Όταν η εθνική Δανίας κατέκτησε το EURO από τις… παραλίες

Το EURO «έρχεται» τις επόμενες ημέρες, με την ανυπομονησία να φτάνει στα ύψη, όσο πλησιάζουμε ως προς την πρώτη σέντρα. Σε κάθε EURO υπάρχουν και κάποιες «ανεξίτηλες» ιστορίες. Όπως για παράδειγμα, αυτή της Δανίας το 1992. 

Δεν ήταν παρά 15 περίπου μέρες πριν την εκκίνηση του EURO, όταν ξαφνικά χτύπησαν τα τηλέφωνα παικτών και επιτελείου της εθνικής Δανίας και τους ανακοίνωσαν: «Φεύγουμε για EURO». Πιθανότατα, οι αντιδράσεις να ήταν πολλές, ωστόσο δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Η ομάδα έπρεπε να συγκεντρωθεί, να προπονηθεί και να εμφανιστεί έτοιμη.

Οι Δανοί είχαν τερματίσει δεύτεροι στον προκριματικό όμιλο, πίσω από την Γιουγκοσλαβία, η οποία ως πρώτη, θα βρισκόταν ανάμεσα στους 8 που προκρίνονταν έως τότε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Η εμπόλεμη κατάσταση στην περιοχή εκείνο το διάστημα, απέφερε τον αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας από UEFA και FIFA. Κάπως έτσι, η Δανία πήρε το «εισιτήριο», παρότι οι μισοί και πλέον παίκτες της βρίσκονταν σε διακοπές. Αυτοί που δεν βρίσκονταν στις… παραλίες είχαν αγωνιστικό ρυθμό, καθώς το εγχώριο πρωτάθλημα διεξαγόταν εκείνη την εποχή. Αφού συγκεντρώθηκαν, ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Δεν πάμε στη διοργάνωση για διακοπές. Σίγουρα δεν υπολόγιζαν ότι θα κατακτήσουν τη διοργάνωση. «Ξέραμε ότι έχουμε καλή ομάδα, γνωρίζαμε ο ένας τον άλλο» θα πουν, μετά τη μεγάλη επιτυχία τους, οι πρωτεργάτες αυτής.

Ένα θαύμα, το οποίο ολοκληρώθηκε χωρίς να αγωνιστεί στο «τουρνουά», ο τότε σταρ της χώρας, Μίκαελ Λάουντρουπ, ο οποίος δεν είχε και τις… καλύτερες σχέσεις με τον προπονητή και την ποδοσφαιρική ομοσπονδία.

Με προετοιμασία λίγων ημερών λοιπόν και χωρίς το μεγάλο τους αστέρι, οι Σκανδιναβοί βρέθηκαν στη γειτονική Σουηδία για το EURO.

Ένα EURO, το οποίο για τελευταία φορά διεξήχθη με 8 ομάδες, δεν υπήρχε ακόμη το «έμμεσο» για τους τερματοφύλακες και η νίκη έδινε 2 πόντους.

Δύο όμιλοι στο EURO, έναντι των σημερινών 6. Οι Δανοί αντιμετώπισαν στον δικό τους όμιλο, τη γειτόνισσα και διοργανώτρια Σουηδία, την Αγγλία και τη Γαλλία.

Αν και όλα έδειχναν πρόωρο αποκλεισμό, ειδικά μετά την ήττα στην πρεμιέρα από τη Σουηδία και την ισοπαλία με την Αγγλία, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά κέρδισαν με 2-1 την Γαλλία και πέρασαν στους 4.

Στον ημιτελικό το έργο δυσκόλευε ακόμη περισσότερο, διότι αντίπαλος δεν ήταν… όποιος και όποιος, αλλά η τρομερή Ολλανδία των Μπέργκαμπ, Φαν Μπάστεν, Ράικαρντ κλπ. Και όμως. Άφησαν έστω και στα πέναλτι, εκτός τους «οράνιε».

Ήρθε η ώρα του μεγάλου τελικού. Δανία- Γερμανία. Με έναν εκπληκτικό, καθ’ όλη τη διάρκεια του EURO, Πίτερ Σμάιχελ να «κρατάει» και στον τελικό, το πρώτο γκολ ήρθε από τον Γένσεν, έναν παίκτη με μόλις 1 γκολ σε 48 διεθνείς συμμετοχές έως τότε. Λίγο πριν τη συμπλήρωση των 80 λεπτών, ο Βίλφορτ πέτυχε και δεύτερο τέρμα για την ομάδα του, σφραγίζοντας το θαύμα.

«Πριν τον τελικό, ο προπονητής μας επέτρεψε να φάμε μπέργκερ και τηγανητές πατάτες» ανέφεραν κάποιοι παίκτες. Μάλλον ήξερε τι έκανε ο Ρόμπερτ Μέλερ Νίλσεν, ο προπονητής που όταν προσλήφθηκε, αμφισβητούνταν ακόμη και από την ίδια την ομοσπονδία της χώρας, την οποία αργότερα οδήγησε στην μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία των EURO, μέχρι την επόμενη, αυτή του «πειρατικού», της δικής μας Ελληνικής εθνικής ομάδας το 2004.