώς πιο απλωμένο από εκείνο του ποδοσφαιριστή του Άγιαξ, Μπάας. Η απόφαση είναι ότι δεν υπάρχει πέναλτι και μάλιστα σε μία φάση που λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, η ιταλική ομάδα ανοίγει το σκορ, με καταπληκτικό τέρμα του Σάμαρτζιτς.

Το θέμα είναι πώς δύο πρώτοι διαιτητές και δύο VARίστες του ανώτατου (elite) επιπέδου γίνεται να έχουν διαφορετικές απόψεις σε δύο σχεδόν… ίδιες φάσεις, έχοντας δει ξεκάθαρα πλάνα και… γνωρίζοντας τους κανονισμούς. Δεν είναι πρώτη φορά και ειδικά στα φετινά ευρωπαϊκά παιχνίδια που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Για να μην σχολιάσουμε και τα «VARίσια» πέναλτι ή τις «VARίσιες» αποφάσεις που πλέον… απαγορεύεται η επαφή. Ακόμα και στο μπάσκετ που είναι «άθλημα επαφής», πολλές φορές τα φάουλ που δίνονται είναι σκληρότερα και από πέναλτι που δίνονται στο ποδόσφαιρο. Και όταν αναφερόμαστε στο πέναλτι, μιλάμε για την ποδοσφαιρική «εσχάτη των ποινών». Για παράδειγμα, η Αταλάντα έχασε πέναλτι, το οποίο δόθηκε για επαφή του τερματοφύλακα της Μαρσέιγ (Ρούλι) με τον επιτιθέμενο των Ιταλών (Κρστόβιτς), ενώ ο Αργεντινός κίπερ έχει βγει και μαζεύει τα χέρια, ενώ ο Μαυροβούνιος επιθετικός κρατά εμφανώς σκόπιμα το πόδι χαμηλά για να «πάρει την επαφή». Υπάρχουν πολλές περαιτέρω φάσεις που μπορούν να συζητηθούν, όπως το ακυρωθέν γκολ του Βερμάντ (Κλαμπ Μπριζ) στις καθυστερήσεις του αγώνα με την Μπαρτσελόνα.

Ας αποφασίσουν τι ισχύει ή τι… θέλουν να ισχύει για να «ξέρουμε» και εμείς.