Τι λείπει, τι φταίει…

Για να πας παρακάτω και να προκριθείς σε μία τελική φάση διοργάνωσης χρειάζεσαι να ψάξεις την υπέρβαση. Όπου υπέρβαση ίσον μία νίκη απέναντι σε ένα μεγαθήριο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Και τέτοια έχουμε στον όμιλο μας με τη συμμετοχή της Γαλλίας και της Ολλανδίας.

Αυτή η φουρνιά της Εθνικής Ελλάδος σίγουρα δε μοιάζει με τίποτα συγκριτικά με όσα είδαμε τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο και πάλι αυτό όπως τουλάχιστον φάνηκε και από τα παιχνίδια του φετινού ομίλου δεν αρκεί.

Και αυτό διότι για να κάνεις το επόμενο βήμα πρέπει να κερδίσεις τουλάχιστον μία ομάδα του επιπέδου της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Αυτό κάποτε η Εθνική το έκανε και με μεγάλη συνέπεια.

Το έκανε γιατί είχε (βρει) τον τρόπο, είχε τις προσωπικότητες και είχε «χτίσει» το know how για το πως θα καταφέρει να δώσει το παρών σε μία μεγάλη διοργάνωση.

Σίγουρα στην τωρινή ομάδα υπάρχει πολύ ταλέντο, υπάρχει όρεξη, υπάρχει αγάπη για το εθνόσημο και αυτό φαίνεται από όλους τους διεθνείς, ωστόσο, μας λείπει ακόμα το πιο βασικό και αυτό δεν είναι άλλο από το mentality. Ένα βασικό στοιχείο για τους ποδοσφαιριστές που θα ηγηθούν και θα κουβαλήσουν την ομάδα στα δύσκολα σημεία στις πλάτες τους.

Για να δώσουμε και παράδειγμα σχετικά με το τι εννοούμε. Από αυτή την Εθνική λείπει για παράδειγμα ένας Καραγκούνης, λείπει ένας φορ killer τύπου Μήτρογλου που έκανε γκολ τη μισή ευκαιρία που του δινόταν, ένας Δέλλας επίσης.

Εν κατακλείδι δεν μοιάζει να έχουμε τούτη την ώρα τους παίκτες που θα «ξεκλειδώσουν» την ομάδα.

Προσέξτε, δεν εννοούμε πως δεν έχουμε καλούς ποδοσφαιριστές, κάθε άλλο. Ίσα ίσα τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε χτίσει ένα πολύ αξιόμαχο σύνολο με ποδοσφαιριστές που έχουν και αποκτούν ολοένα και περισσότερες εμπειρίες μέσα από την συμμετοχή τους σε ευρωπαϊκά κλαμπ και υπάρχει το βασικότερο συστατικό και αυτό δεν είναι άλλο από την αγάπη για αυτό που κάνουν και για την Εθνική Ελλάδος κάτι που τα προηγούμενα χρόνια δυστυχώς είχε εκλείψει με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.

Ακόμα και έτσι κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει αυτή την ομάδα πως απέτυχε με το γεγονός πως δεν κατάφερε να κερδίσει τουλάχιστον ένα από τα παιχνίδια κόντρα σε Ολλανδία και Γαλλία.

Αποτυχία όμως θα είναι αυτή η Εθνική ομάδα έτσι όπως έχει δομηθεί και με την εικόνα που είχε στα περισσότερα παιχνίδια του ομίλου της να μην καταφέρει να κερδίσει τους δύο τελικούς που έχει μέσω της δεύτερης ευκαιρίας που της χαρίζεται από το Nations league και να προκριθεί στο EURO του 2024.

Γιατί, ναι η μη αξιοποίηση αυτής της δεύτερης ευκαιρίας που επίσης με ιδρώτα κέρδισε η Εθνική μας ομάδα θα συνιστά σίγουρα αποτυχία, όχι τόσο διότι το μέγεθος των αντιπάλων που θα αντιμετωπίσουμε είναι στα μέτρα μας, αλλά γιατί πρέπει, οφείλουν και αξίζουν να κάνουν στο φινάλε αυτής της πορείας τους την υπέρβαση και να επαναφέρουν την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών και να συμμετέχουμε ξανά σε μία μεγάλη διοργάνωση μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια.