«Δεν επιτρεπόταν ο Λαγκαδάς να μην έχει ποδοσφαιρική ομάδα» – Στο TheOpinion η διοίκηση της Α.Π.Ε Λαγκαδά (ΦΩΤΟ+VIDEO)

Πώς η πρώτη ομάδα σε κατακτήσεις κυπέλλων ΕΠΣΜ, με συμμετοχές σε Β-Γ' Εθνική βρέθηκε στο «χείλος του γκρεμού» και «αναγεννήθηκε από τις στάχτες της»

«Δεν επιτρεπόταν ο Λαγκαδάς να μην έχει ποδοσφαιρική ομάδα» – Στο TheOpinion η διοίκηση της Α.Π.Ε Λαγκαδά (ΦΩΤΟ+VIDEO)

Η Α.Π.Ε Λαγκαδά, γνωστή και ως Α.Π.Ε.Λ, είναι ο ποδοσφαιρικός σύλλογος της κωμόπολης του Λαγκαδά, με έτος ίδρυσης το 1949 και μετράει κατά το παρελθόν ιστορικές επιτυχίες, οι οποίες την κατατάσσουν μέσα στις 10-15 πιο ιστορικές ομάδες του νομού Θεσσαλονίκης.

Η Α.Π.Ε.Λ έχει συμμετάσχει μία φορά στην Β’ Εθνική (1982-1983) και υποβιβάστηκε παρότι κατετάγη 11η εκ των 20 του Βορείου ομίλου, λόγω της αναδιάρθρωσης που ίσχυε εκείνη τη χρονιά και σύμφωνα με την οποία «έπεφταν» 11 ομάδες! Μάλιστα, τη συγκεκριμένη σεζόν ο Λαγκαδάς «υποδέχθηκε» τον Παναθηναϊκό για τον θεσμό του κυπέλλου, με τους «πράσινους» να περνούν δύσκολα από το Δημοτικό Στάδιο Λαγκαδά, νικώντας με ανατροπή (1-2).

Το «καμάρι» της περιοχής μετράει επίσης 10 συμμετοχές και στη Γ’ Εθνική, έχοντας αντιμετωπίσει σε αυτή την κατηγορία ιστορικές ομάδες όπως ο Άρης, ο Ηρακλής, η Δόξα Δράμας, ο Απόλλων Καλαμαριάς κλπ.

EUROKINISSI
(EUROKINISSI-MOTION TEAM)

Το αξιοσημείωτο για την Α.Π.Ε.Λ είναι ότι μέχρι και σήμερα «κρατά» το ρεκόρ της πρώτης ομάδας σε κατακτήσεις κυπέλλων της ΕΠΣ Μακεδονίας, με 4 νικηφόρους τελικούς (1982, 1992, 1997, 2013).

Το 2018-19 άρχισαν τα… δύσκολα για τον σύλλογο, αρχικά με τον υποβιβασμό από τη Γ’ Εθνική στην Α1 κατηγορία της ΕΠΣ Μακεδονίας. Την επόμενη σεζόν τα…. πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα με την ομάδα να υποβιβάζεται στην Α’ ΕΠΣ Μακεδονίας και να μη δηλώνει συμμετοχή στο πρωτάθλημα. Ακολούθησε «αδράνεια» τριών ετών μέχρι που… ήρθε η αναγέννηση. Μία νέα, αρκετά φιλόδοξη διοίκηση περίπου 10 ατόμων που παρ-ακολουθούσε την Α.Π.Ε.Λ πιστά πριν «διαλυθεί», αποφάσισε να «σηκώσει μανίκια» και να «αναγεννήσει» τον σύλλογο από τις «στάχτες» του. Αρκούσε μία ανακοίνωση για να… γίνει αυτό που ακολούθησε.

Η ανακοίνωση της «επιστροφής»

«Βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι η ΑΠΕΛ 1949 επιστρέφει και πάλι στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνονται οι κατάλληλες κινήσεις ώστε να εκδοθεί νέο ΑΦΜ για να ξεκινήσει και πάλι η ομάδα εκ του μηδενός. Παράλληλα με τη δημιουργία της ανδρικής ομάδας θα γίνει και η έναρξη των ακαδημιών καθώς οι ακαδημίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας ομάδας.

Τις τελευταίες εβδομάδες γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες ώστε το δημοτικό στάδιο Λαγκαδά να αποκτήσει ξανά λειτουργική χρήση, κάτι που θα εξυπηρετεί τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Φυσικά υπάρχουν και συζητήσεις με προπονητές και ποδοσφαιριστές της περιοχής μας για τη στελέχωση τόσο της πρώτης ομάδας όσο και των ακαδημιών.

Σε αυτό το νέο ξεκίνημα σας θέλουμε όλους κοντά μας έτσι ώστε ο Λαγκαδάς να αποκτήσει την ομάδα που του αξίζει αλλά και τα παιδιά μας να αποτελέσουν τη βάση των επιτυχιών και των διακρίσεων για την ομάδα του τόπου τους.

Η αρχή έγινε και η συνέχεια θα είναι καλύτερη.

ΑΠΕΛ 1949».

Η «αναγέννηση»

Από την πρώτη κιόλας σεζόν της «επιστροφής» (2023-24) το μήνυμα ήταν… σαφές. Άνοδος! Η συμμετοχή στη Γ’ ερασιτεχνική κατηγορία της ΕΠΣΜ έπρεπε να είναι απλά… τυπική. Όπως και έγινε. Η ΑΠΕΛ ή αλλιώς ΑΟ Λαγκαδά, όπως ονομάζεται σήμερα για τα «τυπικά», ανέβηκε… αέρα στη Β’ κατηγορία.

Η «είσοδος» στο 2025 βρίσκει την Α.Π.Ε.Λ στην πρώτη θέση του δευτέρου ομίλου της Β’ ΕΠΣΜ και ο στόχος για ακόμη μία χρονιά είναι η άνοδος, όπως τονίζουν στο TheOpinion μέλη της διοίκησης της ΑΠΕ Λαγκαδά.

Τι λέει στο TheOpinion η διοίκηση της Α.Π.Ε.Λ

Για το δύσκολο εγχείρημα της «επανα-δημιουργίας» του συλλόγου από το… μηδέν μίλησαν στο TheOpinion δύο μέλη της διοίκησης, ο Γιώργος Τσομπάνογλου και ο Πασχάλης Τσομπάνης.

Αρχικά, για το πώς αποφάσισε η νέα διοίκηση να ασχοληθεί και να επανεκκινήσει την ομάδα, ο Γιώργος Τσομπάνογλου ανέφερε:

Είχαμε σαν σκέψη να ασχοληθούμε με την ομάδα εδώ και περίπου δύο χρόνια, από ένα χρόνο πριν δηλαδή κάνουμε την εκκίνηση. Είχαμε κάνει μια κουβέντα όμως είχε πέσει στο… κενό, αλλά μετά από πρωτοβουλία του Γιώργου Κούκου, ο οποίος είναι και πρόεδρος στην ομάδα, μαζευτήκαμε μία φορά μέσα στο καλοκαίρι και είπαμε να προσπαθήσουμε να την… ξανά ζωντανέψουμε. Είμαστε ένα τιμ νέων ανθρώπων, όλοι από την ευρύτερη περιοχή που αγαπάμε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και την Α.Π.Ε.Λ. Το κύριο μέλημα μας και σε αυτό που σταθήκαμε ήταν το γεγονός ότι δεν επιτρεπόταν ο Λαγκαδάς, μία ολόκληρη πόλη, να μην έχει μια ομάδα ποδοσφαίρου να ασχολούνται με αυτή τα νέα παιδιά του τόπου. Επίσης, και από ιστορικής πλευράς, θεωρούσαμε αδύνατο η Α.Π.Ε.Λ να μην… υπάρχει.

Για τις αρχικές δυσκολίες που αντιμετώπισε η ομάδα, ο κ. Τσομπάνογλου τόνισε:

Οι δυσκολίες στην αρχή ήταν πολλές και… τεράστιες, διότι όλα βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση, ειδικά οι εγκαταστάσεις και τα δύο μας γήπεδα (στάδιο και βοηθητικό). Το στάδιο ήταν… εντελώς παρατημένο, είχαν πέσει σοβάδες στα αποδυτήρια, πράγματα είχαν… σαπίσει από την υγρασία, δεν άνοιγαν τα φώτα, δεν υπήρχε υδροδότηση. Το μόνο που ήταν… ας πούμε σε ένα καλό επίπεδο ήταν τα αποδυτήρια των γηπεδούχων. Προκειμένου να επαναφέρουμε το γήπεδο σε «κανονική κατάσταση» ήρθαν βαφείς, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί. Επίσης, όσον αφορά το αγωνιστικό και προπονητικό υλικό είχαν παραμείνει μόνο… κωνάκια και στεφάνια, ούτε μπάλες υπήρχαν, ούτε τίποτα. Ξεκίνησαν όλα από το… μηδέν.

Μέσα σε όλα, είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τη… δική μας απειρία, καθώς από τα 9 άτομα της διοίκησης μόνο οι δύο είχαν ξανά ασχοληθεί παραγοντικά με τον χώρο του ποδοσφαίρου, οπότε πολλά πράγματα… δεν τα γνωρίζαμε.

Όσον αφορά τους άμεσους αλλά και μακροπρόθεσμους στόχους του συλλόγου, ο Γιώργος Τσομπάνογλου σημείωσε:

Οι στόχοι της Α.Π.Ε.Λ είναι κάθε χρόνο να έχει μία αξιοπρεπή ομάδα, κάτι το οποίο στα… μάτια του καθενός είναι διαφορετικό. Προσωπικά, η ομάδα θέλω να πάει όσο… παραπάνω μπορεί, αλλά ταυτόχρονα να βασίζεται σε παιδιά της περιοχής όσο αυτό είναι εφικτό. Στο υπάρχον ρόστερ, από τους 25 παίκτες, οι 23 κατάγονται και μένουν στον δήμο Λαγκαδά. Από εκεί και πέρα θέλουμε η ομάδα να είναι «εντάξει» σε όλες τις υποχρεώσεις της, είτε είναι αγωνιστικές, είτε οικονομικές κλπ., τα παιδιά του Λαγκαδά να έχουν μία… αθλητική διέξοδο, αλλά και να υπάρχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια, κάτι που μέχρι στιγμής υπάρχει. Σε βάθος χρόνου, επιθυμούμε να εξελίξουμε ακόμη περισσότερο τις ακαδημίες. Αυτή τη στιγμή έχουμε δύο τμήματα (Κ13, Κ15) και στόχος είναι τα παιδιά που το αξίζουν, να φορέσουν και τη φανέλα της ανδρικής ομάδας.

Επίσης, στόχος της υπάρχουσας διοίκησης είναι η βελτίωση των εγκαταστάσεων. Για παράδειγμα, αυτή την εποχή αλλάζουμε το πάτωμα στο κλειστό «μπουθ» που υπάρχει στις κερκίδες, προκειμένου να «φιλοξενούνται» φίλαθλοι και εκεί, όταν ο καιρός «χαλάει». Ακόμη, θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα μικρό γυμναστήριο για τους αθλητές μας, έστω και σε ένα πρότερο επίπεδο για αρχή, το οποίο όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται ακόμα καλύτερο και θα προστίθενται νέα μηχανήματα σε αυτό.

Από την άλλη, ο Πασχάλης Τσομπάνης, ο οποίος ήταν ενεργό μέλος της ομάδας όταν αυτή συμμετείχε και στη Γ’ εθνική, μίλησε για την «μετάβαση» στο Γ’ τοπικό, αλλά και τις διαφορές της τότε «ημι-επαγγελματικής» και της ερασιτεχνικής Α.Π.Ε.Λ.

Όσον αφορά την «μετάβαση» από τη Γ’ εθνική στην Γ’ κατηγορία της ΕΠΣ Μακεδονίας, αλλά και την Β’ που πλέον παίζει η ομάδα του Λαγκαδά, ο κ. Τσομπάνης ανέφερε:

Σίγουρα όταν η ομάδα παίζει στη Γ’ εθνική και μάλιστα πρωταγωνιστεί δεν μπορείς να φανταστείς ότι μόλις μερικά χρόνια αργότερα θα βρεθεί στο… μηδέν και θα ξανά ξεκινήσει από το Γ’ τοπικό. Επειδή η Γ’ εθνική δεν είναι επαγγελματική και εκεί δεν είναι… όλα τέλεια, υπάρχουν αρκετά προβλήματα, πολλά εκ των οποίων αντιμετωπίζουν και ερασιτεχνικές ομάδες. Η τότε διοίκηση αποφάσισε για τους δικούς της λόγους η Α.Π.Ε.Λ να μη συνεχίσει. Αφού ο σύλλογος έμεινε ανενεργός, αποφασίσαμε να του… ξανά δώσουμε πνοή.

Ο κόσμος μπορεί να είχε συνηθίσει την ομάδα αλλιώς, όντας επί χρόνια στη Γ’ εθνική και έχοντας παίξει με ιστορικούς αντιπάλους όπως οι τρεις εκ των τεσσάρων μεγαλύτερων συλλόγων της Θεσσαλονίκης (Άρης, Ηρακλής, Απόλλων Καλαμαριάς), η Δόξα Δράμας, η Καβάλα, ο Πιερικός, ο Εδεσσαϊκός κλπ., αλλά πλέον πρέπει να έχει στο «μυαλό» του ότι οι ομάδες επιβάλλεται να «απλώνουν τα πόδια τους μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα τους». Αρχικά, πρέπει να είμαστε οικονομικά αυτάρκεις, ακόμη και αν αποχωρήσει η εκάστοτε διοίκηση, κάτι που τότε δεν συνέβη και φτάσαμε στο σημείο «μηδέν».

Μιλώντας για το σήμερα, γίνεται μία νέα προσπάθεια, η οποία ξεκίνησε πάνω σε τελείως διαφορετικές βάσεις. Βασιζόμαστε σε παιδιά από την περιοχή, στοιχείο που δεν υπήρχε παλαιότερα στις μεγαλύτερες κατηγορίες ή υπήρχε σε πολύ μικρό βαθμό. Οι τωρινοί παίκτες είναι από την περιοχή και «νιώθουν περισσότερο», γνωρίζουν την ιστορία της ομάδας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι παλαιότεροι δεν την γνώριζαν ή δεν την τιμούσαν. Στόχος είναι μέσω και των ακαδημιών να χτίσουμε τον δικό μας «κορμό», μη εξαρτώμενοι από άλλους παράγοντες. Μπορεί η μετάβαση αυτή να ήταν δύσκολη, αλλά πηγαίνουμε βήμα- βήμα και θεωρώ ότι τα βήματα που έχουμε κάνει είναι προς το σωστό μονοπάτι. Πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια η Α.Π.Ε.Λ θα βρίσκεται εκεί που της αρμόζει.

Τέλος, ο Πασχάλης Τσομπάνης σημείωσε τις διαφορές της «πρώιμης» Α.Π.Ε.Λ αλλά και της τωρινής, λέγοντας χαρακτηριστικά:

Σίγουρα οι διαφορές είναι αρκετές. Οι παίκτες που έπαιζαν στον Λαγκαδά της Γ’ εθνικής είχαν υψηλές παραστάσεις από τα πρωταθλήματα των μεγαλύτερων κατηγοριών της χώρας. Το μπάτζετ ήταν… τεράστιο και σε καμία περίπτωση πλέον δεν μπορούμε να το «αγγίξουμε». Είναι απίστευτο να βλέπεις δύο «κομμάτια της ιστορίας» της Α.Π.Ε.Λ, δύο από τους προπονητές που πέρασαν από την ομάδα της Γ’ εθνικής, ο ένας σήμερα να προπονεί την εθνική Ελλάδος γυναικών (Κατηκαρίδης) και ο άλλος να είναι επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ της Μόντρεαλ στον Καναδά και το MLS (Θέμελης). 

Από την άλλη, όπως ανέφερα και νωρίτερα η ομάδα του σήμερα έχουμε επιλέξει να κινείται πιο «συνεσταλμένα», με «μετρημένες» και μεθοδικές κινήσεις, προκειμένου «σιγά-σιγά» να επιστρέψουμε «εκεί που πρέπει», ακολουθώντας κυρίως τον δρόμο των ακαδημιών , των νεαρών «ντόπιων» και των 4-5 πιο «έμπειρων» παικτών που τους πλαισιώνουν, κάποιοι εκ των οποίων ήταν ενεργοί και στο ρόστερ της Γ’ εθνικής.